مهارت ارتباطی دانش آموزان قوی شود

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ حیدر تورانی، سرپرست اسبق سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی در برنامه پرسشگر شبکه آموزش، با بیان اینکه نگاه من به مهارت در آموزش و پرورش و به ویژه در دوره ابتدایی و متوسطه اول آن چیزی نیست که اکنون رواج داشته باشد گفت: تصور این است که فرد باید کار یدی بلد باشد درحالی که منظور از مهارت در دوره ابتدایی به معنای شایستگی و قابلیت مطرح است.

او افزود: فرد باید اراده قوی پیدا کند، مشارکت پذیر شود، ارتباط میان فردی و اجتماعی‌اش افزایش یابد و مهارت کندوکاو و پرسشگری پیدا کند. اینها بیشتر قابلیت و شایستگی هستند. قابلیت یعنی قدرت زایاندن و توانمندی یادگیری‌های جدید.

سرپرست اسبق سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی با بیان اینکه دانش‌آموزان در دوران مدرسه باید مهارت ارتباطات را قوی کنند اظهار کرد: قرار است مهارت اجتماعی، تفکر و کنار آمدن با ناسازگاری‌ها و نظم را بچه‌ها یاد بگیرند. دروس جدیدالتالیف دروسی مانند تفکر، آداب زندگی، خانواده و محیط زیست دانش‌آموزان را به این سمت هدایت می‌کند که دانش‌آموزان بتوانند خودشان را از ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی و ... توسعه یافته کنند.

او افزود: در مدرسه فرصت شغل یادگرفتن نیست، حجم کتاب ردسی بالاست و دانش‌آموز حتی فرصت فعالیت پرورشی پیدا نمی‌کند. رویکرد یادگرفتن شغل در حوزه مهارت آموزی درست نیست و یادگیری شغل باید در دوره آموزش عالی انجام شود. مسئله چندان فوری و فوتی نیست که نتیجه آن را سریع ببینیم، بلکه در فرایند برنامه درسی ما لحاظ شده است. این رویکرد اکنون در آموزش و پرورش وجود دارد اما آموزش و پرورش فرایند مدار است و نتیجه محور نیست.

تورانی افزود: مطمئن باشید در سال‌های آتی تا 1410 بچه‌ها به این وضعیت خواهند رسید و آموزش و پرورش ما به این سمت حرکت می‌کند چراکه در شرایط پذیرش تغییر هست. اما اینکه یک شبه و یک ساله این محصول را بخواهیم برداشت کنیم نگاه و رویکرد درستی نیست.

سرپرست اسبق سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی با بیان اینکه یادگرفته‌ایم مرتب از نداشته‌ها بگوییم و کمتر از داشته‌ها صحبت می‌کنیم اظهار کرد: اتفاقا آموزش و پرورش به این سمت و سو حرکت می‌کند. بخشی از مشکلات به نوع نگاه بیرونی به آموزش و پرورش برمی‌گردد وهمه چیز به معلم و دانش‌آموز و مدرسه برنمی‌‌گردد.

او ادامه داد: انتظارات بالاست و اختیارات آموزش و پرورش و منابع اندک است‌. این منابع فقط فیزیکی و مالی نیست بلکه انگیزش معلمان و ... هم هست. وقتی اینها با همدیگر متناسب نباشند این نگرانی‌ها را ایجاد می‌کند. قصد دفاع بی جهت از آموزش و پرورش ندارم اما معتقدم به قدر توان و امکانات در حال تلاش است. مگر سازمان‌های دیگر همه خوب عمل می‌کنند؟

سرپرست اسبق سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی با بیان اینکه اختیارات آموزش و پرورش معین است و نمی‌‌توان همه چیز را از آموزش و پرورش انتظار داشت گفت: درعین حال که باید قداست آموزش و پرورش حفظ شود از یک طرف نقد هم شود.