سیاه نمایی تلویزیون به نفع چه کسی تمام می شود ؟

اخیرا در برنامه های پربازدید تلویزیون با هدف جذب مخاطب بیشتر و دیده شدن صفحات مجازی و شبکه های اجتماعی شاهد پرداختن به سوژه هایی با محوریت اجتماعی هستیم که مشخصا عمق محتوایی و تحقیقاتی مفصلی ندارند و اصولا تنها با هدف بیشتر دیده شدن آن برنامه طراحی و در کنداکتور قرار گرفتند .

با این وصف که به رغم صدور مجوز از سوی مسئولان سیما برای  پرداختن به موضوع اما شاهد این هستیم که بلافاصله بعد از یک موج مجازی ،مورد فوق از سوی برنامه سازان تکذیب می شود ، اتفاقی که در قدم اول اعتماد مخاطب تلویزیون را به رسانه کاهش می دهد و موجی که از سوی طرح مطلب به راه می افتد هرگز با تکذیب آن خاموش نمی شود .

به طور مثال در روزهای اخیر شاهد این بودیم که در دو برنامه حالا خورشید با اجرای رضا رشیدپور  و فرمول یک با اجرای علی ضیا به موارد اجتماعی پرداخته شد  که اساس تحقیقاتی نداشت  و با واکنش های متفاوتی از سوی مسئولان ذی ربط مواجه و در نهایت به جوابیه و تکذیب ختم شد .

حتی اگر برنامه سازان با نگاهی روشنگرانه و انساندوستانه با هدفی کاملا اجتماعی به دنبال این باشند که از آنتن رسانه ملی به نفع جامعه سود ببرند اما وقتی مسئله بدون تحقیقات میدانی طرح شده باشد قطعا نتیجه عکس خواهد داشت و از کل ماجرا یک سیاه نمایی باقی خواهند که هیچ سودی ندارد و تنها احساس ناامید را در اجتماع افزایش می دهد

  واما در آخر این  سوال که  این موج سازی های عوام فریبانه برنامه های پر بازدید سیما به نفع چه کسی تمام می شود ؟