تهران به دهلی نو نزدیک می شود ، شهر پر گدا!

به گزارش گروه اجتماعی برنا ،  شاید تا همین چند ماه گذشته ،گفتن و نوشتن  از متکدیان و کودکانی که به دلیل فقر مالی و فرهنگی در خیابانهای شهر تهران کار می کنند، ابعاد دیگری داشت اما این روزها به نظر می رسد که باید با نگاه کمی تازه تربه موضوع نگاه کنیم.

اگر تا چند ماه گذشته با توقف سر چهارراه ها، یک متکدی به سمتمان دست دراز می کرد ،حال کافی است در خیابان قدم بزنیم یا چند ثانیه پشت چراغ قرمز توقف کنیم ،آنوقت است که با هجوم چندین نفره متکدیان و کودکان کار رو به رو می شویم.

به نظر می رسد که تهران خیلی بی صدا در حال تبدیل شدن به دهلی نو است. شهر پر گدای جهان با فرهنگی ویران!

رشد آماری  گدایان و کودکان کار در خیایان های تهران دلیلی جز بی کفایتی مسئولان ندارد چرا که قوانین و بودجه وجود دارد اما در عمل شاهد سستی های بسیاری هستیم.

وقتی در خیابان های شهر؛ به عنوان یک شهروند ؛ با چنین تصاویری مواجه می شویم ؛ مرتب از خود می پرسیم پس  عوارض ها و  مالیات هایی  که می پردازیم  برای چیست؟!مگر نه اینکه باید حقوق شهروندی رعایت شود؟! آیا این مسئولان حقوق می گیرند که حرف بزنند و در عمل همیشه بازنده باشند؟!

پلیس، شهرداری و بهزیستی حلقه زنجیره ای هستند که باید در اقدامات عملی؛ شهرها را از این زخم های تلخ و آسیب های زشت شهری پالایش کنند اما نزد هرکدام از آنها می روید دیگری را مقصر می داند یا مشکلات مالی و امکانات را دلیل  کوتاهی ها بیان می کنند ...

سال های زیادی است که رسانه ها و فعالان اجتماعی به تکدی گری و کار کودکان پرداخته اند و همیشه  مسئولان ساماندهی و حل این مشکل سناریوی تکراری پاسکاری به یکدیگر را تکرار کرده اند.

در ادامه با علی صادقی  سرپرست معاونت حمایت های اجتماعی شهرداری تهران  ، یکی از مسئولان اضلاع مثلثی که مسئولیت ساماندهی متکدیان را برعهده دارد، گفت وگو کرده ایم که در ذیل به آن می پردازیم:

این روزها خیلی بیشتر از گذشته ؛پایتخت نشینان هر روز با حجم وسیعی از کودکان کار و متکدیان روبرو می شوند، به نظر شما این یک اعلام خطر نیست برای تبدیل شدن به شهر پرگدا؟

-علت افزایش یا مشاهده و ملموس تکدی گری در شهر تهران برمی گردد به مراکز ساماندهی افراد آسیب دیده و در معرض آسیب! شهرداری تهران مسئول جمع آوری این افراد از سطح شهر، تأمین زیرساخت ها جهت ساماندهی، حفظ مستندات وحفظ قوانین بالادستی است، بنابراین نگهداری از متکدیان به سازمانهای حمایتی مانند سازمان بهزیستی، کمیته امداد و وزارت بهداشت و درمان برمی گردد. شهرداری تهران به دفعات این افراد را از سطح شهر جمع آوری می کند اما ،در بحث ساماندهی به علت عدم حضور جدی دستگاه ها حل مسئله آن طور که باید محقق نمی شود.

درست است که وظیفه ریشه کن کردن متکدیان سطح شهر برعهده شهرداری، بهزیستی و پلیس است اما چرا باوجود ریشه یابی و آگاهی از همه ابعاد این مشکل همچنان معضل تکدی گری به قوت خود باقی مانده و روند رو به رشد هم به خود گرفته است ؟

- باور، علتی است که دستگاه های سامان دهنده آن را ندارند . باور ندارند این مشکل وجود دارد و باید حل شود . تا الان عملکرد شهرداری در این بخش فراتر از آنچه بوده که باید انجام می داده است .بزرگ شدن این مکل به دلیل کوتاهی انجام وظیفه دیگر است .

 اکنون شکست در طرح ساماندهی متکدیان را باید از چشم کدام ارگان یا سازمان ببینیم که حداقل در طول 15 سال گذشته امکان ساماندهی این افراد به شکل مناسب میسر نشده است ؟

-  اگر بخواهیم دنبال مقصر بگردیم همه دچار فرافکنی می شوند ،در واقع همان واژه نپذیرفتن. حضور همه دستگاه ها با محوریت فرمانداری تهران و تأمین زیرساخت های شهرداری تهران می تواند به نتیجه مثبت کار برسد .سه ارگان مرتب به این موضع از سال 1378 متعهد شده اند که به وضعیت این دسته افراد  ساماندهی بخشند، اما نشده است . بالاخره  وضعیت اقتصادی و معیشتی جامعه و خاموش نشدن موتور محرکه آسیب های اجتماعی باورنکردنی است، اگر افزایش تکدی گری در شهر مشاهده می شود باید گفت که نوسانات اقتصادی اثر مستقیم بر این امر دارد . اشتغال زایی کم ، موجب افزایش بیکاری و رشد تکدی گیری می شود.

درست است که از نظر اقتصادی شرایط مناسبی حاکم بر کشور نیست، اما مبحثی که در پررنگ شدن فضای تکدی گری در شهر مطرح می شود این است که آیا این افراد متکدی واقعی هستند یا خیر؟

- وجود اکثریت قریب به اتفاق این جمعیت آماری در سطح شهر و معابر و خیابان ها، به این دلیل است که تکدی گری تبدیل به شغل شده است و یا به خاطر فرار از بیکاری این حرفه را انتخاب کرده اند.  همه آنهاافرادنیازمند نیستند ،شایدیکسری از افراد در این مجموعه باشند که به دلیل عارضه فردی مانندمعلولیت ذهنی، نابینایی و فقر شدید از آنها سوءاستفاده شود اما عمده این افراد، نیازمند واقعی نیستند و باسوء استفاده از عواطف مردم امرار معاش می کنند و درآمدهای بالایی هم دارند.

به نظر می رسد اگر این روند رو به رشد گدایان در چند ماهه اخیر ادامه یابد و ساماندهی درستی هم مثل تمام این سالیان برایشان شکل نگیرد به زودی تهران شهر گدایان می شود و این برای پایتخت کشور اسلامی ما ناخوشایند است  ، در حال حاضر چه برنامه قابل توجهی برای ساماندهی این افراد دردست اجرا است ؟

- همه تلاش ما برانگیختن حس مسئولیت پذیری دستگاه های ذیربط است چرا که برای پایان دادن به این معضل، جمع آوری این دسته از افراد، جلوگیری از آسیب های اجتماعی و در معرض آسیب، نیازمند به جذب مشارکت دستگاه های مربوطه برای ساماندهی این افراد هستیم که در این راستا تلاشمان ایجادهمگرایی و نشستن بر سر میز مشترک و تبدیل شدن به یک حس مشترک است.

چندی پیش  سازمان امور اجتماعی وزارت کشور اعلام کرد که با مدیریت این سازمان و   با عزم جدی مثلث مسئولان مربوطه ساماندهی این آسیب اجتماعی در کنار یکدیگر قرار گرفته و مشکل را به زود حل می کنند  سرانجام این اقدام چه شد؟

- فرافکنی جلسات و دستگاه هایی که نسبت به این همگرایی علاقه مند هستند از جمله وزارت کشور،شهرداری و ...  به روند ساماندهی  کار ضربه میزند ،یک نهاد برای پایان دادن به فعالیت متکدیان کافی است. امیدواریم بتوانیم یکپارچه دریک مسیر قدم بگذاریم و مشکلات را پیگیری کنیم و زمانی که چنین همت و تلاش به وجود آید قطعا به همگرایی بیشتر و بهتر می انجامد. بنابراین به جای اتهام زنی به یکدیگر، به فکر افراد نیازمند باشیم،مشکل را حل کنیم چرا که همگرایی موجب هم نشینی و تاثیرات بهتری خواهد شد.