پای درس آیت الله مجتبی تهرانی
ممکن است که مراجعین انسان در روابط گوناگون دیداری، رفتاری و شنیداری نقش تخریبی داشته باشند. همانطور که اینها میتوانند نقشِ سازندگی داشته باشند، نقشِ تخریبی هم دارند و اینها هم در سه رابطه مطرح است: دیداری، شنیداری و گفتاری. مثلاً افرادی که مراجعه میکنند در موردی که خیلی بارز هم هست مراجعین به شخص، از جنسِ مخالف باشند. این مسأله چون مورد ابتلا است، عرض میکنم که اگر شخص زن است، مراجعه کننده او مرد باشد و اگر مرد است، مراجعه کننده او زن باشد.
در روایتی از پیغمبر اکرم(ص) داریم که فرمودند: هیچ روزی نیست مگر اینکه دو فرشته با هم ندا میکنند و داد میزنند که «وای بر مردان از زنان و وای بر زنان از مردان!».
نکتهای در این روایت است که من این را عرض میکنم. در روایت دارد، هیچ روزی، هیچ صبحی نیست دو ملک ندا میکنند «وای بر مردان از زنان و وای بر زنان از مردان»؛ حالا چرا نمیگویند: هیچ شبی نیست مگر اینکه...؟ جهت این است که روابط اجتماعی در روز برقرار میشود. شب هر کسی در خانه خود است. در روز است که همجنسها و مخالف جنسها در صبح روابط اجتماعی دارند. سخن پیغمبر اکرم(ص) در مورد اختلاف جنسیّتی است.
یکی از خطرات مهم مراجعین این است که همجنس نباشند، اینجا است که زمینه فراهم میشود آن بعدِ شیطانی را شکوفا و زنده کند و نقشِ تخریبی داشته باشد. مخصوصاً اینکه شرایط هم طوری باشد که جنبه خصوصی پیدا کند. یک وقت به قول ما طلبهها در ملاء عام است و یک وقت رابطه شکل پنهانی دارد و در برابر دیگران نیست. آن رابطهای که جنبه خصوصی دارد، بدتر است.
روایتی است از پیامبر که فرمودند: خیال نکنید در ملاقاتِ خصوصی زن و مرد نامحرم، فقط شما دو نفر هستید، در واقع شما سه نفر هستید و سومین نفر شما شیطان است! چشمهایتان نمیبیند. بی برو برگرد شیطان سومین نفر است. من نمیخواهم واردِ مسائل فقهی شوم، فکر کنم در توضیح المسائل نوشتهام که «خلوت با اجنبی حرام است».
خلوت کردن با نامحرم در روابطِ گوناگون که سرآمدش دیداری و شنیداری و رفتاری است، اثر گذار است. روایتی از حضرت زهرا(س) است که از حضرت سؤال کردند بهترین صفت زنها چه چیزی است؟ حضرت فرمودند: بهترین صفت برای زنان این است که مرد، زن را نبیند و زن، مرد اجنبی را نبیند.
اگر کسانی که شعار میدهند، امّا شعور ندارند، بگویند: خودِ حضرتِ زهرا رفتند مسجد و خطبه خواندند و یا حضرت زینب هم خطبه خواندند؛ ما در جواب میگوییم: وقتی حضرت زهرا به مسجد رفتند، بحثِ وظیفه شرعی و واجب الهی مطرح بود و باید حضرت به مسجد میرفتند و به وظیفهشان عمل میکردند. بحث وظیفه غیر از حرفی است که ما داریم میزنیم. آنجا بحث مراجعه نیست، یک وقت اشتباه نشود! گاهی عوام چنین مغالطههایی میکنند. حضرت وظیفهاش بود که برود و رفت.
من در مورد این خطبه حضرت زهرا بحث کردهام و آن را نوشتهام که الحمدلله منتشر هم شده است. نوشتهام به چه صورت و با چه پوششی به مسجد رفتند؛ حتی زنانی آمدند و اطراف حضرت زهرا را گرفتند که حتی پیکرهاش هم معلوم نشود.
منبع:سلسله جلسات" غیرت مومن ، جلسه 30"