گپ‌وگفت برنا با دارنده مدال طلای المپیاد جهانی نجوم؛

به مرز بین طلا و نقره فکر می کردم

۱۳۹۰/۰۶/۱۶ - ۱۰:۴۷:۱۰
کد خبر: ۷۵۰۶۲
به مرز بین طلا و نقره فکر می کردم
برای المپیاد نزدیک 2 سال تلاش کردم؛ وقتی در آخر نتیجه مورد نظر را می گیری خیلی خوشحال می شوی.

به گزارش خبرنگار برنا،«علی اکبر کاوه ای» 18 ساله است و در دبیرستان انرژی اتمی ایران در رشته ریاضی و فیزیک تحصیل کرده است. او مدال طلای کشوری و مدال طلای جهانی را در المپیاد نجوم دریافت کرده، پدرش لیسانس عمران دارد و مادرش دیپلم است.

فکر می کردید مدال طلا کسب کنید؟
بله، امتحانات امسال خیلی سخت بود. قبل از امتحان فکر می کردم طلا بگیرم، اما بعد از امتحان فکر می کردم در مرز طلا و نقره هستم که خدا را شکر توانستم طلا کسب کنم.

لحظه ای که شنیدید مدال طلا گرفتید چه حسی داشتید؟
برای المپیاد نزدیک 2 سال تلاش کردم؛ وقتی در آخر نتیجه مورد نظر را می گیری خیلی خوشحال می شوی. قطعا همه برای کسب مدال طلا در المپیاد شرکت می کنند پس وقتی به آن می رسی خیلی خوشحال می شوی.

عکس العمل خانواده چطور بود؟
خانواده ام در تمام مراحل زحمت کشیدند و حمایتم کردند. چه در زمانی که طلای کشوری گرفتم و چه زمانی که طلای جهانی را کسب کردم، خیلی خوشحال بودند؛ استقبال خوبی که توقع آن را نداشتم از من شد. در مرحله کشوری پس از کسب مدال طلا جشنی گرفتند و فامیل را دعوت کردند.

بهترین هدیه ای که گرفتید؟
فکر می کنم بهترین هدیه، هدیه مالی و نقدی نباشد. بهترین هدیه خوشحالی خانواده ام بود، رضایت پدر و مادرم بهترین هدیه برایم بود.

دوست دارید در چه رشته ای تحصیل کنید؟
فکر نمی کنم دیگر فعالیت زیادی در زمینه نجوم داشته باشم و می خواهم در دانشگاه رشته مکانیک گرایش هوا و فضا را انتخاب کنم.

علت این انتخاب چیست؟
از بچگی به این رشته علاقه داشتم. از طرف دیگر نیمی از المپیاد نجوم مکانیک است و من بیشتر به بخش مکانیک در نجوم علاقه داشتم.

استقبال مسوولان مدرسه چطور بود؟
استقبالی که انتظار داشتم صورت نگرفت.

برای المپیاد چند ساعت در روز درس می خواندید؟
برای المپیاد نمی‌شود مثل کنکور برنامه ریزی کرد.بیشتر سلیقه ای درس می خواندم یک روز اصلا درس نمی خواندم اما یک روز 4 یا 5 ساعت درس می خواندم. بیشتر درس هایی که دوست داشتم را می خواندم، هیچ اجباری نداشتم که دروسی که دوست ندارم را بخوانم.

بعد از طلای جهانی با نجوم خداحافظی می کنید؟
-خداحافظی که نه ولی مثل گذشته ام فعالیت نمی کنم. به عنوان مثال فکر نمی کنم دیگر در زمینه کیهان شناسی فعالیت کنم؛ چون نه قبل از طلا علاقه داشتم و نه بعد از طلا.

اوقات فراغت علی اکبر کاوه ای به چه صورت است؟
50 درصد اوقاتم فراغت است. این دید که بچه‌های المپیادی فقط درس می خوانند و فراغت ندارند؛ غلط است. من هم درس می خواندم، هم فیلم می دیدم، هم بازی رایانه ای می کنم و هم شنا.

رفتار دوستانت بعد از طلای جهانی چطور بود؟
برخی از دوستان خوشحال شدند و از هر طریقی به من تبریک گفتند؛ برخی دیگر هم ناراحت. به هر حال وقتی کسی رتبه ای کسب می کند عده ای خوشحال و عده ای ناراحت می شوند.

بدون کنکور به دانشگاه رفتن انگیزه خوبی برای کسب مدال طلا بود؟
نه، چون من وقتی مرحله دوم قبول شدم، اصلا مدال برایم مهم نبود. چون اطمینان داشتم که حداقل برنز را می گیرم و هیچ استرسی نداشتم از طرفی دیگر من نمی‌خواستم در دانشگاه برق بخوانم؛ انتخابم مکانیک بود پس می توانستم با یک سال خواندن و مدال برنز حتما قبول شوم.

حاشیه های مسابقات چه بود؟
-مثل سال‌های قبل امتحان گروهی که برگزار می شد بود؛ اما برخلاف سال های گذشته به تیم اول طلا، تیم دوم نقره و تیم سوم برنز دادند که این مدال ها فقط به جهت یادبود و ارزش چندانی نداشت. در این مسابقات تیم ایران و هند دوم شدند و مدال نقره گرفتند که به نظر من ارزشی ندارد؛ زیرا هیچ لوح و مدرک خاصی همراه نداشت.

البته امتحانات امسال خیلی سخت بود به طوری که کف طلای نمره 68 بود و نسبت به سال گذشته که 17 یا 18 مدال طلا داشت امسال فقط 10 نفر توانستند مدال طلا بگیرند و فکر می کنم تیم ایران هم که بین 50 مدال 10 مدال گرفت کار بسیار بزرگی انجام داد. 




نظر شما