بنای ما بر تنش‌زدایی و همزیستی مسالمت‌آمیز با همه کشورهاست

کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در سخنانی تاکید کرد: تخصص ایرانیان خارج از کشور تجربه آنها داشتن مدیریت و آگاهی آنها از امور جهانی سرمایه و ثروتشان جزئی از دارایی‌های کل ملت ایران است و هوشمندانه و صمیمانه این موضوع مورد توجه دولت‌های آینده باشد.

به گزارش سرویس سیاسی برنا، غلامعلی حدادعادل شب گذشته در برنامه پاسخ به ایرانیان مقیم خارج کشور در شبکه جام جم گفت: دیدگاهم این است که ایرانیان خارج از کشور بخشی از ملت ایران هستند؛ ایرانی بودن صرفاً به معنای زندگی در مرزهای جغرافیایی ایران نیست.

متن کامل سخنان حداد عادل به شرح زیر است:

کسانی هستند که هزاران کیلومتر از ایران و تهران دورند ولی دلشان برای این وطن می‌تپد. ما به همه آنها احترام می‌گذاریم و ایرانیان خارج از کشور عموماً مردم محترم و فرهیخته‌ای هستند و جزو سرمایه‌های کشور به شمار می‌آیند. مهاجرت به خارج از ایران پدیده جدیدی نیست که تصور کنیم صرفاً بعد از انقلاب اسلامی به وجود آمده است. سفر ایرانیان به خارج از کشور همواره وجود داشته است و بسیاری از افراد از ایران مهاجرت کردند.

نباید کسی به موضوع ایرانیان در خارج از کشور علی‌الاصول نگاه منفی داشته باشد. معتقدیم تخصص ایرانیان خارج از کشور تجربه آنها داشتن مدیریت و آگاهی آنها از امور جهانی سرمایه و ثروتشان جزئی از دارایی‌های کل ملت ایران است و هوشمندانه و صمیمانه این موضوع مورد توجه دولت‌های آینده باشد. اگر توفیق داشته باشم اداره دولت را بر عهده بگیرم به این موضوع توجه خاصی خواهم داشت. بنده تجربه‌ای دارم و در واقع از امکانات این کشور درس خوانده‌ام و مدیریت کرده‌ام و از انقلاب شناخت دارم از این رو فکر می‌کنم زمان این است که این تجربه را در این مسئولیت در خدمت ملت ایران قرار دهم.

هدفم این است که از همه ظرفیت‌ها و نیروها برای حل مشکلات کشور استفاده کنم و برای پیشبرد کشور و وحدت بیشتر ایرانیان تلاش کنم. ما نباید شعاری بدهیم که نتوانیم به آن عمل کنیم. نباید قولی دهیم که تاریخ مصرف آن برای ایام انتخابات باشد و بعد ببنیم که عملی نیست از این رو بنده سعی می‌کنم که قولی ندهم که عملیاتی نشود. سوالاتی در خصوص مسائل مربوط به اقتصاد و بازار ارز عمومی و فراگیر است و بنده مهمترین وظیفه دولت آینده را ساماندهی مسائل اقتصادی می‌دانم و مهمترین مشکل ما و اولین دستور کار دولت رسیدگی به مسائل اقتصادی باید باشد. اقتصاد ایران از ده‌ها سال پیش اقتصاد بیماری بوده است. در واقع کشور از نظر علمی و صنعتی ضعیف و در هر امری محتاج خارج بوده است. قبل از انقلاب اگر کامیونی به نام ساخت ایران عرضه می‌شد در واقع پلاکی هم که روی آن می‌نوشتند ساخت ایران است از خارج می‌آوردند و این وضع کشور ما بود.

اقتصاد گرچه یک منبع درآمد و سرمایه بوده است اما چندین عیب و اشکال داشت، یکی اینکه قدری خیال ما را راحت می‌کرد با این معنی که بالش نرم نفت را داشتیم و دیگران می‌خرند و دلار می‌آورند. کشاورزی می‌تواند برای ما یک منبع درآمد بسیار مهم به ویژه از حیث صادرات باشد اما رشد نکرده است چرا که سایه سنگین نفت روی آن قرار داشت. قیمت دلار باعث گران شدن کالاهای سرمایه‌ای و گرانی و تورم است. دولت آینده مهمترین وظیفه‌اش این است که نرخ ارز را تثبیت کند و مصرف آن را مهار و کنترل نماید و از این طریق بر قیمت‌ها و بازار تأثیر بگذارد. طبعاً وقتی یک آرامش در بازار پیدا شد امکان سرمایه‌گذاری هم فراهم می‌شود و اشتغال تابع سرمایه‌گذاری است. نظر من در مورد بخش خصوصی از ابتدای انقلاب مثبت بوده است.

در هیچ کجای دنیا، دولت تاجر خوبی نبوده است بلکه دولت باید سیاست‌گذاری کند، نظارت و حمایت کند و کار را به بخش خصوصی بسپارد. یارانه باید پرداخت شود و در شرایط فعلی با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها نمی‌توان این طرح را قطع کرد زیرا قانون باید به طور کامل اجرا شود. یکی از انتقادات ما به طرح هدفمندی یارانه‌ها این است که این طرح به صورت کامل اجرا نشد. پیشرفت فن‌آوری هسته‌ای سبب افتخار ایرانی‌هاست و هر ایرانی باید خوشحال باشد که کشورش می‌تواند اورانیوم غنی‌شده تولید کند زیرا این فن‌آوری یکی از آرزوهای کسانی بوده است که با فن‌آوری هسته‌ای آشنا هستند.

پشت سر کلمه هسته‌ای صد رشته مهم علمی نهفته شده است یعنی اگر ایران در 100 رشته مهم پیشرفت نکرده باشد نمی‌تواند اورانیوم غنی‌شده تولید کند. بنای ما بر تنش‌زدایی و همزیستی مسالمت‌آمیز با همه کشورها است و قصد دیگری نداریم، ملت ما نیز چیزی کم ندارد، ما نه از خاک کم داریم و نه از منابع و نیازی نداریم که بخواهیم درگیری ایجاد کنیم ولی ذلت هم نمی‌پذیریم. هر رابطه‌ای که در آن استقلال ما محترم شمرده شود از نظر ما ممکن است و در مورد آمریکا نیز همین مسئله است.

دولتمردان آمریکا اگر قبول کنند ملت ایران دوران سلطه‌پذیری را پشت‌سر گذاشته و استقلال خود را بدست آورده است ما می‌توانیم با آنها مذاکره کنیم. بنده اگر موفق به تشکیل دولت در ایران شوم برای ایرانیان خارج از کشور کاری می‌کنم که آنها ایرانی بمانند، وقتی یک ایرانی مهاجرت می‌کند به تدریج هویت خود را از دست می‌دهد به طوریکه جامعه شناسان آمریکایی تحقیق کرده‌اند که وقتی خانواده‌ای از آمریکا مهاجرت می‌کند پس از سه نسل هویت خانواده از بین می‌رود.

باید کاری کنیم که ایرانیان مقیم خارج، ایرانی باقی بمانند. لازمه ایرانی ماندن ایرانیان مقیم خارج این است که ایران را بشناسند و ما باید کاری کنیم که موانع اداری و غیره برای سفر آنها به ایران برداشته شود. ما می خواهیم کاری کنیم که ایرانی در هر جای دنیا که باشد به ایرانی بودن خود افتخار کند و با عزت بگوید من ایرانی هستم، چراکه الأن زمان آن گذشته که دیگران ایرانی بودن ما را به نفت و قالی و پسته‌اش بشناسند، امروز وقتی صحبت از ایران می‌شود، ملتی که با فرهنگی عظیم برای استقلال خود قیام کرده، در اذهان تداعی خواهد شد.

باید کاری کنیم که ایرانی‌های خارج از کشور، به کشور خدمت کنند. هم اینک بسیاری از ایرانی‌های مقیم خارج، به کشور خدمت می‌کنند و در برخی از استان‌های ما، ده‌ها دبیرستان و مدرسه ساختند که موج خدمت در این استان‌ها به چشم می‌آید که باید این موج‌ها را تقویت کرد. خروج ایرانیان یک امر طبیعی است و ما نمی‌توانیم دروازه‌ها را ببنیدیم، باید به انگیزه رفتن، نگاه کرد، اگر انگیزه آنها درس خواندن و تحصیل است، بنابراین نباید از اینگونه رفتن‌ها ناراحت شد. متأسفانه تعدادی از فارغ‌التحصیلان ما که تعداد آنها کم نیست، وقتی جذب دانشگاه‌های خارج می‌شوند در موسسات، ادارات و جاهای دیگر مشغول به کار می‌شوند و به کشور باز نمی‌گردند که راه جلوگیری از آن سرمایه‌گذاری است.

اگر ما یک دانش آموز المپیادی را طوری رشد دهیم که تبدیل به دانشمند نخبه جوان شود، اما اگر ظرفیت‌های لازم را برای وی ایجاد نکنیم، جذب جاهای دیگری خواهد شد، بنابراین باید در رشته‌های علمی و پژوهشی سرمایه‌گذاری کرد تا از فرار مغزها جلوگیری کنیم. من از دانشجویان می‌خواهم که خوب درس بخوانند تا وقتی برگشتند با دست پر به میهن خدمت کنند و ما هم تلاش می‌کنیم تا زمینه را برای استفاده از تخصص‌ها فراهم کنیم.

امروز 4.5 میلیون دانشجو در کشور داریم. الآن در هر مرکز استان ما دانشگاه‌های بزرگ دایر است، به طوری که در شهرهای ما نیز به ازای هر 10 نفر، یک نفر دانشجو وجود دارد، بنابراین با وجود اینکه در ایران زمینه کار فراهم است، باید با گسترش مراکز صنعتی، پژوهشی و توجه کردن به بخش خصوصی زمینه را برای جذب دانش آموختگان فراهم کنیم. همه نباید استخدام دولت شوند، بلکه دولت باید زمینه بخش‌های خصوصی را فراهم کند تا آنها بتوانند از متخصص‌ها نهایت استفاده را ببرند.

زنان نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و از نظر بهره هوشی هم دست کمی از مردان ندارند که خوشبختانه امروز نیز شاهد رشد علمی و اجتماعی زنان در سطح جامعه هستیم. در زمان دانشجویی بنده 70 دانشجوی مرد و 3 دانشجوی زن داشتیم امروز در بعضی از کلاس‌ها دقیقاً قضیه برعکس است، یعنی تعداد خانم‌ها به مراتب از آقایان بیشتر است، امروز در جمهوری اسلامی زمینه برای حضور زنان فراهم شده و عده‌ای که فکر می‌کردند با انقلاب و جمهوری اسلامی زنان از ادارات اخراج می‌شوند، شاهد هستند که امروز در دانشگاه‌ها، مؤسسات و بسیاری از ارگان‌های ما از زنان استفاده می‌شود که در برخی از این مؤسسات نیز تعداد آنها بیش از 50 درصد است.

در ایران هیچ خانمی به دلیل زن بودن مشکلی برای پیشرفت و ترقی ندارند. بنده بیشتر تجربه مدیریتی‌ام در زمینه آموزش و پرورش و فرهنگ بوده است و سال‌ها در وزارت آموزش و پرورش و بعد در مؤسسه فرهنگستان ادبیات فارسی خدمت کردم، بنابراین فرهنگ برای من اصل است، چراکه معتقدیم اگر بخواهیم عالم نو بسازیم، باید آدمی نو بسازیم. من بیشترین دلبستگی را به فرهنگ دارم و معتقدم یکی از وظایف دولت جمهوری اسلامی به ایرانیان مقیم خارج، خدمات فرهنگی است و معتقدم که باید آنها را مرتب مورد خدمات فرهنگی قرار داد و یکی از این خدمات آموزش زبان فارسی است.

ما آمادگی آن را داریم که با انواع روش‌ها برای خدمت‌ رساندن با ایرانیان مقیم خارج پشتیبانی و معلم تربیت و اعزام به خارج کنیم و یا کتاب کمک‌های آموزشی تألیف و یا از فضای مجازی برای آموزش استفاده کنیم. بنده با تمام قوا سعی خواهیم کرد تا برای تقویت بنیه ایرانیان خارج از کشور زبان فارسی را از آنچه تاکنون بوده جدی‌تر بگیریم.

دموکراسی از نظر ما که آن را به مردم‌سالاری تعبیر می‌کنیم حاکمیت ملت بر سرنوشت خود است، امروز هم دنیا قبول دارد که ملت ایران برای خود تصمیم می‌گیرد و هیچ قدرت خارجی در آن نفوذ ندارد. ما آزادی سیاسی را لازمه دموکراسی می‌دانیم، چراکه معتقدیم آزادی سیاسی روی دیگر سکه است و آزادی نعمتی است که باید آن را قدر بدانیم.‌ باید سعی کنیم از طریق مذاکره و گفت‌وگو تا آنجایی که ممکن است به تفاهم برسیم و مسئله تحریم‌ها را حل کنیم که این نیازمند یک دیپلماسی قوی است و ما باید به صورت جدی با حفظ منافع و استقلال روند تحریم‌ها را متوقف کنیم. معتقدم که در داخل کشور برای زدودن آثار تحریم‌ها باید با مدیریت خوب اقتصادی و استفاده از راه‌حل‌هایی مانند کنترل بازار از مشکلات ناشی از آن عبور کنیم.

بنده با تمام توان به تقویت آموزش و پرورش اهتمام می‌بخشم و شأن معلم را بالا می‌بریم که به آن افتخار کنند، چراکه معتقدم که هر آینده‌ای برای ایران اسلامی در نظر داشته باشیم، قدم نخست آموزش و پرورش است. این نامزد انتخابات ریاست جمهوری در پایان گفت: توسعه سیاسی و اقتصادی را از هم جدا نمی‌دانم، چراکه کشوری که فقیر است، از نظر سیاسی نیز آسیب‌پذیر خواهد بود و کشوری هم که توسعه سیاسی نداشته باشد، نمی‌تواند از همه ظرفیت‌های خود استفاده کند.