نوام چامسکی:

فقط نفت برای غرب و آمریکا مهم است

۱۳۹۰/۰۱/۱۹ - ۱۸:۵۵:۰۰
کد خبر: ۳۳۹۵۱
فقط نفت برای غرب و آمریکا مهم است
شروع حملات هوایی جنگنده‌های غربی به مواضع نظامیان وابسته به سرهنگ قذافی و ورود این کشورها در تحولات لیبی، تحلیل‌های بسیاری را در پی داشته است.
به گزارش سرویس بین الملل برنا، شبکه العالم اعلام کرد: نوام چامسکی اندیشمند و نویسنده مشهور آمریکایی در یادداشتی که اخیراً در مورد تحولات لیبی و دلایل ورود غربی‌ها به انقلاب این کشور نوشته، به موضوع مهم نفت اشاره کرده است.

در این یادداشت چامسکی با مربوط دانستن نفت و جنگ در لیبی به ذکر شواهد و دلایل خود در این موضوع پرداخت. در این یادداشت آمده است:

ماه گذشته در دادگاه جنایی بین‌المللی، در طول جنگ‌های داخلی در سیرالئون، محاکمه چارلز تیلور رییس جمهور اسبق لیبریا به پایان رسید.

دیوید کرین، دادستان کل آمریکا در گفتگو با روزنامه تایمز لندن، اظهار داشت این پرونده، ناقص است. دادستان‌ها قصد داشتند که معمر قذافی را جریمه کنند. کسی که به گفته کرین،"مسئول قطع عضو، تلفات و کشته شدن 1.2 میلیون نفر است."

اما این جریمه صورت نگرفت. آمریکا، انگلیس و هم پیمانانش مانع آن شدند و در جواب "چرا"، کرین گفت: به خاطر دروازه دنیای نفت.

از دیگر تخلفات قذافی، ارتباط با سر هاروارد دیویس که مدیر دانشکده اقتصاد لندن بود و پس از برملا شدن ارتباطات دانشکده اقتصاد با دیکتاتور لیبی، کناره گیری کرد.

با توجه به اینکه ابعاد شکست آمریکا درعراق، بیش از این نمی توانست پنهان بماند، لفاظی های جالبی مطابق با اهداف سیاسی خاص صورت گرفته بود.دنیای نفت باعث عکس العمل‌های زیادی از طرف غرب به اتفاقات جهان عرب شد.

وقتی عربستان در 5 مارس اظهار داشت: " قوانین و مقررات پادشاهی مانع از هرگونه تظاهرات، تجمع و اعتراض می‌شود و علت آن هم متناقض بودن با قوانین، شریعت و سنن این کشور است.

در کویت، تظاهرات اندکی صورت گرفت که بلافاصله سرکوب شد، اما در بحرین تظاهرات مردمی، پس از ورود نیروهای سعودی به بحرین برای جلوگیری از تهدید سلطنت سنی حاکم بر بحرین اتفاق افتاد.

بحرین نه تنها به خاطر اینکه میزبان ناوگان پنجم آمریکا است دارای اهمیت می‌باشد، بلکه مرز شیعیان بحرینی با عربستان سعودی است که بیشتر منابع نفتی عربستان در آنجاست.

منابع انرژی پایه‌ای دنیا در نزدیکی خایج فارس واقع شده‌اند که شیعیان بسیاری در آن منطقه‌اند و این یک کابوس وحشتناک برای برنامه‌ریزان غربی است.

در مصر و تونس، جمعیت خیزنده پیروزی های تاثیر گذاری را بدست آوردند. اما براساس گزارش Carnegie Endowment، رژیم ها باقی‌اند و بطور مشخص تصمیم به به زنجیر کشیدن حرکت‌های تازه شکل گرفته دارند.

لیبی یک موضوع متفاوت است. یک کشور غنی از نفت با حاکمیت یک دیکتاتور وحشی که حتی قابل اعتماد هم نیست. یک فرد وابسته بیشتر ترجیح داده می شود. در زمانی‌که اعتراضات مسالمت‌آمیز صورت گرفت، قذافی به آرامی قصد سرکوب آنها را داشت.

در 22 مارس، که نیروهای قذافی متمرکز روی سرکوب پایتخت اعتراضات یعنی بنغازی شدند، مشاور اعظم اوباما در خاورمیانه، دنیس راس، هشدار داد که اگر این یک قتل عام باشد همگان ما را به خاطر آن سرزنش خواهند کرد.

غرب نمی خواست با سرکوب مخالفان، قدرت قذافی را زیاد کند و باعث استقلال وی شود. به همین خاطر "منطقه پرواز ممنوع" را مطرح کرد. البته این مداخله تاحدی مانع قتل عام شد.

در 28 مارس، روزنامه انگلیسی القدس العربی هشدار داد که مداخله‌های غرب ممکن است لیبی را به دو قسمت "حکومت شورشیان" با مقدار زیادی نفت و "حاکمیت قذافی" منطقه بدون نفت، تقسیم کند و غرب به سمت نجات چاه‌های نفت آمد.

نکته‌ای که بسیار در آن دوران مورد بحث بود این بود که نفت نمی تواند انگیزه ‌خوبی برای مداخله باشد، زیرا غرب با حضور قذافی هم به نفت دسترسی داشت. همانطورکه در عراق در مورد صدام حسین اتفاق افتاد.

آنچه غرب به دنبال آن است همانی است که بوش گفته بود: "عناصر تحت کنترل یا حداقل، وابسته."
نظر شما