گلری فوتبال را به هندبال ترجیح دادم

داوری: چرا اینجا همه به من می‌گویند دانیال؟!

۱۳۹۲/۰۷/۲۳ - ۱۱:۰۲:۲۰
کد خبر: ۱۴۴۵۸۰
داوری: چرا اینجا همه به من می‌گویند دانیال؟!
دروازه‌بان تیم ملی فوتبال کشورمان اعلام کرد اسم درستش «دانیل داوری» است.

به گزارش سرویس ورزشی برنا، دانیل داوری در برنامه 90 از توان منحصر به فردش در یادگیری زبان فارسی گفت. در 4 جلسه کلاس فشرده 3 کلمه فارسی یاد گرفته است و گناه زبان بلد نبودنش به گردن پدرش است!

دانیل داوری که مهمان برنامه 90 بود، از روزهای حضور در لیگ آلمان و تیم ملی ایران گفت. عادل با او از صعود براینشوایگ به بوندسلیگا آغاز شد که داوری گفت: فصل قبل ما سال خیلی خوبی را داشتیم و همه خیلی خوشحال شدیم که به بوندسلیگا صعود کردیم.

اما روزهای خوش براینشوایگ در بوندسلیگای دو در بوندسلیگای یک تداوم نداشته. دانیل در این باره می گوید: بله مطمئنا ما شروع سختی داشتیم. برای اینکه وقتی از دسته پایین تر می آیی خیلی سخت است که با تیم های بزرگ رقابت کنی. خیلی امید دارم که بتوانیم روند خوب مان در چند بازی گذشته را ادامه بدهیم. در دو یا سه بازی آخرمان روند تیم بهتر شده است و می توان این روند را بهتر کرد.

داوری درباره بازی هایش برای تیم آلمانی هم گفت: من بیشترین تلاشم را می کنم که بتوانم به تیم کمک کنم و امیدوارم که فرصت بازی هم داشته باشم.

فردوسی پور درباره عدم توانایی داوری در تکلم فارسی پرسید که پاسخ داد: من تلاش می کنم که بتوانم فارسی را یاد بگیرم. برایم کمی سخت است، چون آنجا خیلی فارسی حرف نمی زدم اما الان 4 جلسه است که رفتم کلاس زبان فارسی. چند کلمه ای هم همان طور که ابتدای آمدنم گفتم، بلدم حرف بزنم. سلام، خداحافظ، چطوری و … که عادل با شنیدن این حرف گفت: یعنی واقعا بعد از 4 جلسه همین 3 کلمه را بلدی؟ با خنده این را پرسید که گلر جدید تیم ملی گفت: غیر از سلام و خداحافظ یک جمله هم بلد هستم: من دارم در براینشوایگ زندگی می کنم!

داوری سپس با خنده ادامه داد: تقصیر پدرم بود که با من فارسی حرف نزده این زبان را یاد بگیرم. او که مادری لهستانی دارد در خانه چون مادرش فارسی نمی دانسته، به ناچار فارسی هم حرف نمی زده. دانیل که در 10 سالگی به ایران هم آمده بود عکس هایی از حضورش در ایران را برای عادل فردوسی پور آورده بود گفت: من 10 سالم بود که آمدم ایران. خانواده ام همه دور هم جمع بود و به مسافرت رفتیم. این را به خوبی یادم هست که آمدیم ایران. 

داوری سپس درباره عکس های هندبالش گفت: مدتی هم هندبال بازی می کردم. در هندبال هم من درون دروازه بودم اما فوتبال برایم همیشه جذابیت بیشتری داشت و همین باعث شد که بیایم و به جای هندبال، فوتبال بازی کنم. 

داوری سپس از روزهای نوجوانی اش گفت: تا جایی که یادم هست در نوجوانی 4 جلسه در هفته تمرین می کردم و بعد به تیم ماینتس رفتم . آنجا در تیم جوانان بازی می کردم. مربی ما آنجا یورگن کلوب بود که خیلی کارش را دوست داشتم. او خیلی چیزها به من یاد داده است. بعد هم که آمدم به براینشوایگ. تیم ما فصل قبل عالی بود. در زمان صعودش با تیم های دیگر، تفاوت امتیازی زیادی داشت و خیلی زود صعود کردیم و جشن باشکوهی هم گرفتیم.

داوری در بخشی از حرف هایش هم گفت: اسم من دانیل هست اما نمی دانم چرا اینجا همه به من می گویند دانیال!

نظر شما