یزدانی: سال آینده، سال هت تریک برای من است!/ دکتر روحانی مردم را امیدوار کرد

رضا یزدانی کشتی گیر ملی پوش تیم ملی آزاد سال پرتب و تابی را سپری کرد. از قهرمانی رشک برانگیز در رقابت های جهانی که به نوعی بازگشت بعد از آن مصدومیت وحشتناک محسوب می شد تا تجربه نوبرانه مربیگری در لیگ برتر. آنچه سبب شد تا او در لیست کاندیداهای بهترین ورزشکار سال قرار بگیرد. یزدانی در گفت و گوی متفاوت و اختصاصی با برنا از این سال پرتب و تاب می گوید.

*به عنوان یکی از کاندیداهای برترین ورزشکار سال 92 انتخاب شده ای. در این باره چه نظری داری؟
طبیعتاً از این اتفاق خرسندم. خوشحالم که توانسته ام در طول سال 92 به گونه ای عمل کنم که جزو 8 نفر برتر باشم. بعد از مصدومیت وحشتناکی که در المپیک نصیبم شد بازگشت بسیار سخت بود اما خدا را شکر برگشتم و از همین رو کسب مدال طلا بسیار شیرین بود.

*سال 92 را چگونه ارزیابی می کنی؟
از خودم در سالی که گذشت، راضی ام. امیدوارم که این روند رو به جلو را ادامه بدهم تا بتوانم در المپیک 2016 برزیل جبران اتفاق تلخ لندن را بکنم و به انتظار مردم پاسخ بدهم. مهمترین هدف من کسب رضایت مردم است.

*اگر قرار باشد از بین برترین های سال یک نفر را به عنوان ورزشکار سال انتخاب کنی، به چه کسی رای می دهی؟
اگر قرار به انتخاب یک نفر باشد، قطعاً گزینه خود را از میان ورزش های انفرادی انجام می دهم. چون که موفقیت در رشته های انفرادی بسیار سخت و دشوار است. در رشته های جمعی اشتباهات و ضعف یک نفر چندان به چشم نمی آید ولی در رشته های انفرادی همه چیز بستگی به عملکرد خودش شخص دارد و اشتباهات کوچک و جزئی اش نیز بزرگ می شود. با توجه به این شرایط اولویت من قطعاً انتخاب ورزشکار سال از رشته های انفرادی است و طبیعتاً میان چهره ها گزینه من طالب نعمت پور است!

*خیلی جالب است که نعمت پور هم تو را به عنوان چهره سال انتخاب کرد. ظاهراً اتوبان رفاقت شما دو طرفه است!
بله، با طالب دوست و رفیق هستیم. هر دو کشتی گیر هستیم و بنابراین شرایط و سختی ها و زجرهایی که او می کشد را درک می کنم. به ویژه اینکه از لحاظ وزنی هم به هم نزدیک هستیم و این درک متقابل ما را بیشتر کرده است. کاری که او به طور کلی کشتی ایران در سال 92 انجام داد، یک شاهکار بزرگ بود وطبیعتاً انتخاب برترین ورزشکار سال نیز باید از کشتی باشد اما متاسفانه کشتی همیشه مظلوم است و شاهکار بزرگی که خلق کرد بازتاب چندانی نداشت و از آن ستایش و قدردانی در خور توجهی نشد.

*اگر قرار باشد چهره سال ایران را انتخاب کنی، به چه کسی رای می دهی؟
چهره سال ایران بی تردید دکتر روحانی است. پیروزی ایشان در انتخابات ریاست جمهوری و دمیده شدن نور امید به جامعه اتفاق بزرگ سال 92 بود. با حضور دکتر روحانی امید و نشاط به جامعه بازگشت و حالا همه چشم ها به ایشان دوخته شده تا بتواند شرایط کشور را متحول کند.

*از جامعه هنر چطور؟ آیا با هنرمندان ارتباط خاصی داری؟
خیلی دوست دارم که با جامعه هنر ایران رابطه نزدیک و صمیمی داشته باشم و بتوانم از نزدیک تمامی اتفاقات و رویدادهای این جامعه را دنبال کنم اما آن قدر درگیر تمرین، اردو و مسابقه هستم که واقعاً هیچ اوقات فراغت و فرصتی ندارم. به ویژه اینکه من شرایط خاص تر و سال پرفشارتری را داشتم و همه از من انتظار داشتند تا دوباره برگردم اما از میان هنرمندان به شهاب حسینی رای می دهم چون او را دوست دارم. از میان عرصه موسیقی نیز به اعتقاد من محمد علیزاده پدیده موسیقی و سال است. چرا که سبک و صدای متفاوتی را در این عرصه عرضه کرده که واقعاً شنیدنی و دوست داشتنی است.

*در سالی که گذشت، مربیگری هم تجربه کردی، این تجربه چطور بود؟
تجربه خیلی خوبی بود. دوست داشتم که تفاوت های عرصه مربیگری و کشتی گیری را از نزدیک لمس کنم و خودم را در این زمینه محک بزنم. دیدن کشتی از کنار تشک تجربه خیلی جالبی بود و اعتراف می کنم که کار بسیار دشواری است. در کل مربیگری دریچه جدیدی را به روی من باز کرد. البته این تجربه خوب، پایان خوبی نداشت و به دلیل ضعف مسئولان برگزاری لیگ و اشتباهات داوری به حق خود نرسیدیم.



*یکی از اتفاقات مهم کشتی در سال کهنه حضور خادم در صندلی ریاست فدراسیون بود. نظر تو درباره این اتفاق مهم چیست؟
آقا رسول از سرمایه های کشتی این مملکت است. او شناسنامه و بزرگ کشتی است و خاک این رشته را خورده و خوشحالم که بعد از مدت ها یک پیشکسوت و یک خاک خورده کشتی رئیس این فدراسیون شد. به اعتقاد من این بهترین اتفاق ممکن برای کشتی در سال 92 بود. امیدوارم که مسئولان به آقای خادم کمک کنند تا او بتواند مشکلات و بحران های کشتی که بیشتر آنها نیز مالی است را حل کند.

*سال 93 را چگونه می بینی؟
سال 93 کار بسیار سختی را در پیش رو داریم. بازی های آسیایی اینچئون و رقابت های جهانی در این سال برگزار می شود و تقریباً با هم همزمان است و توجه به اهمیت آن همه چشم ها به کشتی دوخته شده تا بتواند دوباره پرچم دار ورزش ایران باشد.

*با توجه به همزمانی تقریبی این دو رویداد اولویت تو کدام است؟
برای من فرقی نمی کند. من سربازم و هر کجا که کادر فنی تشخیص بدهد انجام وظیفه می کنم اما اگر قرار به انتخاب باشد، دوست دارم در هر دو رویداد کشتی بگیرم. بازی های آسیایی هر چهار سال یک بار برگزار می شود و تاکنون دو طلا دارم و دوست دارم طلای سوم را کسب کنم. در رقابت های جهانی نیز تاکنون دو مدال برنز و دو مدال طلا کسب کردم و دوست دارم در این رقابت مهم نیز سومین طلای خود را بگیرم. در کل سال 93 سال طلای سوم برای من است و دوست دارم بتوانم در هر دو تورنمنت شرکت کنم و مدال طلا بگیرم تا به نوعی در این زمینه هت تریک کرده باشم.

*در سال گذشته یکی از اتفاقات مهم در حوزه کشتی تغییرات قوانین و اوزان بود. نظر تو در این باره چیست؟
به اعتقاد من تغییرات قوانین بیش از همه به نفع کشتی گیرانی شد که روی تشک می آیند تا کشتی بگیرند. این تغییرات در راستای تکنیکی کردن و زیباتر کردن کشتی است و ازاین لحاظ کسی که کشتی بگیرد و فن بزند، شرایط بهتری دارد. با توجه به این که کشتی گیران ایرانی نیز در این دسته جا می گیرند، طبیعتاً خیلی راحت تر با تغییر قوانین هماهنگ شده و کنار آمده اند و شرایط به سود آنها شده است. در بحث تغییرات اوزان نیز تغییر چندانی نداشته ایم و فقط بعضی اوزان اضافه شده و یا در هم ادغام شده اند.

*جام جهانی کشتی آخرین رویداد ورزشی سال است. پیش بینی تو از این تورنمنت چیست؟
امسال شرایط خاصی در جام جهانی حاکم است چون آمریکا میزبان این رقابت هاست و میزبان نیز رقیب اصلی ما برای تکرار قهرمانی محسوب می شود. جالب اینکه آمریکا در گروه ما قرار گرفته و این شرایط را سخت تر و حساس تر کرده است اما ما با تمام قوا شرکت می کنیم و امیدوار به تکرار قهرمانی آن هم در خاک آمریکا هستیم که قطعاً بسیار شیرین خواهد بود.

*...و بهترین و بدترین اتفاق سال از نگاه تو؟
بهترین اتفاق قهرمانی کشتی ایران پس از 47 سال در جهان بود که اتفاق بزرگی محسوب می شد و بدترین اتفاق نیز بی توجهی مسئولین به این قهرمانی و رشته کشتی بود.