كمتر كشوری را میتوان سراغ گرفت كه رئیس جمهور آن برای پاسخ به سؤالات نمایندگان رسانههای ارتباط جمعی، هر از گاهی وقت موسعی را اختصاص دهد و با صبر و حوصله به پرسشهای خبرنگاران كه به صورتی كاملاً آزاد و باز مطرح میشود، پاسخ گوید.
آقای احمدینژاد به سبب ارتباطات گستردهای كه با محیط پیرامونی خود و با قشرهای مختلف مردم برقرار كرده است، فینفسه به عنوان یك رسانه ارتباط جمعی شناخته میشود، اما این نكته نیز شایسته تأكید است كه رئیس جمهور به شكل بارزی بر مسائل عمومی كشور از جمله تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مسلط است و فرایند رویدادهای جاری در منطقه و جهان را با دقت و تیزهوشی رصد میكند و با فهم و درك صحیح، به بررسی و تحلیل آنها میپردازد و همین امر سبب شده است تا او بر اساس دانش، آگاهی و شناخت دقیق و منطقی از مسائل، به پرسشهای كنجكاوانه خبرنگاران پاسخ دهد.
از جمله نكات تأملبرانگیزی كه رئیس جمهور محترم در نشست خبری عصر دیروز بر آنها تأكید ورزید، «سكوت الهامبخش وحدت» در برابر فشارهای سیاسی و تبلیغاتی یك جریان خاص بود. كسانی كه سالهای آغازین انقلاب را به یاد دارند، این سخن را اولین بار از شهید مظلوم بهشتی شنیدند. او این جمله را در برابر موج سنگین تخریب منافقین و عوامل وابسته به جریان بنیصدر ابراز كرده بود و البته آنها حتی حاضر نشدند سكوت او را تحمل كنند و سرانجام آیتالله بهشتی را به همراه 72 تن از یاران انقلاب، مظلومانه به شهادت رساندند.
رئیس جمهور پیشتر نیز در جلسه هیأت دولت تصریح كرده است كه برخی از حرفها را در دل خود نگه میدارد. ضربالمثلی وجود دارد كه میگوید سكوت علامت رضایت است اما با جرأت میتوان گفت كه سكوت آقای احمدینژاد، بلندترین فریاد اعتراض است. بدون تردید او به كسانی كه با بیپروایی و جسارت تمام، وی و همكارانش را آماج انواع تهمتهای ناروا و توهینها قرار دادهاند، معترض است و چنین رفتاری را زیبنده كسانی كه خود را افرادی مسلمان، انقلابی و متعهد به تبعیت از ولایت معزز فقیه و آرمانهای انقلاب اسلامی وانمود میسازند، نمیداند.
رئیس جمهور محترم با سكوت معنیدار خود به مدعیان و زیادهخواهان، درس آزادگی و انصاف و مروت میدهد. به آنها میآموزد كه مناصب قدرت، بیارزشتر از آن است كه عدهای برای تصاحب آن، حاضر شدهاند به هر روش و منش مذمومی متوسل شوند، وحدت ملی را به خطر اندازند، دشمنان را امیدوار و دوستان را مأیوس سازند، موازین اخلاقی و ارزشی را زیر پا بگذارند و حتی با خودزنیهای پی در پی، توجهات را به سوی خود جلب كنند. «سكوت الهام بخش وحدت»، موضع شفاف رئیس جمهور محترم در برابر كسانی است كه قافیه سیاست را پیش روی خود باخته دیدهاند و به هر وسیلهای متشبث میشوند تا بلكه بتوانند آب رفته را به جوی بازگردانند. به آنها میتوان گفت كه برای جبران مافات، باید به خود آیند، از ادامه راه ناصوابی كه در پیش گرفتهاند، باز ایستند، شهامت خود را با پذیرش خطایی كه مرتكب شدهاند، نشان دهند و از كوبیدن بر طبل توخالی «جریان انحرافی» كه صرفاً بازتاب دهنده یك صدای گوش خراش است، دست بردارند.