«مجید جلیل سرقلعه» نماینده مردم لردگان در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی مطرح کرده است، در سیاستهای اقتصاد مقاومتی که توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شد یکی از بندها به ضرورت فعال کردن همه ظرفیتهای بین المللی در حوزه انرژی اشاره شده است با عملیاتی شدن این سیاست، اقتصاد ما علاوه بر رشد و توسعه در برابر عوامل و تکانه های بیرونی و حفظ استقلال، آستانه مقاومت خود را نیز افزایش میدهد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، به نقل از خانه ملت، مجید جلیل سرقلعه نماینده مردم لردگلن و عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در یاداشت خود آورده است، دوران فروش انرژی در قالب سنتی و روشهای کهن به سر آمده است همهی قواعد تجاری از جمله صادرات و واردات به ویژه در حوزه انرژی، به علت مکانیزم دشوار استحصال، به روابط بین الملل، دیپلماسی قوی و روزآمد وابسته است.
در گذشته در حوزه دیپلماسی ضرورتی جدی برای شناسایی راهکارهای افزایش فروش در حوزه انرژی احساس نمیشد. ولی در این دولت که توسعهی روابط دیپلماتیک یکی از برنامههای اصلی و راهبردی است با افزایش فروش انرژی باید یک گام هم فراتر رفت و بازارهای ایران را با فعال کردن دیپلماسی گسترش و رونق داد.
متاسفانه این مهم در سالهای گذشته به بی توجهی مفرط دچار شد تا جایی که کشورهایی با توان بالقوه و حتی وسعت کمتر، گوی سبقت را در بازار انرژی ربودند. حال آنکه این غفلت مختص کشورهای بزرگ نفتی است که با افزایش تولید، درآمدهای حاصل از این موهبت را جبران میکنند نه ایران که وابستگی شدیدی به درآمدهای انرژی دارد.
در سیاستهای اقتصاد مقاومتی که توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شد یکی از بندها به ضرورت فعال کردن همه ظرفیتهای بین المللی در حوزه انرژی اشاره شده است با عملیاتی شدن این سیاست، اقتصاد ما علاوه بر رشد و توسعه در برابر عوامل و تکانه های بیرونی و حفظ استقلال، آستانه مقاومت خود را نیز افزایش میدهد.
اگر دیپلماسی انرژی فعال گردد و ظرفیت تولید و صادرات کشور ارتقا پیدا کند ضمن تثبیت رتبه جهانی ایران در زمینه دخایر انرژی ، قدرت چانه زنی کشور نیز در مجامع بینالمللی و مناسبات جهانی و منطقهای افزایش مییابد. چون امروزه انرژی شاخصی بینالمللی است که نقش آن از جنگ سرد بین قدرتها کمتر نخواهد بود.
عربستان سعودی، عراق و بعضی از کشورهای کوچک نفتی با بهره بردن مناسب از این نوع دیپلماسی و همچنین اهرمهای تجارت انرژی، بسیاری از سیاستهای کلان ملی و منطقهای خود راعملی کردند.
شاید از منظر متولیان انرژی و دیپلماسی در کشور، امکان پدید آوردن چنین شرایطی در وضعیت تحریم، محال و ضعیف باشد. اما وقتی سخن از دور زدن تحریمها است پس تاثیر تحریمها را پذیرفتهایم از این رو به جای دور زدن تحریمها باید ساختار تحریمها را تغییر داد تا با سیاستهای متناسب با عزت و حکمت ملت ایران نسبت به کاهش اثر این اجحاف بینالمللی اقدام کنیم.
تنها کشوری که بازار نفت آن در اختیار عوامل داخلی است، ایران است. این بازار سالیانه حدود 20 میلیارد دلار برای شرکتهای داخلی گردش مالی ایجاد میکند و یاری رسان اقتصاد ملی محسوب میشود. ارتقای چنین بازاری که پیامدش تولید و اشتغال است نیازمند عزم ملی، دیپلماسی قوی و مدیریت جهادی است که باید در دستور کار دولت تدبیر و امید قرار گیرد.
دنیای بدون ایران و بازار انرژی بدون انرژی ایران دنیای خوب و بازار انرژی خوبی نخواهد بود. امکان حذف ایران از مناسبات بین المللی و تجارت انرژی میسر نیست چون در این دایره، آنها بیشتر ضرر خواهند کرد.
دنیا نمیتواند بر ذخائر نفت و گاز ایران که بی نظیر است، چشم ببندد همانطور که در لیبی، عراق، ونزوئلا و... اتفاق افتاد.
کشور ایران با 15 کشور مرز آبی و زمینی دارد و قادر است از بازار این کشورها برای فروش فرآوردههای انرژی استفاده کند.
از سوی دیگر با توجه به روند رو به بهبود روابط دیپلماتیک با کشورهای اروپایی پیشنهاد میشود دیپلماسی انرژی، انتقال گاز از مرز ترکیه به بازار اروپا را در دستور کار و اولویت قرار دهد.
در چنین وضعیتی میتوان امید داشت که در سالهای آتی جهش مناسب و قابل قبولی در تولید و صادرات گاز ایران ایجاد شود.