از ماده هفت تا ماده صد شهرداری/ ساختما‌ن‌هایی که ساخته می‌شوند و بعد تخریب!

ساختن ساختمانهایی با طبقات زیاد و شاید بیشتر از حد مجاز یک منطقه بر عهده شهرداری است. حالا در این میان کسی تصمیم می‌گیرد و در واقع هوس می‌کند یک طبقه زیربنای بیشتر یا یک طبقه بیش از طرح ارائه شده ساختمان بسازد بر عهده خودش است، حتی اگر ساختمان فرو بریزد نه تقصیر ناظر است، نه گردن شهرداری.

علیرضا خسروی عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار سرویس شهری خبرگزاری برنا و در پاسخ به این سئوال که چرا یک ناظر تخلف می‌کند و بعد مجبور به پرداخت عوارض یا تخریب سازمان بشود، گفت: جواز ساخت را بچه های نظام مهندسی می گیرند و ناظر موارد تخلف را به شهرداری گزارش می کند اما ممکن است یک ناظر به خاطر بازدید از جاهای مختلف چندتایی از دستش در برود.

جریمه هایی که پارکینگ می شوند!

وی همچنین در خصوص اینکه هزینه های شهرداری کجا خرج میشود، ادامه داد: یک بخشی از این هزینه ها برای ساخت پارکینگ های عمومی به کار می رود چون در ساخت ساختمان ها پارکینگ به اندازه واحدها ساخته نشده است. مجموعه پول هایی که شهرداری جمع می کند برای ساخت پارکینگ های عمومی، مشارکت در شهرسازی و فضای سبز به کار می رود و عمدتاً سعی می شود تا 60 درصد از تخلفات جلوگیری کند.

خسروی در پایان عنوان کرد: کم پیش می آید که کسی از ابتدا تخلف کند و شهرداری متوجه نشود! شهرداری هم نمی گوید بروید تخلف کنید و بعد جریمه اش را بپردازید! تمام مسائل ناخواسته پیش می آید! در این زمان ما مجری نظارت بر کار می گیریم. البته این بحث هم هست که باید فشار را روی سازمان نظام مهندسی و همچنین نوع مصالحی که استفاده می کنند و یا نظارت بر ساخت و سازها را بیشتر کنیم.

تمام مراحل ساخت و ساز

کاووسی، مشاور رسانه ای سازمان نظام مهندسی پس از شنیدن این صحبتها تقصیر را به گردن سازمان نظام مهندسی نمی داند: ساختن ساختمان یک فرایند پیچیده است، فرایندی که شما با طرح توسعه در تهران و به شهرداری ها ارائه می شود. شهرداری می گوید که براساس کاربری زمین، این زمین مسکونی یا تجاری است و جواز در شهرداری صادر می شود.

وی ادامه داد: سازمان برای گرفتن جواز پیش می رود، عوارض شهرداری را پرداخت می کند، نقشه اول معماری را به شهرداری ارائه می کند و سپس به مالک اجازه داده می شود تا ناظرش را انتخاب کند. طراحی مربوط به سازمان نظام مهندسی است به خصوص اگر ساخت یک ساختمان بالای 1500 متر (تراکم ساخت) باشد.

مشاور رسانه ای سازمان نظام مهندسی همچنین افزود: در سال 92 ماده 33 به اجرا درآمد. 5 ناظر بدون اینکه مالک بداند آنها کیستند، بر ساختن یک ساختمان نظارت دقیق دارند، حتی سازمان نظام مهندسی براساس یک سیستم اجرایی کار و براساس اولویت ها و توانمندی ها ناظر را معرفی می کند. مالک پول را به سازمان نظام مهندسی می دهد اما سازمان تمام پول را به ناظر نمی دهد. بلکه می گوید برو و مرحله به مرحله نظارت کن، گزارش کارت را بده و اگر تمام چیزها درست بود پول داده می شود.

کاووسی عنوان کرد: مثلاً یک ساختمان بر طبق جواز 4 طبقه تصویب شده اما من ناظر معمار براساس مشکلات و ناآگاهی از تقسیم مسئولیت ها و چرخه فرایند یک طبقه دیگر را بدون اطلاع می سازم! زمانی می گویند که یک ساختمان ریخت تقصیر ناظر است، اما در واقع به پیمانکار بر می گردد و این یک سیکل بسته است.

وی در ادامه تصریح کرد: ناظر مقیم بدین معنی است که در کارگاه حضور داشته باشد، اما یک ناظر کنترل هم داریم که براساس نقشه های تحویلی از شهرداری و اضافه تراکم ساختمان را می سازد. حالا این کار را ممکن است به صورت مخفیانه یا با زد و بند انجام داده باشد. ماده 100 شهرداری برای این است که اگر کسی خلاف کرده یا با گرفتن پول قادر به انجام کاری شده را در ادامه روند کاری حذف کند.

کاووسی در پایان تصریح کرد: وظایف سازمان نظام مهندسی در هفت رشته خلاصه می شود و این سازمان برای هر ساختمان 5 ناظر از رشته های معماری، عمران، ترافیک، برق و تاسیسات می گذارد تا با نظارت دقیق و کمترین درصد تخلف همه چیز به خوبی پیش برود.