فرحناز کلانتری استاد حوزه علمیه در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی برنا با بیان اینکه درک عمیق مسایل دینی و اعتقادات و باورها، انسان را از گناه دور میکند، افزود: باور اینکه در سرای دیگر اعمال انسان مورد بازخواست قرار میگیرد و تمام امور و کارهای تک تک افراد در باطن مورد توجه حق تعالی بوده و همین امر انسان را از خطا مصون نگه میدارد.
وی اظهار داشت: افراد با داشتن ایمان و اعتقادات دینی خود را ملزم به کارهای نیک میکنند و خود را همواره از انجام گناه، بزه و جرم دور نگه میدارند.
این کارشناس مذهبی اذعان داشت: دین حد و مرزها را مشخص و تعیین میکند و اعتقادات انسان را از کارهای خطا و اشتباه که گناه به همراه دارد، نهی میکند و فرد را به سوی خوبیها و نیکیها سوق میدهد.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه دوری از دین انسان را به نابودی و گناه میکشاند، خاطر نشان کرد: در صورت عدم اعتقاد و باور دینی انسان دست به هر کاری میزند و بدون در نظر گرفتن عواقب آن به سمت گناه کشیده میشود و ارتکاب به گناه برایش لذت بخش میشود.
کلانتری اذعان داشت: درک عمیق مسایل دینی و اعتقادات و باورها، انسان را از گناه دور میکند و باور اینکه در سرای دیگر اعمال انسان مورد بازخواست قرار میگیرد و تمام امور و کارهای تک تک افراد در باطن مورد توجه حق تعالی بوده و همین امر انسان را از خطا مصون نگه میدارد.
وی تاکید کرد: دین با ایجاد یک سامانه کنترل درونى قوى در افراد را از انجام دادن کارهاى خلاف و نامشروع باز مىدارد و سبب مىشود که آدمیان خود را از لحاظ درونى کنترل کنند.
کلانتری افزود: دینداری آثاری در دو سطح فردی و اجتماعی به همراه دارد که در سطح فردی آثاری چون آرامش روانی، خشنودی و رضایت از زندگی معنا بخشیدن به آن، تفسیر صحیح از مرگ، و سلامت جسمانی مورد توجه است.
وی در ادامه تصریح کرد: در سطح اجتماعی انسجام اجتماعی، کاهش جرم و بزهکاری، نوع دوستی و حس مسئولیتپذیری مهمترین آثار دینداری هستند که میتواند انسان را از گناه دور نگه دارد.
این استاد حوزه علمیه در پایان اظهار داشت: وجدان و اعتقاد و همچنین کنترل درونی انسان، قوى ترین و مؤثرترین راه برای کنترل افراد برای گرایش به گناه است و افراد با داشتن دین و باور و اعتقاد به خدا و آخرت بدون حضور نیروى انتظامى انسان را از انجام جرم و جنایت دور میکند.