جشن‌های سینمایی فضایی برای مخالفت‌خوانی نیست

به گزارش خبرنگار سینمایی برنا، نشست رسانه‌ای دوازدهمین جشن دنیای تصویر امروز سه شنبه 21 تیرماه با حضور علی معلم در دفتر دنیای تصویر برگزار شد.

علی معلم درباره شیوه برگزاری این جشن گفت: امسال دوازدهمین جشن دنیای تصویر 4 مرداد ماه در سالن برج میلاد برگزار می‌شود. در طول برگزاری این جشن با یک دوره تعطیلی در سال 88 مواجه بودیم. امسال هم فیلم‌های به نمایش در آمده سال 88 و 89 داوری می‌شود و با پایان امسال این جشن به دوره طبیعی خودش باز می‌گردد.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «آل» با اشاره به تفاوت برگزاری این جشن با سایر جشنواره‌های دیگر اظهار کرد: این جشن به آثار پخش شده و به نمایش درآمده اهمیت می‌دهد، فیلم‌هایی بوده‌اند که در هیچ جشنواره‌ای حضور نداشته اما به دلیل داشتن شاخصه‌ای خاص و مردمی در این جشن برگزیده شده‌اند. این فرصت فراهم می شود تا این گونه آثار نیز در جشن حضور داشته باشند.

معلم با بیان اینکه جوایز جدیدی به این دوره از جشن اضافه شده است، عنوان کرد: در یکی دو سال اخیر فعالیت‌های تئاتری پیشرفت چشم‌گیری داشته و افزایش مخاطب آن قابل لمس است به همین دلیل در این دوره جایزه بهترین تئاتر سال نیز به جوایز ما افزوده شده است. همیشه این بحث وجود داشت که چرا دنیای تصویر به تئاتر توجه نمی‌کند.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: امیدوارم جشن تلویزیون، تئاتر و موسیقی را سال آینده به صورت جداگانه و مستقل از جشن سینما برگزار کنیم. همچنین در این دوره جوایز بهترین تدوین، طراحی صحنه و لباس، چهره پردازی و صدا به یک جایزه تبدیل و به عنوان بهترین دستاورد هنری به برگزیده اهدا می‌شود. در بخش تلویزیون به دلیل وجود دو سریال «قهوه تلخ» (فصل اول) و «قلب یخی» (فصل اول) در شبکه خانگی به همراه 20 سریال به عنوان سریال‌های قابل بحث در این انتخاب‌ها مد نظر قرار گرفته در بخش سینما نیز  116 فیلم به اکران در آمده که با «اخراجی‌ها2» آغاز و تا فیلم «کلانتری غیر انتفاعی» در پایان سال 89 ادامه می‌یابد.

معلم داوران جشنواره را 7 نفر عنوان کرد و افزود: رضا درستکار، جواد طوسی، هیوا مسیح، بیژن اشتری، امیر حسین رسائل، امیر قادری و علی معلم داوران جشن دوازدهم هستند که داوری آثار را برعهده داشته اند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «گاوخونی» درباره شیوه برگزاری این جشن گفت: در این دوره یک عمر فعالیت هنری و فعالیت پربار در حوزه ادبیات سینمایی نیز خواهیم داشت که پس از قطعی شدن اسامی این افراد آن‌ها را معرفی می‌کنیم. برای برگزاری جشن در سالن میلاد یک پنجم ظرفیت سالن را به علاقمندان سینما اختصاص داده‌ایم که می‌توانند از چند روز آینده اقدام به تهیه دعوت نامه بکنند.

معلم با تاکید بر اینکه فضای این گونه جشن‌ها به هیچ عنوان تابع شرایط سیاسی نیست، اظهار کرد: باید به بلوغی رسیده باشیم که فضای چنین جشن‌هایی به فضایی برای مخالف‌خوانی تبدیل نشود. بنابراین جشنواره فجر، جشن خانه سینما، جشن دنیای تصویر و ... محل وحدت اهالی سینماست و شایسته است که این گونه باشد و منازعات با توجه به نقدهایی که وجود دارد محل بحث ما نیست.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «آل» داوری جشن دنیای تصویر را با توجه به نظر کمیته رسانه‌ای و مردمی دانست و عنوان کرد: برگزیدگان این جشن از فیلتر بزرگی که مردم هم در این نظر سنجی حضور دارند گذر کرده‌اند. ما آثاری را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم که همه مخاطبان این آثار را دیده و نظراتشان را به گونه‌های مختلف مطرح کرده‌اند.

وی در ادامه افزود: همچنین این جشن تنها جشنی است که به آثار تلویزیونی به صورت پایا توجه کرده است. برای انتخاب بهترین سریال در وهله اول میزان مخاطب آن مورد توجه بوده و در وهله بعدی به ساختارهای تلویزیونی آن توجه شده است.

مدیر مسوول مجله دنیای تصویر درباره برگزیدگان دهه 80 یادآور شد: در پایان دهه 70 طی دو جشن بازیگران دو دهه بعد از انقلاب را معرفی کردیم و در جشن پنجم 10 فیلم و فیلمساز دهه را نیز انتخاب کردیم. قصد داریم تا پایان سال برگزیدگان دهه 80 را که شامل 10 فیلم برتر و 5 بازیگر زن و 5 بازیگر مرد است را معرفی کنیم.

وی ادامه داد: در این انتخاب بازیگرانی که حداقل سه اثر قابل تامل داشته باشند مورد توجه و داوری است و کارگردانی که بتواند بیشترین عنوان را در نظر سنجی کسب کند به عنوان فیلسماز برتر معرفی می‌شود. امیدواریم بتوانیم این مراسم را در نیمه سال و در حافظیه شیراز برگزار کنیم.

معلم درباره انتخاب علت نامگذاری جایزه حافظ برای جشن دنیای تصویر گفت: حافظ به لحاظ شناسه فرهنگی محبوب‌ترین شخصیتی است که همه از او درس می‌گیرند و آثارش هم برای عوام و همه برای فلاسفه دارای مفهوم است و به عنوان هنرمند الگو در ایران مطرح است. امیدواریم سینمای ایران بتواند به جایگاه ادبیاتش نزدیک شود.

وی در پایان صحبت هایش یادآور شد: این جشن متعلق به بخش مردمی و خصوصی است و تنها جشنواره‌ای است که به صورت خصوصی برگزار می‌شود و باید به گونه‌ای باشد که مردم خودشان هزینه این جشن را تامین کنند.