احمدی:حرف دل نوجوان را شنیدیم و از آن برنامه ساختیم/ ایرانیان:اگر صدبار به عقب برگردم باز مجری میشوم

به گزارش خبرنگار سرویس رادیو و تلوزیون خبرگزاری برنا،برنامه زنده تلوزیونی«یه عصر طلایی» به تهیه کنندگی مجتبی احمدی با محوریت دغدغه های نوجوان ایرانی روزهای زوج حوالی ساعت پانزده  از شبکه پنج سیما با اجرای پسرانه میثم بیدقی و دخترانه محیا اسناوندی و مهسا ایرانیان پخش می شود.



به همین بهانه با  مجتبی احمدی تهیه کننده، میثهم بیدقی، مهسا ایرانیان، محیا اسناوندی مجریان برنامه و نیما محسنی کارگردان این برنامه گفت و گو کردیم و عوامل برنامه از تجربه اجرای برنامه ای گفتند که آن ها را مثل یک خانواده دور هم جمع کرد و توانستند قدمی مثبت در جهت صمیمیت با مخاطبان نوجوان شان بردارند. 

از جرقه اولیه شکل گیری برنامه یه عصر طلایی برای ما بگویید.

احمدی: همه ما می دانیم که نوجوانان امروز مخاطبان باهوشی هستند و برنامه ای که برای آن ها تولید می شود هم باید پاسخگوی نیازهای آن ها و برطرف کننده حس کنجکاویشان باشد. با چنین پیش زمینه ذهنی و با توجه به سابقه کار رسانه ای در زمینه تهیه کنندگی که داشتم این بار دوست داشتم گروهی را دور هم جمع کنم که جوان، با انرژی و پر از انگیزه باشند و بتوانیم با همکاری یکدیگر برنامه ای را روی آنتن ببریم که با دیگر برنامه های تکراری در سازمان صدا و سیما متفاوت باشد و حتی از چند ماه قبل شروع به انتخاب عوامل کردیم و کم کم گروه را برای اجرای برنامه کامل کردیم.

بیدقی: زمانی که آقای احمدی تهیه کننده کار پیشنهاد همکاری را به من دادند من مشغول کار فیلم برداری در پروژه دیگری بودم و با توجه به برنامه های قبلی که تجربه اجرای آن ها را داشتم برای قبول اجرای این برنامه شک داشتم و می گفتم حتما هم این بار قرار است کاری روی آنتن برود که طبق معمول شتابزدگی و بی دقتی در آن حرف اول را می زند و ما مجبوریم که با عجله و بدون برنامه ریزی برنامه را اجرا کنیم. اما وقتی که با عوامل و آقای احمدی صحبت کردم هنوز مراحل پیش تولید برنامه در ابتدای راه بود و گروه ما مثل یک سریال تلویزیونی و تئاتر جلسات تمرین و دور خوانی را از دو یا سه ماه زودتر از اجرای برنامه شروع کردیم و همین همکاری با یک گروه منسجم و با برنامه را به من نوید می داد و بسیار از همکاری با گروه و اجرای این برنامه که برای نوجوانان سرزمینم بود استقبال کردم.



اسناوندی: من از نوجوانی در رادیو و تلویزیون تجربه اجرا داشتم و همیشه برنامه هایی با موضوع کودک و یا نوجوان را اجرا می کردم. در برنامه یه عصر طلایی فضای متفاوتی را نسبت به دیگر کارهایم تجربه کردم. راهنمایی های کارگردان و تهیه کننده و یاری و همدلی مجریان برنامه مرا به خود جذب کرد و از اینکه عضوی از این گروه هستم خوشحالم. 

ایرانیان : با توجه به رشته تحصیلی من و تجربیات تئاتری که داشتم همیشه تجربه اجرای برنامه زنده برایم جذاب بود و خاطرات بازی بر روی صحنه تئاتر را برایم زنده می کرد و دوست داشتم که مجری گری را هم تجربه کنم و با ذهنی مثبت و خوشبینانه به گروه پیوستم و تا امروز هم این برنامه مثل یک دانشگاه بود و توانستم چیزهایی را یاد بگیرم که آن را مدیون همکاری و همت تمام عوامل این برنامه می دانم. روزهای اول قبل از شروع روزهای پخش برنامه ما مثل یک اجرای تئاتر تمرین و دورخوانی متن و همکاری در اتاق فکر برنامه را شروع کردیم که این فضا برای من دلنشین و آموزنده بود و حس خوبی داشتم که با آمادگی و ذهن باز این برنامه را روی آنتن می بریم.

محسنی: جرقه اولیه که باعث شکل گیری برنامه یه عصر طلایی شد نیازی بود که ما به عنوان گروهی که همیشه دغدغه مشکلات نوجوانان و زدن حرف دل آن ها را داشتیم در رسانه حس کردیم. تولید یک برنامه با حال و هوای لطیف و پر از هیجان نوجوانی برای همه عوامل دلنشین بود و ما می خواستیم با حذف نگاهی که ممکن بود لحن نصیحت گرایانه ما مخاطب نوجوان را آزار دهد برنامه ای را روی آنتن ببریم که نوجوان حس کند ما به عنوان یک دوست از پشت تلویزیون داریم با او صحبت می کنیم و ما را به خانه خودش راه دهد و بتوانیم دغدغه ها و حرف هایی که از زبان خودش می گوییم را دوباره با راه حل به او بازگردانیم. در روزهای اول که با آقای احمدی کار را شروع کردیم از تمام کارشناسان و صاحبنظران و حتی خود نوجوانان در این راه کمک گرفتیم و می خواستیم قدمی مثبت در تولید برنامه هایی در گروه کودک و نوجوان برداریم. 

استقبال مخاطبان چطور بود؟ آیا توقعاتی که قبل از شروع برنامه از مخاطبان داشتید برآورده شد؟

بیدقی: خدا را شکر می گویم که تا امروز توانستیم تاثیرگذار باشیم و مخاطبان خاص خود را پیدا کنیم. در این مدت که تقریبا نیمی از برنامه به روی آنتن رفته آمار بیننده ها افزایش داشته و این اتفاق مثبت باعث دلگرمی ما شده است. گاهی مردم مرا در خیابان می بینند و آنقدر گرم و با محبت با من برخورد می کنند که سرشار از انرژی و با حسی خوب برای اجرای فردا آماده می شوم. و تمام فشارها و خستگی هایی که در این مدت اجرای یک برنامه زنده برای من داشته را فراموش می کنم. 

محسنی: فکر می کنم چون از ابتدای کار با برنامه ریزی پیش رفتیم و می دانستیم که با چه مخاطبی روبرو هستیم تا اینجای برنامه توانستیم بینندگان خاص خود را پای برنامه بنشانیم. از آمار تلفن هایی که به روابط عمومی شبکه 5 سیما می شود و یا حتی تعداد پیامک هایی که هر روز در زمان پخش برنامه و یا بعد از آن به ما می رسد می دانیم که تا حدودی مخاطب از ما رضایت را پیدا کرده است.

با توجه به حساس بودن سن مخاطبان شما و شناخت نیازهای روز آن ها چقدر ضرورت وجود اتاق فکر در اوایل برنامه را احساس کردید؟

احمدی: ما از همان روزهای اولیه شکل گیری گروه و شروع پیش تولید برنامه اتاق فکری را با حضور کارشناسان، روانشناسان و حتی عوامل برنامه تشکیل دادیم و هر روز بعد از جلسات تمرین و دورخوانی متن ها راجع به برنامه هایی که قرار است به روی آنتن برود مشورت می کردیم. 


به نظر شما رمز موفقیت یک برنامه با حال و هوای نوجوانانه چیست و آیا می توان باز هم برنامه ای روی آنتن برد که بتواند نوجوانان را از بسیاری از برنامه های مزر دور کند؟

احمدی: فکر می کنم عوامل برنامه ساز که قصد ساخت برنامه ای با حال و هوای نوجوانی داشته باشند باید بدانند که برای چه مخاطبانی برنامه را روی آنتن می فرستند. خدا را شکر که ما تا اینجای کار توانستیم نوجوانان را پای برنامه بنشانیم و به نظرم که این صمیمیت در فضای برنامه است که توانسته بینندگان را هم جذب کند و شناختی که ما از نوجوانان ایرانی داشتیم و این آمادگی را مدیون گروه تحقیقاتی، اتاق فکر و مدت زمان پیش تولید برنامه هستیم که با همکاری همه بچه های گروه به ثمر رسید و امیدوارم که در ادامه هم بتوانیم با موفقیت آن را پیش ببریم.

محسنی: گاهی برنامه ما آنقدر جذاب می شود که خودمان هم دلمان می خواهد آن قسمت از برنامه را ضبط کنیم و چند بار دیگر در خانه ببینیم. گاهی نوجوانان مهمان در برنامه ما آنقدر خوب حاضر می شوند که مرا قافلگیر می کند گرچه این می تواند از سختی های کار ما باشد که با چنین مخاطبان آگاه و باهوشی طرف هستیم اما این سختی و حساسیت کار ما را شیرین می کند.

احمدی: این نکته هم به یادم آمد که گفتنش خالی از لطف نیست. گاهی خودم هم یادم می رود که تهیه کننده کار هستم آنقدر که فضای کار دوستانه و صمیمی است که همه همکاران به دور از وظیفه ای که دارند سعی می کنند با بچه های دیگر در اجرای کار خود کمک و همفکری کنند و این هم می تواند از نقاط طلایی و قوت هر برنامه ای باشد. قطعا فضای دوستانه و همدلی هر برنامه ای در پشت صحنه در خانه های مخاطبان از پشت تلویزیون هم حس می شود.

و در آخر حرف پایانی شما را می شنویم.

اسناوندی: فکر می کنم اگر صد بار دیگر به عقب برگردم با همه سختی های کار باز هم پیشنهاد اجرای این برنامه را قبول می کنم و تجربه همکاری با این گروه خوب و صمیمی را از دست نمی دهم.



ایرانیان: از آقای احمدی، کارگردان، مجری های خوب برنامه و همه عوامل ممنونم که در طول اجرای در کنار من هستند و با راهنمایی های دلسوزانه و موثرشان تا به اینجا توانستم پیش بیایم. حالا که نیمی از برنامه روی آنتن رفته امیدوارم در ادامه هم مخاطبان ما را تنها نگذارند و بتوانیم با آن ها حرفی را بزنیم که گفته دل آن هاست.

بیدقی: ما الان به نوعی در نیمه راه هستیم اما تا به اینجای کار از همراهی مخاطبانمان تشکر می کنم و امیدوارم قسمت های بعدی برنامه همان چیزی باشد که به آن ها قول دادیم.

احمدی: در این مصاحبه ما تنها نماینده ای هستیم از بچه های گروه که از جان و دل برای پخش این برنامه زحمت می کشند که تعدادشان هم کم نیست و هیچ وقت به طور رسمی اسمی از آن ها برده نمی شود. در همین جا از آن ها یادی می کنم و از همکاری بی دریغشان صمیمانه تشکر می کنم.

گفتگو از : باران بن یاسین