با شعری از حسین اسرافیلی

اپرت آوازی ˝شیخ صنعان˝ ساخته شد

۱۳۸۹/۱۱/۱۷ - ۱۶:۱۲:۰۰
کد خبر: ۱۵۲۲۴
اپرت آوازی ˝شیخ صنعان˝ ساخته شد
اپرت آوازی ˝شیخ صنعان˝ با شعری از حسین اسرافیلی و آهنگسازی عباس آزاد به سفارش حوزه تولید اداره کل نغمات آیینی و رادیو نوا ساخته شد.
به گزارش سرویس فرهنگ‌وهنر برنا، این اثر در 10 قسمت و بصورت یک داستان آوازی و عارفانه به بیان مثنوی ارزشمند شیخ صنعان حکیم عطار نیشابوری می پردازد. کلام این اپرت با نثری مسجع به همراه اشعاری موزون با تکیه بر اصالت موضوع در سبک و سیاق ادبیات کلاسیک ایرانی نوشته و سروده شده که این مهم توسط استاد حسین اسرافیلی شاعر پیشکسوت و آیینی کشورمان انجام گرفته است.

هر پرده از این اپرت شامل مقدمه ای گفتاری است که با صدای زیبا و تاثیرگذار استاد بهروز رضوی گفته شده و قبل از هر قسمت مخاطب را درجریان روند داستان قرار داده و او را با موضوع پیش رو پیوند می دهد.

سلیقه آهنگساز در انتخاب دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی متناسب با ریتم و حال و هوای هر قسمت از اثر، درخور توجه است. چهارگاه برای توصیف فضایی که در آن جنون عشق به جنگ با شیخ آمده،همایون برای بیان حالت دعا و اعتکاف مریدان،آواز دشتی و بیات راجه جهت به تصویر کشیدن خواهش و درخواست مریدان از شیخ مبنی بر عدم ورود به ماجرای داستان و ... نمونه هایی از این انتخاب هاست.

تنظیم این اثر بدون استفاده از هرگونه ابزار و افکت های موسیقایی انجام شده و سوال و جواب همخوانان و هماوایان، تحریر های بین جملات موسیقی و تکیه بر اصل ملودی محوری در نهایت کار تنظیم این اپرت را تشکیل می دهند.

هنر آواز ایرانی در توصیف ظرایف و دقایق ادبیات کلاسیک ایران و نقش آن در انتقال مفاهیم موجود در آن بسیار شایان توجه است و بهره گیری از این پتانسیل بالا در چنین آثاری اهمیت دو چندان دارد. قطعه پنجم این اثر که لحظه دیدار شیخ و دختر ترسا را بیان می کند توسط دو هماواز در نقش های مقابل اجرا شده است و یک دوئت در فرم آواز ایرانی را تشکیل داده است. استفاده از پرده دشتی در درجه سوم دستگاه ماهور و تکرار آن در یک اکتاو دیگر باعث تاکید و تسهیل در دریافت معانی شعر این قسمت شده است. شکسته، راک و خاوران از دیگر گوشه های دستگاه ماهور است که در این قطعه اجرا شده اند.

نکته قابل توجه در این قطعه "کار عملی" است که بصورت ریتمیک و با متر آزاد حالات عشق و تمنای شیخ را بیان می کند. به هر حال شنیدن این اپرت که در دستگاه های موسیقی ایرانی تصنیف شده، خالی از لطف نخواهد بود اما به نظر می رسد اگر این کار در فضای حقیقی و به شکل نمایشی نیز اجرا شود، می تواند اثر مطلوب تری بر مخاطبان خود داشته باشد.

این اثر با آهنگسازی عباس آزاد و با هنرمندی خوانندگان و هم‌آوایان: پوریا اخواص، صابر نظرگاهی، فردین لاهورپور، ابراهیم احمدی، محمد اصغری و محمد هاشم احمدوند اجرا شده است.
نظر شما