حکایت پرتکرار و پرغصه ی سیلاب در لرستان

خبرگزاری برنا لرستان :دوباره در لرستان سیل آمد تا یک محک واقعی زده شود که امکانات و تجهیزات و توانایی مدیریتی در مقابله با حوادث پیش‌بینی‌نشده‌ای چون سیل، در استان ما چقدر است؟!سیل آمد تا رزمایش‌ و مانورهایی که در هفته های گذشته برگزار شده یا خواهد شد را محک بزند. سیل آمد تا کارایی رزمایش‌ها را از نظر عملی و تخصصی امتحان کند.

دو سال پیش در ۲۸ مهرماه سیل منطقه‌ی شوراب ویسیان را فرا گرفت و جان زنده‌یاد کاظم صفرزاده و سه دانش‌آموز دیگر را گرفت و همان موقع هم تأکید شد که با به‌کارگیری درست امکانات و مدیریت‌ها، دیگر شاهد تکرار چنین حوادثی نباشیم اما پس از گذشت یک سال سیلاب به شهرستان کوهدشت هجوم برد و جان یک خانواده سه نفری شامل پدر مادر و فرزندی را گرفت و امروز نیز سیل دانشجوی میهمان ما را با خود برد.

مدیر کل مدیریت بحران استان در ماهای گذشته هشدار داده بود که اولین بارش های پاییزی تند ، رگباری و شدید خواهد بود و احتمال سیل و آب‌گرفتگی معابر در پاییز وجود دارد و از مسئولان و متولیان خواسته بود تدابیر لازم را در این ارتباط اتخاذ کنند.اما غفلت برخی مسئولان استان سبب بروز خسارت‌های جانی و مالی در مرکز استان شد که در یک نگاه می‌توان به عمق خسارت‌های این شهر پی برد.

متاسفانه دستگاه‌های اداری و نهاد‌های ذی‌ربط در بحث مدیریت بحران آمادگی لازم برای برخورد با این‌گونه حوادث غیر‌مترقبه را ندارند. تا زمانی که به مقوله مدیریت بحران به عنوان یک مدیریت لوکس نگاه کنیم باید همچنان منتظر حوادث ناگواری همچون توفان، سیل و زلزله در جای جای کشور باشیم. وقتی درک صحیحی از مدیریت بحران با توجه به شرایط موجود استان که همیشه در بحران هستیم نداریم چگونه می‌توانیم انتظار داشته باشیم بتوان از حوادث ناگوار به سلامت عبور کرد؟

حادثه سیلاب شوراب و سیل کوهدشت و سیل امروز در مرکز استان نشان داد که مدیریت بحران در استان لرستان بیش‌تر جنبه تشریفاتی دارد. سیل اخیر و مشابه آن در سالهای گذشته‌، خود بهترین گواه بر این مدعا است که مدیریت بحران دراستان ما از جنبه عملیاتی آن خارج شده است.

چرا هماهنگی بین سازمان هواشناسی، مدیریت بحران، اورژانس، هلال احمر، آتش‌نشانی و شهرداری وجود ندارد و اگر وجود دارد چرا در حوادث کوچک چنان خسارت‌های جانی و مالی سنگینی به بار می‌آورد که دیگر مجالی برای پرداختن به حوادث بز‌رگ نمی‌ماند.

چرا همیشه بعد از حادثه به فکر چاره می‌افتیم؟!

در چنین مواقعی به جای این همه دخالت نیروی مردمی آموزش‌ندیده که از روی دلسوزی هر کاری ار دست‌شان بر می‌آید انجام می‌دهند، چرا نباید از توان نیروهای آموزش دیده استفاده کرد؟اگر برخی مسئولین استان توانایی اداره بحران را ندارند، پس بهتر است این امور را به دست کاردان بسپارند، یا در نهایت‌ مسئولیت را به بسیج مردمی که در حوادث غیر‌متقربه سال‌های گذشته امتحان خویش را پس داده واگذار کنند تا شاهد چنین خساراتی به مردم نباشیم.