اشتغال دغدغه همیشگی جوانان

خبرگزاری برنالرستان -باشگاه جوانی/اختصاصی  : در حال حاضر مهم ترین مسأله حیاتی و ضروری که از سالیان گذشته تا به اکنون گریبان گیر کشور بوده و زنگ خطر را به صدا درآورده مسأله اشتغال جوانان می باشد که به یکی از بزرگترین و دردمندانه ترین دغدغه های جوانان مبدل شده است.

تامین اشتغال کامل و پایدار جوانان این مرزوبوم برای دستیابی و رسیدن به توسعه ، پیشرفت و ترقی کشور باید یکی از اصلی ترین دغدغه های برنامه ریزان باشد.

جوانان امروزی می توانند به عنوان بازوهای کمکی کشور تلقی شوند اما امروز می بینیم موجی از افسردگی بر چهره ی آنان نقش بسته و همچنان با کوله باری از غم و غصه امید خود را از دست داده و خود را سربار خانواده و جامعه می دانند .

وقتی جوان خود را در جامعه ای می بیند که به اصلی ترین نیاز او که همان مسأله اشتغال است توجه نمی شود و یک دوره رشد پراسترس  را همراه با تغییر افکار و احساسات ، سردرگمی ، ترس نسبت به آینده خود و عدم اطمینان به ادامه زندگی و موفقیت را طی می کند این سوال در ذهن همگان نقش می بندد که چگونه این جوان می تواند از سلامت روحی و روانی کاملی برخوردار باشد و فردی موفق برای کشور خود محسوب شود؟

جوانی که به خاطر نداشتن شغل تمام امید خود را ازدست می دهد کم کم دچار یأس و افسردگی می شود و دیگر سوسوی چراغی او را امیدوار نمی کند ، دیگر گرمای دستی دل او را به تپیدن دوباره وا نمی دارد و آن چنان امید خود را از دست می دهد تا جایی که سعی می کند در تاریکی های خود راهی را پیدا کند زیرا در درون خود این احساس را دارد که دیگر هیچ چراغ نورانی و دست های گرمی وجود ندارد که دستان آنان را بفشارد و به آنها کمک کند تا هویت خویش را به بهترین نحو کامل کنند و برای خانواده و جامعه خود فردی مفید تلقی شوند . جوانی که شغلی نداشته باشد امنیت اقتصادی ندارد. عدم امنیت اقتصادی هم برابر است با نداشتن اشتیاق برای رسیدن به نهایت آرزوها ، نداشتن تدبیر و امید برای دیدن افق فردا ها و نداشتن پویایی برای پیوستن به خروش حیات .

درنتیجه نداشتن اشتغال و عدم امنیت اقتصادی رهاوردهای منفی برای جوانان به همراه دارد که عبارتند از : ناامیدی ، یأس ، خستگی ، سردرگمی ،افسردگی ، خودکشی ، اعتیاد ، بی مسئولیتی ، عدم انعطاف پذیری ، عدم خویشتن داری ، پوچ گرایی و انواع بزهکاری های اجتماعی و...

پیشنهادات: اصلی ترین مطالبه جوانانی که در آستانه ی تکمیل هویت خویش هستند فراهم کردن زمینه های اشتغال و ریشه کن کردن بیکاری است در نتیجه توجه به این امور ازناحیه مجریان نظام ضروری است :

1)راه اندازی مجدد کارخانه های ورشکسته و بهره برداری از نیروی جوانان در این کارخانه ها .

2)جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی و تأسیس کارخانه های جدید .

3)افزایش تولید ملی و داخلی .

4)کاهش واردات و افزالیش صادرات .

5)حذف دلالان و کوتاه کردن دست آنها از صحنه ی اقتصاد کشور.

6)دعوت به کارنکردن مجدد نیروهای بازنشسته و به کارگیری نیروهای جوان و مستعد در دستگاه های دولتی .

7)بازنشسته کردن به موقع افرادی که موعد بازنشستگی آنها فرا رسیده و بهره برداری سریع ازنیروهای جوان بدون تبعیض .

8)برخورد با افرادی که دارای چندین شغل متفاوت در دستگاه های دولتی هستند و اعطای این مشاغل به جوانان با انگیزه .

9)حمایت دولت از جوانان با افزایش وام های خود اشتغالی و پرداخت سریع و به موقع و آسان به جوانان با سود کم .

10)جلوگیری و برخورد قاطع با اختلاس گران و خرج کردن بودجه کشور در جای صحیح خود به طوری که بتوان زمینه ی اشتغال جوانان را با فرصت های جدید شغلی فراهم کرد .

11)حذف یارانه ها و اختصاص دادن و پرداخت آن به عنوان حقوق به جوانان بیکار : به این شکل که به حداقل یک نفر از اعضای تحصیل کرده ی آن خانواده حداقل حقوق برابر اداره کار پرداخت شود به این شکل هم دریافتی خانواده ها بیشتر می شود و هم امید یکی از جوانان آن خانواده پررنگتر می شود و هم اینکه دیگر افرادی که شاغل و توانمند هستند یارانه دریافت نمی کنند و یارانه ها در جای درست خود مصرف می شوند .

به عنوان مثال : اگر یک خانواده 5نفره 227 هزار تومان یارانه نقدی دریافت می کنند اگر یارانه تمام اعضای آن خانواده حذف شود و فقط به یک نفر از اعضای تحصیل کرده آن خانواده حداقل حقوق برابر با اداره کار داده شود دریافتی این خانواده بین 800تا یک میلیون تومان می باشد به این شکل امید به خانواده جوانان برمی گردد.

نویسنده: عاطفه صادقی دانش آموخته ی کارشناسی ارشد فلسفه  و دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی