کشف عجیب ترین ستاره نوترونی تاریخ

با وجود این‌که کشفِ یک مگنتار همیشه اتفاق مهم و بزرگی به حساب میاید، اما این بار داستان اندکی جالب‌تر ازهمیشه است؛ به نظر می‌رسد ستاره کشف شده از سایر مگنتارهای ثبت شده تا به این لحظه هزاران برابر آهسته‌تر به دور خود می‌گردد، که این حقیقت آن را در نوع خود بی‌نظیر می‌کند.

ستاره‌شناسان در ابتدا بر روی ستاره‌ای با نامِ ۱E 161348-5055، در ژوئنِ ۲۰۱۶ تحقیق می‌کردند، گروهی به رهبریِ آنتونیو دی-آی و در موسسه اختر فیزیکِ ایتالیا، آن‌ها با استفاده از تلسکوپِ NASA’s Swift موفق به کشف تابش عجیبی از پرتوهای اشعه X منشا گرفته از RCW 103 شدند.

این تابش‌های عجیب بسیار شبیه به تابش های منتشر شده از یک مگنتار بودند؛ ستاره‌ای نوترونی و به شدت چگال که می‌تواند میدان مغناطیسی میلیاردها برابر خورشید خودمان از خود ساطع کند.

به گفته ناسا: محققان پیش‌تر به این مهم دست یافته بودند که ۱E 1613 ستاره‌ای نوترونی و به شدت متراکم است و به وسیله ابرنواختری به وجود آمده که تولد RCW 103 را موجب شده، اما تابش منظم اشعه X، آن هم با دوره تناوب شش و نیم ساعت برای ما یک معمای شگفت‌ انگیز را پدید آورد.

این یافته عجیب گروهی دیگر از محققان را مجاب به جست و جوی بیشتر کرد، گروهی به سراپرستیِ ستاره شناسِ نامی، ناندا رِی از دانشگاه آمستردام در هلند. گروه نامبرده با استفاده از NASA’s Chandra X-ray Observatory  و the Nuclear Spectroscopic Telescope—دو تلسکوپی که قادر به جست و جوی نواحی تابنده اشعه X در فضا هستند—توانستند تصویر دقیقی از ستاره مورد بحث به دست آورند.

بر اساس اطلاعات ثبت شده از میزان نسبی اشعه تابشی و نحوه سرد شدن ستاره، گروه به این نتیجه رسید که به احتمال زیاد ۱E 1613 یک مگنتار می‌باشد.

اگر نتایج به دست آمده، پس از کند و کاوهای بیشتر نیز همچنان محکم باقی بمانند در آن صورت ۱E 1613 سی‌اٌمین مگنتاری به شمار میاید که تاکنون کشف شده است.

محققان با تمام این کشفیات هنوز با معمای بزرگی طرف هستند؛ با وجود اینکه گروهِ دی-آی, ۱E 1613 را یک مگنتار دانسته‌اند اما این یافته با حقایق پیشین در رابطه با مگنتارها اندکی مغایرت دارد، از آنجا که در این مورد ستاره در دست بسیار آهسته‌تر از موارد پیشین به دور خود می‌گردد، در واقع حدودِ ۲۴,۰۰۰ ثانیه یک گردش به دور خود در این ستاره به طول می‌انجامد، رقمی که با ۱۰ ثانیه مگنتارهای پیشین به شدت تفاوت دارد. به نظر می‌رسد ۱E 1613 یکی از آرام‌ترین ستاره‌های نوترونی موجود است.

در حال حاضر هیچ کس نمی‌داند دلیل این امر چیست، گرچه یکی از فرضیه‌های موجود فرو ریختن باقی‌مانده‌های ابرنواخترمسبب تولد RCW 103 بر روی نمونه مورد بحث می‌‌باشد که به کم شدن سرعت گردش آن انجامیده است.

معمولا مگنتارها با گذشت زمان و پیر شدنشان کٌندتر از قبل به دور خود می‌گردند اما با وجود سنِ ۲,۰۰۰ ساله ۱E 1613 و جوان بودن بیش از حد او این فرضیه رد می‌شود.

تحقیقات بیشتری بر روی این ستاره نیاز است تا رمز رفتارهای متفاوت او برملا شود اما کشف یک مگنتار دیگر فارغ از علامت سوال‌های موجود خود یک پیروزی مهم است، از آنجایی که پیدا کردن آن‌ها کاری بس دشوار است.

با پیشرفت روز افزون تکنولوژی و برتری تلسکوپ‌ها نسبت به نمونه‌های پیشین، یک روز به راز عجیب ۱E 1613 پی خواهیم برد، پس بهتر است تا آن روز از تصویر زیبای آن لذت ببریم.