دوست را جای دشمن ننشانیم

الفقی همچنین در مقاله اخیر منتشره خود در پایگاه خبری ایندیپندنت عربی که در روزنامه الشروق مصر نیز بازنشر شده، با شخم زدن مسائل تاریخی و طرح برخی مسائل مرتبط با روابط  فارس - عرب، مفاهیم ناقصی را در خصوص هویت قومی ایرانیان مطرح کرده، مضافا آنکه وی اتهاماتی را به ایران در خصوص مداخله در کشورهای عربی وارد کرده است.

به دنبال اتهامات بی پایه و واهی الفقی، رئیس دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران در مصر امروز (دوشنبه) در مطلبی که یک نسخه آن در اختیار ایرنا قرار گرفته، پاسخ اتهامات او را داده است.

در این پاسخ آمده است، لازم می دانم برخی نکات و ملاحظات را در خصوص اظهارات و اتهامات نادرست الفقی مطرح کنم:

اولا، از خطرهای بزرگ و بسیار مهمی‌که جهان عرب با آن مواجه می باشد، این است که برخی طرفها میان دشمنی بنیادین و وجودی رژیم صهیونیستی با جهان اسلام و عرب با برخی اختلافات سیاسی میان کشورهای منطقه با یکدیگر از جمله ایران تفاوت قائل نمی‌شوند. هیچ تشابهی میان روابط ایرانی – عربی با روابط عربی – اسرائیلی وجود ندارد. رژیم صهیونیستی که ماهیت تکوین آن براساس دشمنی با جهان اسلام و عرب است، هیچگاه دوست جهان عرب نبوده و نخواهد بود.

ثانیا، دکتر الفقی در بخشی از مقاله منتشر شده خود در ایندیپندنت، تلاش کرده تا با طرح برخی مسائل تاریخی از روابط تاریخی فارس و عرب، نوعی از رویارویی تاریخی را میان این دو قومیت برجسته نماید و این در حالیست که ایرانیان و اعراب، تاریخی طولانی از تعاملات و تبادلات تمدنی، فرهنگی و حتی زبانی با یکدیگر داشته و ایران هرگز تعارض و تقابل ذاتی با جهان عرب نداشته است، کما اینکه دین اسلام عامل بزرگی در تحکیم پیوند قومی ایرانیان و اعراب بوده و این پیوند در طول قرون متمادی عاملی برجسته در شکوفائی و گسترش تمدن اسلامی در مقابل تمدن غربی بوده است.

ثالثا، دکتر مصطفی الفقی در مقاله خود در ایندیپندنت، در بخشی از تفسیر قومی و نژادی خود از تحولات منطقه، اظهاراتی را به امام خمینی رحمه الله علیه (در خصوص نگاه انقلاب اسلامی‌به جهان عرب) منتسب کرده که کاملا بی اساس و غیرمستند است.

رابعا، ایشان در گفتگو با شبکه ام بی سی اشاره مضحکی در خصوص روابط پنهان میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی دارد، که فاقد اعتبار بوده و حتی ارزش پاسخگوئی ندارد.

و در نهایت وی اتهاماتی را در خصوص مداخله ایران در برخی کشورهای عربی همجوار و منطقه ای مطرح کرده است. طبیعی است که ایران بعنوان یک عضو برجسته منطقه نمی‌تواند نسبت به آنچه که در منطقه خاصه در سایه سیاست های سلطه طلبانه آمریکا و توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی و تهدید امنیت ملی ایران می‌گذرد، بی تفاوت و دست بسته باشد.

 جمهوری اسلامی ایران در طول ۴ دهه گذشته ثابت کرد که همواره در تلاش برای شراکت و همکاری منطقه ای با همسایگان خود می باشد و امنیت همسایگان مرزی و منطقه ای را امنیت خود تلقی می‌کند، کما اینکه قویترین نقش را در سالیان اخیر در مقابله با تروریسم سیاه داعشی و تکفیری – که می‌توانست تهدیدی ویرانگر برای تمام کشورهای منطقه باشد- ایفاء کرده است.

ایجاد شکاف و دشمنی میان ایران و جهان عرب، سیاستی صهیونیستی و آمریکائی است و منافع ایران و جهان عرب در بستر چنین تقابلی تأمین نخواهد شد.​