در مدیریت سینمای کشور به یک آسیب‌شناسی ساختاری نیاز داریم

جواد اردکانی، کارگردان سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر برنا، اظهار داشت: از نظر من مهم‌ترین کاری که باید در مدیریت سینمای کشور انجام شود به مسائلی مربوط است که متأسفانه دولت‌های قبلی هم به آن رسیدگی نکردند و این مشکلات همچنان باقی مانده است. اولین مسئله امروز در مدیریت سینمای ایران از نظر من آسیب‌شناسی ساختاری است؛ قطعاً منظور من از این آسیب‌شناسی ساختاری تنها اصلاح ساختاری سازمان سینمایی نیست.

اردکانی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال جواد شمقدری در زمان ریاستش سازمان سینمایی را تأسیس کرد که اقدام خوبی بود اما رسیدگی به مشکلات و مسائل مختلف در این حوزه باید فراتر از این اقدامات باشد. سینما را باید بازشناسی کنیم، تغییراتی تکنولوژیک، بازار هدف، ابزار تولید و پخش و... را باید به روز کنیم و با نگاه روز مورد بررسی قرار دهیم. وقتی این مسائل را به روز دنبال کنیم و وضعیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را با نگاه امروز مورد ارزیابی قرار دهیم سپس می‌توانیم به لحاظ ساختاری مشخص کنیم سینمای ما در چه وضعیتی است و متوجه می‌شویم مشکلات را چگونه باید حل کرد.

او افزود: ما با نگاه روز می‌توانیم به سراغ مسائلی چون عدم وجود بازار خارجی برای سینمای ایران برویم. سینمای ما به بازار داخلی محدود شده و باید بررسی کنیم چرا نه تنها بازار بین‌المللی که بازار منطقه‌ای را هم نداریم. در این بین مشکلات ساختاری وجود دارد وگرنه هنرمندان توانمندی در سینمای ایران هستند که می‌توانند نظر مخاطبان جهانی را هم به آثار خود جلب کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «شور شیرین» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: ما در سال‌های اخیر در ارتباط با مخاطب دچار مشکل شده‌ایم و شاهد ریزش مخاطب هستیم. ذائقه‌های جدیدی و متنوعی در بین تماشاگران سینمای ما شکل گرفته که متأسفانه توجهی به آن‌ها نمی‌شود. امروز به واسطه شیوع ویروس کرونا یکی از مشکلاتی که در سینمای ما به وجود آمده شکل‌گیری یک رقیب جدی چون شبکه نمایش خانگی است که مردم را به فیلم دیدن در خانه تشویق کرده و این روندی که شکل گرفته قطعاً به سینما آسیب می‌زند و باید راهکاری برای جلوگیری از این آسیب پیش‌بینی شود.

این کارگردان در پایان گفت: به عنوان مثال زمانی  که ماهواره‌ها در دنیا رونق گرفتند برای اکران فیلم و سینما رفتن احساس خطر شد و در نهایت با برنامه‌ریزی شرایطی ایجاد شد که مردم به دیدن فیلم‌های سینمایی نیز رفتند. امروز هم این معضل به وجود آمده و لازم است در حالیکه سعی داریم از دنیا در این زمینه عقب نمانیم، ساختارهای مدیریتی را اصلاح و از سینما صیانت کنیم. این اصلاح ساختاری قطعاً کار آسان و زودبازدهی نیست اما هر مدیری که آن را در دستور کار خود قرار دهد خدمت بزرگی به کشور کرده است.