چرا این روزها کسی شبکه نسیم نمی بیند؟

بی شک شبکه نسیم یکی از موفق ترین تلویزیون های تازه تأسیس رسانه کلی محسوب می شود که به سرعت با تغییر ادبیات و نگاه در برنامه سازی که البته با دعوت از چهره های فانتزی کار سینما و تلویزیون سبک و سیاق جدیدی را در برنامه سازی تلویزیونی تعریف کرد.

شبکه نسیم پارامترهای مرسوم تلویزیون را شکست و سعی کرد با نزدیک شدن به استانداردهای تلویزیون‌های موفق دنیا مذاق جدیدی را برای سلیقه مخاطب تعریف کند. طوری که به یک باره این شبکه به یکی از پرمخاطب ترین شبکه‌های تلویزیون تبدیل شد.

شبکه نسیم با حداقل تغییرات در مناسبت‌های مختلف مراقبت می کرد تا آنچه قرار است تماشاگر را پای تلویزیون بنشاند روی آنتن داشته باشد در واقع شبکه نسیم آمد تا ناز مخاطبی را که کم کم می رفت تا از رسانه فاصله بگیرد، بخرد و با تغییر در فرم و ساختار برنامه سازی تلویزیونی، به جنس جدیدی از فضای مفرح در رسانه نزدیک شود. اما شبکه نسیم بعد از دو برنامه موفق «خنداونه» و «دورهمی» عملا هر چه زد به در بسته خورد. اکبر عبدی با تمام سوابق کمدی اش به عنوان مرد اول خنده ایران نتوانست جایگزین مناسبی برای مهران مدیری باشد. برنامه «خندوانه» رامبد جوان مدام روی نمودارهای سینوسی کسینوسی حرکت می‌کرد و افت و خیز فراوان داشت. نگاه بیزینسی بر فضای شبکه حاکم شده بود و اصولا پول درآوردن مهم تر از برنامه سازی در اولویت قرار گرفته بود. با تمام این اوصاف مدیران تلویزیون مراقبت کردند تا دو برند اصلی شان، مهران مدیری و رامبد جوان را با هر حربه ای که هست حفظ کنند چرا که خوب می‌دانستند شبکه نسیم با این دو کمدین است که سرپا نگه داشته شده است. 

متأسفانه شبکه نسیم با توجه به مأموریت تعریف شده اش در مناسبت تقویمی فعلی مخاطبی ندارد و عملا کم مخاطب شدن شبکه نسیم روی مخاطب کلی تلویزیون نیز تأثیر گذاشته است. به رغم شنیده ها و تصورات پیش آمده فکر و ایده جدیدی به شبکه نسیم تزریق نشد و عملا برنامه های دیگر نتوانستند جایگزین مناسبی برای آثار کنار رفته باشند. اگر چه طبیعی است که رامبد جوان «خندوانه» را به این زودی ها رها نخواهد کرد اما اگر او نیز همچون مهران مدیری مدتی از تلویزیون فاصله بگیرد شبکه نسیم اوج مخاطب را از دست خواهد داد. باید پذیرفت که این شبکه نباید بر اساس محوریت حضور یکی دو آرتیست بچرخد و با کنار رفتن آنها دست مدیران تلویزیونی در پوست گردو بماند.

شبکه نسیم در دو سال اخیر بخش اعظمی از آبروی تلویزیون را حتی در رقابت با دیگر رسانه های موجود خریده است. حتی در روزگاری که تلویزیون با افت بسیاری در جذب مخاطب مواجه بود شبکه نسیم دیده می شد. چرا که این اعتمادسازی رسانه ای به وجود آمده بود و نیاز است که کماکان حفظ شود. به هر حال توقع می رود مدیر خوش فکر، صاحب سلیقه و رسانه شناس شبکه نسیم به سرعت برای شبکه مطبوعش فکری اساسی کند و دیده نشدن برای مدیران شبکه به عادت تبدیل نشود.

حرف آخر اینکه شبکه نسیم می‌تواند ادبیات و لحن مخاطب پسندش را در شکل و شمایلی جدید به دیگر شبکه های تلویزیونی نیز تزریق کند. باید دید با پایان ماه صفر دوباره شبکه رنگارنگ نسیم به اوج باز می گردد یا خیر.