علی نصیریان بودن!

هشتاد و چهار سال ستاره‌ای بدرخشد و ماهِ مجلس باشد و دلِ رمیده‌ی پیر و جوان را رفیق و مونس باشد. هشتادوچهار سال نگارِ من که اتفاقاً به مکتب می‌رفت و خط می‌نوشت؛ وقتی کسی هنوز خطی‌وربطی نداشت به سینماوتئاتر... هشتادوچهار سال به‌غمزه مسئله‌آموزِ صد مدرس باشی و بعد...

یادتان نرود که فقط سی‌وهفت سال از عمرِ جشنواره فیلم فجر شما می‌گذرد و علی نصیریان از شما و جشنواره‌ی شما و سیمرغ‌های شما خیلی‌خیلی بزرگ‌تر است. اعوجاج و گاف و کج‌سلیقگی شماست که تا حالا یکی از آن سیمرغ‌های ناقابل را به‌سمت شانه‌هاش پَرپَر نکرده‌اید! تجدیدی‌ و مردودی فراوان یافت می‌شود؛ در کارنامه‌‌ی داوری شما.‌.. دست‌کم به خودتان رحم کنید و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را به علینصیریان بدهید؛ برای ایفای‌نقش تمام‌عیارش در فیلم مسخره باز ساخته‌‌ی همایونغنیزاده. "کاظم‌خان" نقشمکمل بود؟! من که یادم نمی‌آید غیر از نقشاول را بازی کرده باشد؛ علی نصیریان. کاش تفاوت نقش اول و نقش مکمل به کمیت سکانس‌های یک بازیگر نبود، کاش به کیفیت حضور در سکانس‌ها امتیاز داده می‌شد. من که کِیف کردم و حافظ خواندم زیر لب:

کرشمه‌ی تو شرابی به عاشقان پیمود                                که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد