آسیب های آموزشگاه های بازیگری!

حرفه جذاب و وسوسه کننده بازیگری که در تمام دنیا طرفداران بسیاری دارد و همچنین در کشور ما هم، متقاضیان بسیاری علاقمند به فعالیت در این حوزه هستند این در حالی است که آنها هیچ آشنایی با چالش و چند و چون‌های این حرفه ندارند و اصولا تنها از طریق ظواهر و اتفاقات وسوسه کننده بیرونی به این عرصه علاقمند شده‌اند.

بی‌تردید یکی از سخت‌ترین حرفه‌های عرصه هنر، بازیگری است. بسیاری از کارشناسان آن را بعد از کار در معدن به عنوان سخت‌ترین شغل دنیا قلمداد کرده‌اند اگر چه در برخی مواقع دیده می‌شود که متاسفانه بازیگری از سوی برخی ساده انگاشته شده و هرکسی با هر سطح سواد و توانمندی با دلایل گوناگون این فرصت را پیدا می‌کند تا جلوی دوربین برود اما واقعیت این نیست و بی‌تردید یکی از تخصصی‌ترین مشاغل دنیا که جدا از توانمندی و تمرکز جسمی و فیزیکی، مستقیما با روح و روان هنرمند در ارتباط است و در حقیقت حرفه بازیگری را چیزی شبیه به زندگی می‌دانند با این تفاوت که تخصص و تکنیک نیز چاشنی این زندگی می شود.

بسیاری از خانواده های ایرانی علاقمند هستند تا به خواسته فرزندان‌شان شرایطی را مهیا کنند تا آنها توانایی ورود به این عرصه را پیدا کنند و استعداد و خلاقیت خود را محک بزنند اگر چه در این مسیر سخت بسیاری از اوقات افراد قبل ازرسیدن به نتیجه پشیمان می‌شوند و توانایی تحمل تب و تاب این شغل دشوار را ندارند اما برخی دیگر هستند که با عشق و علاقه تا پایان خط می‌روند و این مسیر را با آن‌چه به اصطلاح فارغ‌التحصیلی نامیده می‌شود تا نقطه پایانی می‌رسانند اما آیا به آرزوی قلبی خود می‌رسند اگر در رشته پزشکی دانشجویان پس از فارغ‌التحصیلی به یک دکتر حاذق تبدیل نشوند می‌توانند لااقل یک دکتر معمولی باشند اما درمورد حرفه بازیگری هیچ قرارداد از پیش تعیین شده‌ای وجود ندارد.

درصد پائینی از دانش آموختگان بازیگری آموزشگاه ها ودانشگاه های هنری این شانس را پیدا می‌کنند که به نتیجه برسند و بتوانند در حرفه مورد علاقه‌شان زندگی حرفه‌ای را تجربه کنند در بیشتر مواقع بسیاری از دانش‌آموختگان مستعد به نتیجه نرسیده و حتی فرصت یکبار دیده شدن را پیدا نمی‌کنند در حقیقت با تعریف نسبی هنر به این نتیجه می‌رسیم که دنیای بازیگری یکی از سخت‌ترین مسیرها برای به نتیجه رسیدن است هرچند این مسیر در این سال‌ها برای خیلی‌ها کوتاه شده و با کمترین استعداد و توانایی این روزها عنوان بازیگر را کنار اسم خود می‌بینند و بی‌تردید قابل لمس است که روابط در این عرصه تاثیر بی چون و چرا دارد.

این که تصور کنیم می‌شود با گذراندن چند دوره و کلاس بازیگری ورودی موفق به این عرصه داشته باشیم خیالی بس بیهوده است چراکه تجربه نشان داده برای دست‌یابی به هدف در دنیای بازیگری جدا از شانس حرفه‌ای که حرف اول را می‌زند به پارامترهای دیگری نیاز دارد.

بازیگر برای ورود و ماندگار شدن باید سال‌ها مطالعه کند و فیلم ببیند، تلاش کند، خسته نشود و البته برای رسیدن به اوج مسیرهای لازم را پله پله طی کند و توقع نداشته باشد تمام پله‌ها را یک شبه طی کند که تجربه نشان داده آن‌هایی که زود آمدند، زود رفتند و روابط تنها در حد معرف می‌توانند موثر باشند و برخلاف آنچه در میان عام مد شده، بازیگری اصلا شغل سهل‌الوصولی نیست و بازیگر برای ورود مناسب، جایگاه مطلوب و ماندگاری مستمر باید از مسیری سلامت عبور کند که این مسیر می‌تواند تحصیلات آکادمیک دانشگاه باشد، آموزشگاه‌های بازیگری باشد و تجربه‌های آماتوری باشد که در طول زمان جنبه تخصصی و حرفه‌ای به خود می‌گیرند.