کرونا، برابری، انزوا و اجتماع//کرونا خود مرگ است با نام دیگر

۱۳۹۹/۰۷/۰۳ - ۰۸:۵۱:۱۴
کد خبر: ۱۰۶۳۲۷۷
کرونا، برابری، انزوا و اجتماع//کرونا خود مرگ است با نام دیگر
کرونا فقیر و غنی ، پزشک ،دکتر ، مهندس ،واعظ، مسئول ، رئیس ، معلم ، دانش آموز ، نوزاد ، کودک ، کارگر ، کارمند و همه را به یک چشم می بیند هر کسی رعایت پروتکل ها را نکند بدنش قوی نباشد ، بیماری زمینه ای داشته باشد باخود می برد برایش هیچ فرقی نمی کند که چه شغل و مسئولیتی داری حتی سن هم برایش مهم نیست حتی اگر اولین روز زندگیت در این دنیا باشد برایش مهم نیست .

به گزارش خبرگزاری برنا در هرمزگان، شاید به قانون بتوان تشبیه اش  کرد همه در برابرش یکسان هستند اگر جرمی مرتکب شوید مقصرید و باید جریمه شوید هزینه دهید حتی با جانتان. کرونا هم همینطور است اگر پروتکل ها را رعایت نکنید باید تاوان دهید برایش هم مهم نیست که شما چه کسی هستید.

راستش بیماری کرونا دقیقا همان مثال «پیشگیری بهتر از درمان است »را یادآور می شود .

در زمان کرونا تمام ما سختی هایی را تجربه می کنیم ؛  پزشکان ، پرستاران ، معلم ها ، دانش آموزان ، صاحبان کسب و کاری بزرگ و کوچک ، کارمندها ، کارگرها ، دستفروش ها ، همه ما بابت این بیماری هزینه هایی داده ایم و می دهیم ؛ چه بسا افرادی که جان خود را از دست دادند .

کرونا چند مزیت نیز داشت قدر خانواده و دوستانمان ، جمع شدن هایمان ، آغوش های مهربان عزیزانمان را و قدر تمام مهربونی ها رو بیشتر می دانیم باورمان شده است که شاید امروز باشیم و فردا نباشیم پس بیشتر محبت می کنیم ، لبخند می زنیم ، مهربان تر شده ایم ، توقعاتمان را کمتر کرده ایم ، همدیگر را بیشتر دوست داریم . درست است تبعات کرونا بسیار نازیباست اما به ما یادآوری کرد که می توانیم مهربان تر باشیم.

در زمان کرونا جلسات و مدارس آنلاین را تجربه کردیم هر چند که هزینه های بسیاری دادیم اما درآخر آزمون و خطاها به برخی نتایج مطلوب مهم رسیدیم .

فاصله یک زندگی تا مرگ زدن ماسک است همین و همین کاش بتوانیم این را نهادینه کنیم . البته در شهر من بندرعباس پایتخت اقتصادی کشور مردم رعایت می کردند اما تعطیلات و سیر جمعیتی از شهرستان ها به استانم باعث روند افزایشی کرونا خواهد شد ...

گاهی فکر می کنم کرونا دچار روزمرگی ها شده است و هر روز مانند قبل در کوچه بازارهای استانم قدم می زند و مانند شکارچی روح  انسانهای بدون ماسک را شکار می کند .

شاید در سال های نه چندان دور از ما بعنوان مردم گمگشته در کوچه بازارهای کرونا یاد کنند شاید هم از مردمی با اراده قوی یا نمیدانم هر چیز دیگری پس ما باید به فکر تاریخ سازی های آینده هم باشیم و از خود بپرسیم درآینده دوست داریم ما را با چه نامی به یاد آوردند مردم شجاع و برنده و یا مایوس و بازنده ؟

نویسنده :جمیله دبیری نیا

نظر شما