۱۰مکان متروکه و ترسناک در گوگل ارث

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مکان‌های متروکه همواره جایگاهی خاص در میان داستان‌های مرتبط با عالم ارواح و شکل‌گیری رویدادهای ماورایی داشتند. در واقع اگر دقت کنید، رد پای این گونه مکان‌ها را در بسیاری از ماجراهای مرتبط با تسخیر یا دیگر حوادث ترسناک مشاهده خواهید کرد. به همین خاطر خواه ناخواه این متروکه‌های رو به نابودی مقصدی جذاب، دست کم برای علاقمندان دنیای ترس و گردشگری وحشت هستند. افرادی که دوست دارند با حضور و لمس واقعیت وجودی آنها از نزدیک، هیجان و ترس را توأما احساس کنند.

شاید شگفت‌زده شوید که بدانید چه تعداد مکان‌های متروکه با کاربری‌های مختلف در گوشه و کنار جهان وجود دارند. ساختمان‌هایی فرسوده و گمشده در زمان که حضورشان برای‌مان عجیب است و در عین حال به خاطر هاله‌ی پر رمز و رازی که پیرامون‌شان را در برگرفته است، تا چه حد وسوسه‌انگیز و اغوا کننده هستند. مشاهده کردن آنها هم ما را شگفت‌زده می‌کند و هم این پرسش را پیش روی‌مان می‌گذارد که گذشته آنها چه بوده است؟ پیش از اینکه گذشت زمان ظاهرشان را فرسوده کرده و دست سرنوشت کابوس سیاه متروکه بودن را برای‌شان به ارمغان بیاورد، چه شکل و ظاهری داشته‌اند؟ و در نهایت این پرسش که اگر هنوز هم جریان زندگی در رگ و پی‌شان جاری بود و انسان‌ها هنوز هم آنجا رفت و آمد داشتند، امروز این بناها چه شکل و ظاهری داشتند؟ همین سوالات است که باعث می‌شود قوه‌ی تخیل ما فعال شده و در دنیای ذهن‌مان در موردشان خیال‌پردازی کنیم.

همانگونه که پیش‌تر اشاره کردیم، تعداد بسیاری از این متروکه‌های فراموش شده در اقصی نقاط جهان وجود دارند، اما خوشبختانه لازم نیست زمان و هزینه زیادی برای تماشا کردن آنها صرف کنید. گوگل ارث اینجاست که با استریت ویو شما را حتی از منزل‌تان به تماشای شماری از بناهای متروکه و جالب توجه ببرد. با این حساب آیا برای سفر به دنیای این خرابه‌های قابل توجه آمادگی دارید؟ پس در ادامه با ما همراه باشید تا نگاهی به شماری از جالب توجه‌ترین مکان‌های متروکه‌ای داشته باشیم که توسط گوگل ارث معرفی شده‌اند.

منطقه دفاعی اوآهو (Oahu Defense Area)، هاوایی

منطقه دفاعی اوآهو در هاوایی شاید چیز چندانی برای تماشا نداشته باشد، اما در گذشته یکی از مناطق معروف دفاعی این جزیره و یکی از ۶ پایگاه پدافند هوایی نایک در هاوایی بود. در آن زمان نام این پایگاه OA-63 بوده و محل استقرار پایگاه موشکی Nike 24H/16L-H بود. سرانجام این پایگاه در سال ۱۹۷۰ توسط ارتش بازنشسته و تعطیل شد.

مرکز خرید هاثورن پلازا (Hawthorne Plaza Mall)، کالیفرنیا

بازار و مرکز خرید هاثورن پلازا یک فروشگاه بسیار بزرگ (به وسعت ۱۶ هکتار) بود که در مجموع در امتداد ۶ بلوک و در مجاورت بلوار هاثورن در شهری به همین نام در ایالت کالیفرنیا واقع شده است. این بنای قابل توجه متأسفانه از دهه‌ی ۱۹۹۰ تاکنون متروکه و بدون استفاده به حال خود رها شده است. اما داستان این بنا چیست؟

این مرکز خرید در دهه‌ی ۱۹۷۰ ساخته شد و در آن زمان یکی از فروشگاه‌های معروف این ناحیه بود که بسیاری برای خرید کردن یا رفتن به تئاتر و سینما سری به آن می‌زدند. اما به دنبال رکود بازار که دو دهه بعد رخ داد، بخت و اقبال نیز این مرکز خرید روی برگرداند و اینگونه بود که دست سرنوشت آن را به مکانی متروکه تبدیل کرد. هرچند این سازه کاملا هم به دست فراموشی سپرده نشد و دست کم در شماری از آثار سینمایی همچون فیلم‌های «گزارش اقلیت» (Minority Report)، «سریع و خشمگین: توکیو دریفت» (Fast and the Furious: Tokyo Drift)، سریال «گرگ نوجوان» (Teen Wolf) و موزیک ویدیوهای خواننده‌های مطرحی همچون تیلور سوئیفت و بیانسه، ردپایی از این بنای قدیمی قابل مشاهده است.

پارک ایالتی بنک (Bannack State Park)، مونتانا

در اصل پارک ایالتی بَنِک روزگاری یک شهر معدنی قدیمی در ایالت مونتانا بود که با از رونق افتادن، سرنوشتی جز تبدیل شدن به شهر ارواحی متروکه نداشت. این شهر نخستین بار در سال ۱۸۶۲ تأسیس شد و نام خود را مدیون سرخپوستان بنک بود. با پیدا شدن طلا روند شکوفایی شهر نیز آغاز شد، به طوری که اینجا حتی برای مدتی به عنوان مرکز قلمروی مونتانا شناخته می‌شد. اما همچون دیگر شهرهای معدنی، عمر بنک نیز دوام چندانی نداشت و رفته رفته از جمعیت ساکنان آن کم شد. تا اینکه در دهه‌ی ۱۹۷۰، آخرین ساکنان نیز آنجا را ترک کردند و اینگونه بود که شهر رسما متروکه شد.

اکنون این شهر ارواح خالی از سکنه به عنوان پارک ایالتی شناخته شده و از گردشگران مشتاق تجربه روزهای قدیم، پذیرایی می‌کند.

کارخانه خودروسازی پکارد (Packard Automotive Plant)، میشیگان

کارخانه خودروسازی پَکارد در اوایل قرن بیستم در شهر دیترویت، ایالت میشیگان تأسیس شد. در آن زمان این کارخانه ماشین سازی یکی از نمونه‌های مدرن، ممتاز و موفق صنعت خودروسازی این سیاره بود. اما عمر رونق و شکوفایی آن در سال ۱۹۵۸ به پایان رسیده و کارخانه تعطیل شد، هرچند بخش‌هایی از آن تا اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ به فعالیت محدود ادامه دادند.

بعدها این محل میزبان گروه‌های زیرزمینی بدنام و محل برگزاری مهمانی‌ها شد. امروزه اینجا یک دنیای شگفت انگیز اما مخروبه است که در و دیوارش با نقاشی‌های دیواری متعدد پوشیده شده و میزبان علاقمندان پینت‌بال است.

آسایشگاه و تیمارستان روانی فارست هیون (Forest Haven Asylum)، مریلند

آسایشگاه روانی فارست هیون در مریلند برای نخستین بار در سال ۱۹۲۵ آغاز به کار کرد. این مجموعه شامل ۳۰ ساختمان بود که در ۲۵۰ جریب زمین احداث شده بود. در آن زمان اینجا محلی برای نگهداری از کودکان معلول یا کم توان جسمی و هدف از ساخت آن، آموزش مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط با دیگران بود. آنها یک جامعه خاص را شکل داده بودند که نه تنها از نظر آموزشی، که حتی از بُعد احساسی هم کودکان را پشتیبانی کرده و به آنها حس بودن در اجتماع را منتقل می‌کرد. دست کم در دهه‌های نخست ساخت این آسایشگاه، هدف اصلی اداره کنندگان آن همین بود.

اما در طول سالیان بعد رفته رفته اوضاع تغییر کرد و به جای کادر درمانی متخصص و باکیفیت، افرادی فاقد مهارت‌های لازم سرکار آمدند و بزرگسالان مبتلا به اختلالات روانی نیز در این آسایشگاه بستری شدند. از سوی دیگر تعداد کارکنان هم جوابگوی تعداد بیماران نبود و رفته رفته پزشکان و پرستاران شروع به آزار و اذیت بیماران کردند. به دنبال این اتفاقات آمار مرگ و میر بیماران بالا رفت. در آن زمان اجساد را در سردخانه واقع در زیرزمین ساختمان نگهداری کرده و بعدا آنها را در زمینی بی‌نام و نشان در همان نزدیکی می‌سوزاندند. حتی گفته می‌شود که تعدادی از این بیماران بخت برگشته مثل موش آزمایشگاهی برای امتحان روش‌های مختلف درمانی و دارویی مورد استفاده قرار گرفتند.

 اما سرانجام بعد از وقوع یک سری مشکلات مالی، درهای این محل مخوف در سال ۱۹۹۱ برای همیشه بسته شد. ساختمان‌های برجای مانده اکنون کابوسی فرسوده از خرابی‌ها و دیوارنویسی‌هایی است که در و دیوارش را پوشانده‌اند. با این حساب این محل قطعا پتانسیل تبدیل شدن به یک مقصد گردشگری وحشت را دارد.

شهر باستانی کراکو (Craco)، ایتالیا

تاریخ احداث شهر باستانی کراکو که در جنوب ایتالیا واقع شده است، به سال ۵۴۰ پیش از میلاد بازمی‌گردد. کراکو در زمان خود به عنوان یک مرکز رهبانی و مکانی آموزش به شمار می‌رفت که دارای یک دانشگاه، قلعه و نیز میدان عمومی بود. شهری که در ارتفاع ۴۰۰ متری و برفراز صخره‌ای سنگی ساخته شده بود.

مدت‌های مدید مردم ساکن این شهر بودند تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۶۳ به خاطر وقوع زمین لرزه‌های متعدد مجبور به تخلیه و ترک آن شدند. اکنون پنجره‌های خالی این شهر متروکه همچنان هر بام و شام شاهد طلوع و غروب خورشید است، شهر ارواح باستانی که تا به امروز پابرجا باقی مانده و حضور خود را به رخ می‌کشد.

ایستگاه مرکزی (Michigan Central Station)، میشیگان

ایستگاه مرکزی میشیگان روزگاری از شهرت بسیاری برخوردار بود. این ایستگاه در اصل برای خطوط راه آهن مرکزی دیترویت ساخته شده و جایگزین ایستگاه قدیمی راه‌آهن این شهر شد که در جریان آتش سوزی سال ۱۹۱۳ از بین رفته بود.

با این حال امروزه این ایستگاه باشکوه تنها بنایی است متروکه که به شکل دردآوری یادآور بحران مالی و اقتصادی این شهر و افول کارخانجات خودروسازی است. هرچند امسال شرکت خودروسازی فورد این ایستگاه را خریداری کرده و ممکن است دوباره شاهد جان گرفتن آن و رونق مجدد آن باشیم.

اسپری‌پارک (Spreepark)، برلین، آلمان

اسپری پارک در سال ۱۹۶۹ توسط حزب کمونیست حاکم آلمان در برلین شرقی ساخته شد. این پارک برای مدت‌ها به صورت موفق به کار خود ادامه داد تا اینکه با سقوط دیوار برلین اوضاع تغییر کرد. در این زمان اداره‌ی پارک به شخصی به نام «نوربرت ویت» (Norbert Witte) واگذار شد و در نهایت به دلیل مدیریت ناکارآمد و ضعیف و نیز فعایت‌های غیرقانونی مرتبط با مواد مخدر، رفته رفته این محل رو به اضمحلال و نابودی گذاشت. سرانجام دفتر فعالیت این پارک در سال ۲۰۰۲ بسته شده و کابوس تلخ متروکه شدنش به واقعیت بدل شد.

کلیسای متدیست (City Methodist Church)، ایندیانا

در سال ۱۹۶۲، این به نظر ایده‌ی جالب توجهی می‌رسید که میلیون‌ها دلار صرف ساخت این کلیسای متدیست در شهر گری (Gary)، ایالت ایندیانا شود. در اوج رونق و شکوفایی، این کلیسا پذیرای دو هزار نفر بود. هرچند با افول وضعیت اقتصادی و بحران مالی موجود، مردم نیز رفته رفته صحنه را ترک کرده و کلیسا در نهایت متروکه شد. امروزه تنها خرابه‌هایی از این بنای قدیمی برجا مانده است.

هتل قدیمی گروسینر (Grossinger's Old Hotel)، نیویورک

هتل قدیمی گروسینر در سال ۱۹۱۷ و به عنون یک تجارت خانوادگی رو به رشد پا گرفت و خیلی زود به عنوان یک مقصد محبوب برای گذراندن تعطیلات مورد توجه اهالی نیویورک قرار گرفت، به طوری که سالانه میزبان ۱۵۰ هزار نفر بود. اما با ارزان شدن نرخ بلیط هواپیما، مردم کم کم به فکر افتادند که تعطیلات خود را در نقاط دیگری سپری کنند و اینگونه بود که عاقبت این هتل، متروکه شدن و انزوا شد.