عزم جدی برای رسیدن به توافق جامع وجود دارد/ برای اجتناب از بدترین باخت از بهترین برد باید گذشت

یک کارشناس بین‌الملل در باره تمدید مذاکرات هسته‌ای برای چهار ماه با بیان اینکه این دور از مذاکرات نشان‌دهنده عزم جدی برای رسیدن به یک توافق هسته‌ای میان دو طرف مذاکره‌کننده است، گفت: چه ایران و چه 1+5 در یک شمای کلی به دنبال ایجاد یک فضای مثبت در رسیدن به یک توافق جامع هسته‌ای به سر می‌برد.

مهدی مطهرنیا در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، ابراز کرد: انچه که تصویر کلی وین را نشان می‌دهد، فضای مثبت برای رسیدن به توافق جامعه است؛ اما در کنار این تصویر کلی باید به جزییاتی نیز اشاره کرد. وین یک چهره مثبت پرتره زیبا را از خود نشان می‌دهد؛ اما در کنار این معنا جزییات این پرتره و چشم و بینی و دماغ و دهان آن و زیبایی‌هایی که باید در اجزای آن مشخص شود نیز باید مورد توجه قرار بگیرد.

این کارشناس امور بین‌الملل گفت: در نشست‌های وین بر اساس سلیقه‌، نقاش‌های مختلفی که اطراف میز مذاکره هسته‌ای نشسته‌اند در حال شکل‌گیری است. بنابراین من در مقام تمثیل بر این نکته تاکید دارد که چهره مذاکرات وین در حال نقش‌بندی در وین‌های متفاوتی است که از وین 4 شروع شده است.

وی اضافه کرد: کلیات این چهره‌پردازی تا وین چهار شکل گرفت و سپس از وین 5 به بعد در حال محتواپردازی و شکل‌آفرینی توسط نقاش‌های مختلف است که در قالب 1+5 در کنار ایران هر کدام بر اساس اراده‌ها و خواست خود بدنبال تصویر سازی از چهره طرح جامعه هسته‌ای میان ایران و 1+5 هستند.

این استاد دانشگاه افزود: با توجه به حضور سلیقه‌های مختلف در مذاکرات جزییات و کشیدن خطوط متفاوت طرح جامع هسته‌ای و اختلاف سلیقه بیشتر آشکار می‌شود که این اختلاف سلیقه‌ها باعث شده است که زمان بیشتری را برای رسیدن به یک توافق معطوف به تعهد و یا یک پیمانه نامه جامع به وجود آورد.

وی با اشاره به تمدید توافق «اقدام برنامه مشترک» گفت: اگر عقب‌نشینی وجود دارد یا پیشروی توسط یکی از بازیگران صورت می‌گیرد باید این پیشروی‌ها را در کلیت موضوع مورد توجه قرارداد.

وی افزود: پیشروی‌ها و پسروی‌ها را باید در موضوعیت کلی مورد توجه قرار داد و به ارزیابی و نقد نشست باید به یاد داشته باشیم که طرح جامعه هسته‌ای باید در برگیرنده چند اصل اساسی باشد.

وی با تشریح اصل‌های طرح جامع هسته‌ای گفت: نکته اول رسیدن ایران به برنامه غنی‌سازی هسته‌ای بعنوان یک اصل پذیرفته شده بین‌المللی است. نکته دوم در این اصل پذیرش پادمان هسته‌ای توسط جمهوری اسلامی ایران برای راستی آزمانی است و در واقع می‌توانیم، بگوییم ایجاد یک پیوند معنا دار در چارچوب دستیابی به اطمینان برای آینده فعالیت‌های هسته‌ای ایران در چارچوب برنامه غنی سازی است.

وی در ادامه بیان کرد: برای کشورهای 1+5 و غرب برداشتن تحریم‌ها بر ضد جمهوری اسلامی ایران با یک گام معقولانه‌ای که بتواند حد اعتدال میان اصل اول و دوم برنامه غنی‌سازی در ایران و پادمان هسته‌ای را مورد توافق قرار بدهد. نکته آخر ورود سازنده ایران به تعاملات بین‌المللی در چارچوب پذیرش آنچه که در وین می‌گذرد، است. این چهار محور اساسی است که باید به آن توجه شود در اینجا باید ایران بپذیرد که نخواهد توانست به حداکثرهای خود دست پیدا کند. کشورهای 1+5 بر اصل دوری جستن از حداکثرهای خود نیز باید تکیه کنند.

وی اضافه کرد: بازیگران مختلف مركزی و پیرامونی در پرونده هسته‌ای باید به نظریه مینی‌ماكس توجه كنند؛ نظریه‌ای که بازی با حاصل جمع غیرصفر است. در نظریه مینی ماكس بازیگر برای اجتناب از بدترین باخت، از بهترین برد نیز می‌گذرد. نظریه مینی ماکس در گستره تئوری‌های بازی‌ها باید مورد توجه همگی بازیگران موجود در پرونده هسته‌ای قرار گیرد.