قاب روز

پپ گواردیولا: او بدون تردید بهترین مربی دنیاست. روبرتو آیالا: او برای هر بازیکن تمرین دارد. برای هر نفر برنامه خاصی تدارک دیده است. کافیست خود را در اختیار وی قرار دهید. جان کارلین خبرنگار مطرح بریتانیایی: او بیش ترین کتاب های مرتبط با فوتبال را در سیاره زمین و در کتابخانه شخصی اش دارد. فرناندو یورنته: ابتدا شاید اصرار های وی کمی شما را آزار دهد ، اما بعد از مدتی کوتاه متوجه خواهید شد که او یک نابغه است. همه این جمله ها که از زبان افراد مشهوری نقل شد درباره یک مربی آرژانتینی است. کسی که اصلا یک مربی عادی فوتبال نیست. او عاشق فوتبال است یا بهتر است بگوییم او دیوانه فوتبال است. به همین دلیل به او لقب ال لوکو(دیوانه) داده اند. مارچلو آلبرتو بیلسا کالدرا، سرمربی 59 ساله تیم مارسی در فصل 2014-15 است. کسی که توانسته با 8 برد، رکورد پیروزی های پشت سر هم را بشکند. برمی گردیم به عقب. به روزاریو، جایی که بیلسا در آنجا پا به جهان گشود.خیلی زود عاشق فوتبال شد و البته بازیکن چندان بزرگی هم از آب در نیامد و در تیم های نیو ولدز اولد بویز، اینستیتو و آرجنتینیوس جونیورز بازی کرد و به دوران بازیگری خود پایان داد. اتمام بازیگری او مقدمه ای شد برای آغاز حیاتی ترین عصر زندگی اش. جایی که مارچلو تصمیم گرفت مربیگری را امتحان کند و چندی بعد پا بند نیمکت نشینی شد. البته او نشستنش هم با همه فرق دارد و دو زانو کنار زمین می نشیند و یا صندلی کنار زمین می گذارد و قهوه می خورد. آن هم در حین بازی. سبک مربیگری او با همه مربیان دنیا فرق داشته و همین الان هم تفاوت دارد. وی کل زمین فوتبال را به ابعاد حتی، یک متری تبدیل می کند و برای هر بازیکن با توجه به پست بازی اش تمرین خاصی را در نظر می گیرد. مارچی به طرز عجیبی نحوه مربیگری خود را با تکنولوژی عجین کرده و برای هر بازیکن با استفاده از نرم افزار های مختلف برنامه ریزی می کند. کارنامه مربیگری بیلسا فوق العاده نیست اما بدون شک شیوه کار او در جهان منحصر به فرد است و در صورت دادن زمان به این سرمربی، می توان امید زیادی داشت تا وی کارهای بزرگی انجام دهد. بیلسا دوران مربیگری خود را در اولد بویز آغاز کرد و بعد از آن در تیم های اطلس، آمریکا، ولز سالز فیلد، اسپانیول به مربیگری پرداخت تا اینکه در سال 98 و بعد از جام جهانی جایگزین دنیل پاسارلا شد و تا سال 2004 با آلبی سلسته باقی ماند.آرژانتین در جام جهانی 2002 عملکرد فاجعه بازی داشت و در مرحله گروهی حذف شد، پایین تر از انگلستان و سوئد. بیلسا در کوپا آمریکای سال 2004 هم توفیقی کسب نکرد. اما مهمترین و بهترین نمایش آبی و سفیدها با بیلسا، قهرمانی در المپیک آتن بود. اتفاقی که برای اولین بار در تاریخ اتفاق می افتاد، یعنی قهرمانی یک تیم از آمریکای لاتین. بیلسا در همین سال از سمت سرمربیگری آرژآنتین استعفا داد. تیم ملی شیلی و اتلتیکو بیلبائو مقاصد بعدی ال لوکو بودند. رساندن شیلی به مرحله حذفی جام جهانی و همچنین رساندن بیلبائو به فینال لیگ اروپا از مهم ترین افتخارات وی برای این دو تیم بوده است. البته نسل جوانی که از این دو تیم برای آیندگان به ارث گذاشت، مورد توجه همگان قرار گرفته است. 2 می 2014 روزی بود که وینسنت لابروم رئیس باشگاه مارسی اعلام کرد، مارچلو بیلسا سرمربی جدید مارسی در فصل پیش رو خواهد بود. انتخابی که تعجب خیلی ها را برانگیخت، چرا که بیلسا اولین مربی آرژآنتینی مارسی بود و انتخاب او نوعی ریسک به حساب می آمد. اما فعلا این ریسک جواب داده و مارسی با 25 امتیاز از 10 مسابقه و با 7 امتیاز اختلاف نسبت به پاریسن ژرمن و با داشتن بازیکنانی مثل مانداندا، ان کولو، پایت، ژینیاک، چیرو و آیو در صدر جدول لیگ یک فرانسه جای بگیرد. اگر بخواهیم به افتخارات این آرژآنتینی دوست داشتنی اشاره داشته باشیم، می توانیم به قهرمانی با اولد بویز در سال های 90،91 و 92 و 98 اشاره کنیم. بیلسا مدال طلای المپیک آتن را با آرژآنتین دارد و همچنین در سال 2001 بهترین مربی جهان شد. باید ببینیم بیلسا می تواند این بار با یک تیم غیر آرژآنتینی به قهرمانی برسد یا همچنان به مکتب گذاری در تیم های مختلف ادامه خواهد داد و بی جام آنها را ترک خواهد کرد. وی کار سختی پیش روی خود دارد و برای فتح لوشامپیونا باید با دلارهای نفتی پاریسن ژرمن و موناکو بجنگد.باید با ستاره هایی مثل زلاتان مبارزه کند. کاری که تا به الان به بهترین نحو انجام شده است.

/نوید استاد رحیمی/