تلاش می‌کنم بهتر از قبل ظاهر شوم

منتظری: آرزو دارم مدال پارالمپیک را در کارنامه‌ام ثبت کنم

۱۳۹۳/۱۰/۳۰ - ۲۲:۰۱:۰۷
کد خبر: ۲۵۵۶۵۸
منتظری: آرزو دارم مدال پارالمپیک را در کارنامه‌ام ثبت کنم
دارنده نشان نقره بازی‌های پاراآسیایی اینچئون گفت: اولین مسابقه من در اینچئون، در ماده پرتاب دیسک بود که به نشان برنز دست پیدا کردم.

به گزارش سرویس ورزشی برنا فاطمه منتظری ملی‌پوش تیم دوومیدانی جانبازان و معلولین است که از بازی‌های پاراآسیایی اینچئون موفق به کسب 2 نشان نقره و برنز از ماده‌های پرتاب وزنه و دیسک شد.

وی از باسابقه‌ترین بانوان تیم ملی است که از سال 75 فعالیت‌های خود را در ورزش جانبازان و معلولین آغاز کرد. منتظری ابتدا در رشته‌های تنیس روی میز و والیبال نشسته فعالیت کرد و پس از آن سال 77 وارد رشته دوومیدانی شد.

منتظری در این خصوص می‌گوید: به دلیل شرایط فیزیکی مناسب و قدرت بدنی‌ام به من پیشنهاد شد که در رشته دوومیدانی فعالیت کنم و از سال 77 وارد این رشته شدم. پس از آن مدت زمان زیادی طول نکشید که به تیم ملی راه یافتم و اولین تجربه برون مرزی من مسابقات استوک مندویل انگلستان بود.

دارنده نشان نقره بازی‌های پاراآسیایی اینچئون افزود: طی این سال‌ها موفق به کسب 25 نشان رنگارنگ از مسابقات جهانی و پاراآسیایی شده‌ام و سه دوره پارالمپیک سیدنی، آتن و پکن را نیز تجربه کردم که متاسفانه تاکنون نتوانستم از این مسابقات با مدال بازگردم، اما عنوان چهارم را از این میادین به دست آورده‌ام.

منتظری در ادامه گفت: پس از اینکه موفق نشدم ورودی مسابقات پارالمپیک لندن را کسب کنم، تمام تمرکزم را روی بازی‌های پاراآسیایی اینچئون گذاشتم و تلاش کردم به گونه‌ای رکورد بزنم که در ترکیب تیم ملی برای این مسابقات حضور داشته باشم که خوشبختانه این اتفاق افتاد.

وی در خصوص این مسابقات گفت: من برای دومین بار بود که مسابقات پاراآسیایی را تجربه می‌کردم؛ به لحاظ فنی این مسابقات به نسبت دوره قبل بهتر بود، اما از لحاظ کیفیت و میزبانی در گوانگجو شرایط مناسب‌تری وجود داشت. البته در ماده و کلاس پزشکی ما، رقیبان اصلی از کشورهای آفریقایی هستند و در آسیا خودمان حرف اول را می‌زنیم و رکورددار هستیم.

دارنده نشان برنز پرتاب دیسک بازی‌های پاراآسیایی خاطر نشان کرد: متاسفانه به دلیل تغییر کلاس پزشکی و قوانین، در اینچئون شرایط ما سخت بود؛ به عنوان مثال به جای پرتاب ایستاده مجبور بودیم پرتاب نشسته انجام دهیم و همین مساله خیلی روی عملکرد ما تاثیر داشت، اما با اینحال تلاش کردیم با وضعیت جدید هماهنگ شده و بهترین عملکرد ممکن را داشته باشیم.

منتظری افزود: اولین مسابقه من در اینچئون، در ماده پرتاب دیسک بود که به نشان برنز دست پیدا کردم. این مسابقه در رشته اصلی من نبود، اما به دلیل اینکه اولین مسابقه بود انرژی زیادی از من گرفت. مسابقه دوم در ماده اصلی و پرتاب وزنه بود و با اختلاف 12 سانتی‌متر از نفر اول، مهناز امینی، به نشان نقره دست پیدا کردم. جایگاه اول و دوم این ماده به کشورمان تعلق گرفت و از اینکه یک هموطن توانست روی سکوی اول بایستاد بسیار خوشحال شدم.

بانوی ملی‌پوش تیم دوومیدانی با اشاره به حضور موثر داوطلبان در بازی‌های پاراآسیایی گفت: مردان و زنانی که به عنوان نیروی داوطلب در اینچئون فعالیت می‌کردند، بسیار رفتار محترمانه و در عین حال جالبی داشتند. هر روز وقتی از مسیر مشخصی که برای رفتن به سالن بود عبور می‌کردیم، این داوطلبان ایستاده بودند و یک کلمه جدید فارسی را به ما می‌گفتند. به عنوان مثال یک روز "سلام" را به فارسی می‌گفتند که این مساله بسیار برای ما دلنشین بود. اتفاق خوب دیگر، تبادل کتاب‌هایی در مورد دین و مذهب و آیین کشور ما با داوطلبان بود که برایشان بسیار جالب بود و هر روز از مطالبی که خوانده بودند و سوالاتی که داشتند، با ما حرف می‌زدند. اینها برای من تبدیل به خاطره‌ای زیبا از مسابقات پاراآسیایی اینچئون شد که تا همیشه به یادگار می‌ماند.

وی با اشاره به نقش حمایتی مربی و خانواده‌اش تصریح کرد: من حدود 10 سال است که زیر نظر خانم الهه شیعه تمرین می‌کنم و وی به غیر از اینکه از نظر فنی بسیار مربی کارآمد و دلسوزی است، از نظر اخلاقی نیز نمونه‌اند و آنقدر روی شاگردانشان تاثیر مثبت دارند که به وضوح می‌توان تغییرات خوبی را در شرایط روحی و روانی ورزشکارانی که با او کار می‌کنند، مشاهده کرد.

منتظری ادامه داد: طی این سال‌ها که در ورزش بوده‌ام، خانواده‌ام همیشه حامی من بوده‌اند و نقش موثری در موفقیت‌هایم داشته‌اند و در اینجا از زحمات آنها، مربی‌ام خانم شیعه، مسئولین و مربیان انجمن دوومیدانی و سایر عزیزانی که در موفقیت ملی‌پوشان جانباز و معلول نقش دارند، قدردانی می‌کنم.

دارنده 25 نشان از مسابقات برون مرزی افزود: طی سال‌هایی که فعالیت ورزشی داشته‌ام، هر بار سعی کردم بهتر از گذشته ظاهر شوم و خوشبختانه در هر مسابقه به نسبت مسابقه قبل رکورد بهتری زدم و در مجموع عملکردم رو به جلو و توام با پیشرفت بوده است. در حال حاضر برای مسابقات رکوردگیری سال آینده آماده می‌شوم و باتوجه به رکوردهای مد نظر، کارسختی پیش رو داریم، اما امید دارم که بتوانم در مسابقات جهانی قطر شرکت کنم. دست یافتن به نشان در مسابقات پارالمپیک از آرزوهایی است که دارم و هنوز محقق نشده و امیدوارم این فرصت برای من فراهم شود تا بتوانم مدال پارالمپیک را هم در کارنامه‌ام ثبت کنم.

نظر شما