چرا از استاد پرورش سخن می گوئیم؟

به گزارش خبرگزاری برنا از قم، مرتضی نجفی قدسی مدیر دارالقرآن علامه طباطبایی، طی یادداشتی به چرایی پرداختن سخن از استاد پرورش پرداخته است.

در این یادداشت آمده است:

"وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ" ( اعراف – 26 )

خدای متعال به فرزندان آدم یعنی همه انسانها می گوید که لباس تقوی داشته باشید که تقوی نیکوترین جامه و پوشش برای شماست و این لباس تقوی داشتن، جلوه ای از آیات الهی است تا شاید موجب یاد پروردگار شود.

****

روزهای هفته اول دی ماه مصادف بود با دومین سالگرد ارتحال استاد سید علی اکبر پرورش، انسانی متقی و اهل ادب و عرفان و در عین حال از پیشگامان سیاست و انقلاب و الگویی تمام عیار برای یک انسان متعهد انقلابی و یک عارف متقی و یک ادیب سخنور که محامد بسیاری در او جمع شده بود.

خوشبختانه امسال، صدا و سیما نسبت به معرفی این شخصیت بزرگ تلاش بهتری داشت و امیدواریم اینگونه افراد که می توانند الگویی برای نسل جوان و راهنمایی برای دوستداران انقلاب اسلامی و مردم مسلمان باشند، بیشتر معرفی و ابعاد وجودی آنها بیشتر تبیین شود .

بسیاری از افراد که روزهای نخستین انقلاب را درک نکرده اند، نمیدانند که این انقلاب با عظمت، چه استوانه هایی داشته است؟ و یا چه کسانی مردم را برای ایجاد نهضت اسلامی در پرتو افکار و هدایت های حضرت امام خمینی(رض) بسیج می کردند و بیانات و سلوکشان چه تاثیری در پیشبرد انقلاب و نهضت داشت، بنابراین توجه صداوسیما و رسانه های جمعی نسبت به معرفی این شخصیت های بزرگ می تواند الگویی برای نسل جدید و رهگشایی برای آیندگان باشد.

در ویژگی های شخصیت استاد پرورش، تاکنون سخن بسیار رفته است ولیکن انسانهای متقی و عارف که نمونه ای از آیات الهی در زمین هستند را هر چقدر هم که تبیین کنیم، باز جای تذکر و یادآوری دارد و چه فرمایش حکیمانه ای حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی(دامت برکاته) در توصیف شخصیت استاد پرورش داشتند، که فرمودند:"حیات و ممات برای امثال استاد پرورش یکسان است، چرا که فرموده اند العلماء باقون ما بقی الدهر ..."

ما اگر از استاد پرورش سخن می گوئیم، از انسانی که به فرموده ایشان از مصادیق علماء هست و حیات و ممات برای او یکسان است، یاد می کنیم. آیا چنین انسانی نمی تواند الگویی برای جوانان، معلمان، اندیشمندان و اصحاب فرهنگی کشور باشد؟

پس بنابراین هرگاه از استاد پرورش سخن به میان می آید در حقیقت الگویی از انسان مسلمان معرفی می کنیم و تبیینی از معارف و کمالات و اخلاق و علم و معرفت و سیاست اسلامی خواهیم داشت.

استاد پرورش انسانی یک بعدی نبود، مجموعه ای از فضایل و کمالات را با هم داشت، او در پرتو تعالیم اسلامی و تلمذ در محضر بسیاری از علماء و بزرگان، از همان اوان جوانی شخصیتی مورد توجه بود و در هر شهری و دیاری قدم می گذاشت، بسیار اثرگذار بود و فضای دینی و مذهبی و فعالان اسلامی آنجا را تحت تاثیر قرار می داد.

قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در بسیاری از شهرها برای سخنرانی دعوت می شدند و حتی بزرگانی مانند شهید آیت الله دکتر مفتح از ایشان برای ایراد سخن در مسجد قبا دعوت می کردند، درحالی که شخصیت های برجسته و بزرگی همانند شهید آیت الله دکتر بهشتی و یا شهید آیت الله مطهری در پای سخن ایشان حاضر بودند و استاد پرورش با کسب اجازه از محضر این بزرگان به ایراد سخن می پرداخت و الحق در سخنوری بسیار کم نظیر بود و آنچنان شنونده را شیفته خود می کرد که گاهی ساعتها، مسحور سخنان او می شدند و هیچ احساس خستگی نمی کردند. براستی استاد پرورش این قوت سخن و بیان را چگونه بدست آورده بود؟!  پاسخ این سوال را می توان از تبیینی که استاد پرورش بر آیات ابتدای سوره مزمل دارند، بدست آورد.

در این سوره خدای متعال می فرماید،"یَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ، قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا ، نِصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا ، أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا ، إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا ، إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا  وَأَقْوَمُ قِیلًا ، إِنَّ لَکَ فِی اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا "

در این آیات خدای متعال به پیامبر اکرم(ص) می فرماید که بخشی از شب را از خواب برخیزد و به عبادت مشغول باشد، حتی نصف از شب یا چیزی کمتر و یا بیشتر را به نماز و عبادت و تلاوت قرآن اختصاص بدهد چرا که ما این وحی و قرآنی که برتو نازل کردیم "قول ثقیل" کلام بسیار سنگین و گرانمایه ای است که تحمل و طاقت می خواهد و پیامبر این قدرت و توان را باید در پرتو شب زنده داری و سحرخیزی و عبادت و تلاوت قرآن شبانه کسب نماید، چرا که می فرماید:" إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا  وَأَقْوَمُ قِیلًا " بدرستی که "ناشئه لیل" موجب قوی شدن زانوها و قوام سخن خواهد شد.

قوام سخن و بیان هم برای شخص پیامبر جهت ابلاغ دعوت و تبلیغ، امر لازمی است، اما چرا زانوهای او هم باید قوی باشد؟ برای اینکه فرموده است:" إِنَّ لَکَ فِی اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا "

یعنی همانا برای تو ای پیامبر در دریای روز یک شناگری طولانی هست، طبیعی است که شنای طولانی، زانوی قوی می خواهد و پیامبر برای اینکه در این دریای متلاطم حوادث روزها بتواند " سَبْحًا طَوِیلًا " داشته باشد، لازمه اش "ناشئه لیل" است و این بیداری شب و عبادت های شبانه و تلاوت قرآن های سحرگاهان است که پاهای انسان را در پیمودن راه الهی و حق و حقیقت استوار می کند و به انسان مسلمان، بیان و قدرتی در سخن می دهد که " أَقْوَمُ قِیلًا " .

استاد پرورش انسانی بود که در پرتو عمل به آیات قرآن، لباسی از تقوی و فضیلت برتن کرده بود، قدرت در بیان و سخن را از قرآن بدست آورده بود، استواری در عمل و پیمودن طریق الهی را از همین آیاتی که شبانه قرئت می کرد، بدست می آورد و لطافت سحرها را کسب می کرد و با حضرت دوست، عاشقانه، شب ها و سحرها را می گذراند.

چنین انسانی اگر هم وارد عرصه سیاست شود، از تقوی سیاسی برخوردار است، هیچگاه دروغ نمی گوید و درصدد فریب دیگران نیست، با صداقت سخن می گوید و سیاست او عین دیانت و دیانت او عین سیاست اوست.

استاد پرورش در عین حال که انسانی عارف و متخلق بود، در سیاست بینش عمیقی داشت که شرح این سخن در مقاطع مختلف، بیان وسیعی دارد و در این مقال نمی گنجد ولیکن از باب اشاره، اعتقاد او به اصل "ولایت فقیه" بسیار محکم و خط قرمز او محسوب می شد.

او که خود از جمله تدوین کنندگان قانون اساسی بود، از جمله مدافعین سرسخت ولایت فقیه هم بود و سخنرانی او در مجلس خبرگان قانون اساسی و تبیینی که از "ولایت فقیه" می کند، شاهد بر همین معناست، او عشق عارفانه ای به حضرت امام خمینی(رض) داشت و ایشان را "اعرف عرفا" می دانست و همیشه واله و شیفته ایشان و در این عشق و عرفان به امام امت، مستغرق بود.

استاد پرورش همین عشق و ارادت را از دیرباز نسبت به مقام معظم رهبری حضزت آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) داشت و با معظم له بسیار مانوس و همراه بود و خاطرات بسیار شیرین از مجالست های با ایشان داشتند و بارها از ایشان شنیدم که می فرمودند: خط قرمزمن حضرت آقای خامنه ای است و دفاع از ایشان را بر خود فرض و لازم می دانم .

و این مهم در حالی بود که استاد پرورش در طول دوران مسئولیت های سیاسی شان، هیچگاه سمتی و یا پستی از طرف مقام معظم رهبری نداشتند و لذا علاقه و ارادت ایشان به حضرت آیت الله خامنه ای (دامت برکاته) بسیار خالصانه و مریدانه و نه برای کسب پست و جایگاهی بود.

ایشان شخص مقام معظم رهبری را از جمله مصادیق فرمایش حضرت امیرالمومنین علی(ع)، که فرموده اند انسان مومن دو روزش یکسان نیست، عنوان کردند و اظهار می داشتندکه: بنده، حدود شش سال از نزدیک شب و روز با حضرت آقای خامنه ای بودم (دوران جنگ و شورای عالی دفاع) و قسم خوردند که خدا شاهد است در این شش سال دو روزش را یکسان ندیدم! و هر روز، ایشان را از روز قبل نورانی تر و الهی تر یافتم و این سیر تکامل معنوی را در ایشان پیوسته شاهد بودم .

از خدای متعال مسئلت داریم ملت عزیز ما را قدردان وجود شریف ایشان بگرداند و انشاالله با رهبری های خردمندانه شان ملت های اسلامی را بر استکبار جهانی پیروز بفرماید.

خادم القرآن – مرتضی نجفی قدسی