متن نامه رییس سازمان انرژی اتمی به آمانو منتشر شد
رییس سازمان انرژی اتمی در نامه ای به آمانو نوشت:آژانس ملزم است رسما اعلام كند كه برنامه كار به طور كامل اجرا شده است و اجرای پادمان‌ها در ایران باید معمولی باشد.
به گزارش سرویس سیاسی برنا، رییس سازمان انرژی اتمی كشورمان در نامه‌ای به مدیركل آژانس با بیان این که آژانس ملزم است رسما اعلام كند كه برنامه كار به طور كامل اجرا شده است و بنابراین اجرای پادمان‌ها در ایران باید به شكلی معمول انجام گیرد، خاطرنشان كرد: پس از اعلام این موضوع از سوی آژانس، ایران آماده خواهد بود پرسش‌های مربوط به فعالیت‌های هسته‌یی‌اش را دریافت كند و اگر ابهامی باشد درصدد رفع آن برآید.
متن نامه‌ی فریدون عباسی به یوكیا آمانو ـ مدیركل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ـ به شرح زیر است:
عالی‌جناب،
در پاسخ به نامه‌ی شما مورخ 6 می 2011 افتخار دارم تا آن‌چه در پی می‌آید را به اطلاعتان برسانم:
1 ـ جمهوری اسلامی ایران همواره پایبندی كامل و احترام به همه‌ی تعهدات بین‌المللی، از جمله تعهداتی كه تحت معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته‌یی (NPT) به آن منتسب است را نشان داده است. به این دلیل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بارها نبود انحراف جمهوری اسلامی در تمامی فعالیت‌های مرتبط با مواد هسته‌یی را در گزارشات سالانه‌اش به شورای حكام و نیز گزارشات اجرای پادمان‌ها كه در آن همواره بر ماهیت صلح‌آمیز همه‌ی فعالیت‌های هسته‌یی جمهوری اسلامی ایران تاكید شده است، روشن كرده است.
2 ـ در بسیاری موارد جمهوری اسلامی ایران دلایلی را روشن كرده است كه بر اساس آن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، غیرقانونی و غیر قابل پذیرش است و مغرضانه مفاد اساسی ان‌پی‌تی، توافقنامه پادمان و قواعد غیرقابل بحث حقوق بین‌الملل را نقض می‌كند. شما كاملا آگاهید كه چطور پرونده فعالیت‌های هسته‌یی صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران، تحت فشار سیاسی برخی دولت‌های غربی و با بی‌اعتباری كامل مفاد ان‌پی‌تی، توافقنامه پادمان و ماده 122 اساسنامه آژانس، دستكاری شد تا به شورای امنیت سازمان ملل منتقل شود؛ شورای امنیت به ناحق و به صورت غیرقانونی و در تضاد آشكار با منشور سازمان ملل و با اقدامات سیاسی زیان‌بار در قطعنامه‌هایی را علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب كرد.
3 ـ با نهایت تاسف برای شورای امنیت كه درظاهر نگهبان صلح و امنیت بین‌الملل است ـ به غیر از محدودیت نامحسوس برای فعالیت‌های هسته‌یی صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ناشی از تصمیمات نابرابر، غیرمنصفانه و خصمانه منبعث از آن ـ واقعیت شرم‌آور قطعنامه‌هایی معروف را مهیا كرد كه راه را برای ترور و شهادت دانشمندان، عالمان و محققان ایرانی توسط تروریست‌هایی كه تحت حمایت كامل برخی دولت‌ها و یا رژیم‌ها فعالیت می‌كنند، گشود. از طرف دیگر آژانس از مفاد اساسنامه منحرف شده و هم‌چنان می‌شود و برای كارشناسان و تكنسین‌های هسته‌یی ایرانی در سمینارها، كنفرانس‌ها و نشست‌های ویژه ایمنی هسته‌یی محدودیت‌هایی ایجاد می‌كند. مساله این است كه شورای امنیت و آژانس كجا ملزم می‌شود كه در تناقض با اختیارات حقوقی‌اش رفتار كند كه به حقوق لاینفك یك دولت عضو منجر و باعث محدودیت‌های نامنظم و محدودیت‌ها می‌شود.
4 ـ جمهوری اسلامی ایران همواره بر پایبندی كامل خود به تعهدات بین‌المللی تاكید كرده و چنین واقعیتی را در عمل ثابت كرده است كه نمونه‌ی بارز آن پایبندی كامل كنونی‌اش به برنامه‌ی كار (INFCIRC/711) است، در این‌جا تردیدهایی وجود دارد كه آیا آژانس به تعهدش تحت برنامه كار متعهد بوده است یا خیر. همان‌طور كه در بیانیه‌ها و اعلامیه‌های بسیاری از دولت‌های عضو به‌ویژه جنبش غیرمتعهدها (نم) تاكید شده است، آژانس ملزم است مطابق مدالیته‌های پذیرفته شده كار كند و رسما پایان برنامه كار را اعلام كند.
5 ـ نكته‌ی بسیار تاسف‌بار دیگر ضعف آژانس در تامین امنیت و جلوگیری از نشت اطلاعات محرمانه و سری كه در مذاكرات و بازرسی‌ها در اختیار بازرسان و مقامات آژانس قرار می‌گیرد، است. نم به طور رسمی نارضایتی از این مساله را به اطلاع شما رسانده و اتخاذ تدابیر صحیح برای امنیت اطلاعات محرمانه دولت‌های عضو را خواستار شده است. بدون تردید این منجر به نهایت بی‌اعتمادی بسیار ایران در برابر آژانس شده است. نمونه‌ی بسیار واضح این نقص سیستماتیك در داخل آژانس، ترور دانشمندان ایرانی است كه در قطعنامه‌های شورای امنیت مبتنی بر اطلاعات در دسترس آژانس از آن‌ها نام برده شده است. ما عمیقا نگرانیم كه مسوولیت محول شده توسط دولت‌های عضو به آژانس، دست كم در راستای امنیت اطلاعات دولت‌های عضو، به شكل قابل توجهی تحلیل می‌رود. انتظار بالای دولت‌های عضو از محضر شما رفع این بی‌اعتمادی و احیای محیطی سرشار از اعتماد به آژانس است.
6 ـ همان‌طور كه در نامه‌ی 6 مه 2011 شما به توافق میان جمهوری اسلامی ایران و آژانس برای اعمال پادمان‌ها در رابطه با ان‌پی‌تی (INFCIRC/214) اشاره كرده‌اید كه مبنای همكاری میان ایران و آژانس است، ایران همواره به آن توافق به طور كامل متعهد بوده و خواهد بود و به همكاری با آژانس منحصرا مطابق با این توافقنامه ادامه خواهد داد. آژانس در عوض هیچ حقی برای درخواست ابزارها و تدابیری بیش از دامنه‌ی توافق جامع پادمان ندارد و نخواهد داشت.
7 ـ طبق قطعنامه "تقویت پادمان‌ها" كه توسط پنجاه و سومین مجمع عمومی آژانس تصویب شد (GC(53)/RES/14) آژانس ملزم است «گزارشات فنی و مبتنی بر واقعیات بی‌طرفانه را به شورای حكام و مجمع عمومی درباره‌ی اجرای پادمان‌ها با ارجاع مناسب به مفاد مربوط توافقنامه پادمان» ارایه دهد. بنابراین این قطعنامه به دبیرخانه آژانس اختیار آماده كردن گزارشاتش و نه اتخاذ تدابیری مغایر با اختیاراتش بر اساس اساسنامه را می‌دهد.
8 ـ در رابطه با درخواست شما درباره‌ی «مطالعات ادعایی و ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌یی ایران» یادداشت‌های ایران در گزارشات فصلی شما به شورای حكام تحت سند INFCIRC و هم‌چنین اسناد INFCIRC/805 و INFCRC/810 و INFCIRC/817 بار دیگر مورد اشاره قرار گرفته است. برای اطلاع بیشتر شما باید عنوان شود كه:
1/8 . ایران طبق موافقت با مدالیته، برای حل مسائل باقی‌مانده یعنی برنامه كار گام بزرگی به سمت جلو برداشت. برنامه كار پس از مذاكرات بسیار مفصل و سنجیده در تاریخ 27 اوت 2007 با آژانس منعقد شد.
2/8 . طبق بخش III برنامه كار و تحت عنوان «مطالعات ادعایی»: «ایران بار دیگر تاكید كرد كه این مطالعات ادعایی را اتهاماتی بی‌اساس و دارای انگیزه سیاسی در نظر می‌گیرد. آژانس در هر حال دسترسی به اسنادی كه در رابطه با پروژه نمك سبز آزمایش انفجاری با قدرت بالا و وسیله ورود مجدد موشك به جو در اختیار دارد را برای ایران فراهم كرد».
هم‌چنین عنوان می‌كند:
«ایران به عنوان نشانی از حسن نیت و همكاری با آژانس، به محض دریافت همه‌ی اسناد مرتبط، به بررسی خواهد پرداخت و ارزیابی‌اش را به اطلاع آژانس خواهد رساند.»
طبق این بخش از برنامه كار، آژانس ملزم است تمامی اسناد را در اختیار ایران قرار دهد و انتظار می‌رود سپس ارزیابی‌اش را به اطلاع آژانس برساند». لازم به ذكر است كه هیچ بازرسی، ملاقات، مصاحبه‌ای با افراد یا هیچ‌گونه نمونه‌برداری پیش‌بینی نشده است.
4/8 . در این راستا، چاره‌ای نیست جز این‌كه یادآوری كنم كه:
الف) آژانس، در پی اتهامات و موانع اعمال شده از سوی آمریكا، در اجرای كامل تعهداتش طبق برنامه كار برای ارایه اسناد مرتبط با جمهوری اسلامی ایران ناتوان بوده است.
ب) ایران به تمامی تعهداتش طبق برنامه كار عمل كرده است و با پایبندی كامل به صورت شفاهی ارزیابی‌هایش را به بازرسان آژانس ارایه كرده است (در بیش از 100 ساعت نشست) و هم‌چنین پاسخی مستند و 117 صفحه‌ای را به آژانس ارایه كرده است كه در آن تاكید و اثبات می‌كند كه همه اتهامات ساختگی و جعلی است. پاسخ ایران هم محتوایی و هم شكلی بوده است.
9 ـ طبق بخش IV برنامه كار، تحت عنوان «برداشت كلی»: «این مدالیته‌ها مسائل باقی‌مانده را پوشش می‌دهد و آژانس تایید كرد كه هیچ مساله باقی‌مانده و ابهام دیگری در رابطه با برنامه و فعالیت‌های هسته‌یی گذشته ایران وجود ندارد».
هم‌چنین عنوان می‌كند:
«آژانس طبق برنامه كار توافق كرد كه همه‌ی پرسش‌های باقی‌مانده را در اختیار ایران قرار دهد. این یعنی پس از دریافت پرسش‌ها، هیچ پرسش دیگر باقی نمی‌ماند. ایران توضیحات و اطلاعات مورد نیاز را به آژانس ارایه خواهد داد».
بنابراین هیچ توجیهی برای آن‌كه آژانس هرگونه مساله‌ی دیگری را پس از توافق نهایی مشترك، برنامه كار، میان ایران و آژانس كه مورد حمایت شورای حكام واقع شد و پس از آن‌كه توسط ایران به اجرا درآمد، مطرح كند، وجود ندارد.
10 ـ هم‌چنین باید یادآوری شود كه برنامه كار این‌گونه تجویز می‌كند:
«هیات آژانس بر این نظر است كه توافق درباره مسائل فوق‌الذكر به ارتقای بیشتر كارآیی اجرای پادمان‌ها در ایران و توانایی آن برای رسیدن به نتیجه درباره‌ی ماهیت منحصرا صلح‌آمیز فعالیت‌های هسته‌یی ایران می‌انجامد».
هم‌چنین بیان می‌كند كه:
«آژانس قادر بوده است منع انحراف مواد هسته‌یی اعلام شده در تاسیسات غنی‌سازی در ایران را راستی‌آزمایی كند و بنابراین به این نتیجه برسد كه هم‌چنان دارای كاربرد صلح‌آمیز است».
11- متعاقبا و طبق بخش V برنامه كار:
«آژانس و ایران توافق كردند كه پس از اجرای برنامه كار فوق‌الذكر و مدالیته‌های مورد توافق برای حل مسائل باقی‌مانده، اجرای پادمان‌ها در ایران به شكلی معمول انجام خواهد گرفت».
نتیجه:
در راستای واقعیات و آنالیز بی‌طرفانه برنامه كار معتبر و در حال اجرا میان جمهوری اسلامی ایران و آژانس كه در بالا اشاره شد، آژانس ملزم است رسما اعلام كند كه برنامه كار به طور كامل اجرا شده است و بنابراین اجرای پادمان‌ها در ایران باید به شكلی معمول انجام گیرد. پس از اعلام این موضوع از سوی آژانس، جمهوری اسلامی ایران آماده خواهد بود مانند هر دولت عضو دیگری پرسش‌های مربوط به فعالیت‌های هسته‌یی‌اش را دریافت كند و اگر ابهامی باشد درصدد رفع آن برآید.»
متن نامه‌ی فریدون عباسی به یوكیا آمانو ـ مدیركل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ـ به شرح زیر است:
عالی‌جناب،
در پاسخ به نامه‌ی شما مورخ 6 می 2011 افتخار دارم تا آن‌چه در پی می‌آید را به اطلاعتان برسانم:
1 ـ جمهوری اسلامی ایران همواره پایبندی كامل و احترام به همه‌ی تعهدات بین‌المللی، از جمله تعهداتی كه تحت معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته‌یی (NPT) به آن منتسب است را نشان داده است. به این دلیل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بارها نبود انحراف جمهوری اسلامی در تمامی فعالیت‌های مرتبط با مواد هسته‌یی را در گزارشات سالانه‌اش به شورای حكام و نیز گزارشات اجرای پادمان‌ها كه در آن همواره بر ماهیت صلح‌آمیز همه‌ی فعالیت‌های هسته‌یی جمهوری اسلامی ایران تاكید شده است، روشن كرده است.
2 ـ در بسیاری موارد جمهوری اسلامی ایران دلایلی را روشن كرده است كه بر اساس آن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، غیرقانونی و غیر قابل پذیرش است و مغرضانه مفاد اساسی ان‌پی‌تی، توافقنامه پادمان و قواعد غیرقابل بحث حقوق بین‌الملل را نقض می‌كند. شما كاملا آگاهید كه چطور پرونده فعالیت‌های هسته‌یی صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران، تحت فشار سیاسی برخی دولت‌های غربی و با بی‌اعتباری كامل مفاد ان‌پی‌تی، توافقنامه پادمان و ماده 122 اساسنامه آژانس، دستكاری شد تا به شورای امنیت سازمان ملل منتقل شود؛ شورای امنیت به ناحق و به صورت غیرقانونی و در تضاد آشكار با منشور سازمان ملل و با اقدامات سیاسی زیان‌بار در قطعنامه‌هایی را علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب كرد.
3 ـ با نهایت تاسف برای شورای امنیت كه درظاهر نگهبان صلح و امنیت بین‌الملل است ـ به غیر از محدودیت نامحسوس برای فعالیت‌های هسته‌یی صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ناشی از تصمیمات نابرابر، غیرمنصفانه و خصمانه منبعث از آن ـ واقعیت شرم‌آور قطعنامه‌هایی معروف را مهیا كرد كه راه را برای ترور و شهادت دانشمندان، عالمان و محققان ایرانی توسط تروریست‌هایی كه تحت حمایت كامل برخی دولت‌ها و یا رژیم‌ها فعالیت می‌كنند، گشود. از طرف دیگر آژانس از مفاد اساسنامه منحرف شده و هم‌چنان می‌شود و برای كارشناسان و تكنسین‌های هسته‌یی ایرانی در سمینارها، كنفرانس‌ها و نشست‌های ویژه ایمنی هسته‌یی محدودیت‌هایی ایجاد می‌كند. مساله این است كه شورای امنیت و آژانس كجا ملزم می‌شود كه در تناقض با اختیارات حقوقی‌اش رفتار كند كه به حقوق لاینفك یك دولت عضو منجر و باعث محدودیت‌های نامنظم و محدودیت‌ها می‌شود.
4 ـ جمهوری اسلامی ایران همواره بر پایبندی كامل خود به تعهدات بین‌المللی تاكید كرده و چنین واقعیتی را در عمل ثابت كرده است كه نمونه‌ی بارز آن پایبندی كامل كنونی‌اش به برنامه‌ی كار (INFCIRC/711) است، در این‌جا تردیدهایی وجود دارد كه آیا آژانس به تعهدش تحت برنامه كار متعهد بوده است یا خیر. همان‌طور كه در بیانیه‌ها و اعلامیه‌های بسیاری از دولت‌های عضو به‌ویژه جنبش غیرمتعهدها (نم) تاكید شده است، آژانس ملزم است مطابق مدالیته‌های پذیرفته شده كار كند و رسما پایان برنامه كار را اعلام كند.
5 ـ نكته‌ی بسیار تاسف‌بار دیگر ضعف آژانس در تامین امنیت و جلوگیری از نشت اطلاعات محرمانه و سری كه در مذاكرات و بازرسی‌ها در اختیار بازرسان و مقامات آژانس قرار می‌گیرد، است. نم به طور رسمی نارضایتی از این مساله را به اطلاع شما رسانده و اتخاذ تدابیر صحیح برای امنیت اطلاعات محرمانه دولت‌های عضو را خواستار شده است. بدون تردید این منجر به نهایت بی‌اعتمادی بسیار ایران در برابر آژانس شده است. نمونه‌ی بسیار واضح این نقص سیستماتیك در داخل آژانس، ترور دانشمندان ایرانی است كه در قطعنامه‌های شورای امنیت مبتنی بر اطلاعات در دسترس آژانس از آن‌ها نام برده شده است. ما عمیقا نگرانیم كه مسوولیت محول شده توسط دولت‌های عضو به آژانس، دست كم در راستای امنیت اطلاعات دولت‌های عضو، به شكل قابل توجهی تحلیل می‌رود. انتظار بالای دولت‌های عضو از محضر شما رفع این بی‌اعتمادی و احیای محیطی سرشار از اعتماد به آژانس است.
6 ـ همان‌طور كه در نامه‌ی 6 مه 2011 شما به توافق میان جمهوری اسلامی ایران و آژانس برای اعمال پادمان‌ها در رابطه با ان‌پی‌تی (INFCIRC/214) اشاره كرده‌اید كه مبنای همكاری میان ایران و آژانس است، ایران همواره به آن توافق به طور كامل متعهد بوده و خواهد بود و به همكاری با آژانس منحصرا مطابق با این توافقنامه ادامه خواهد داد. آژانس در عوض هیچ حقی برای درخواست ابزارها و تدابیری بیش از دامنه‌ی توافق جامع پادمان ندارد و نخواهد داشت.
7 ـ طبق قطعنامه "تقویت پادمان‌ها" كه توسط پنجاه و سومین مجمع عمومی آژانس تصویب شد (GC(53)/RES/14) آژانس ملزم است «گزارشات فنی و مبتنی بر واقعیات بی‌طرفانه را به شورای حكام و مجمع عمومی درباره‌ی اجرای پادمان‌ها با ارجاع مناسب به مفاد مربوط توافقنامه پادمان» ارایه دهد. بنابراین این قطعنامه به دبیرخانه آژانس اختیار آماده كردن گزارشاتش و نه اتخاذ تدابیری مغایر با اختیاراتش بر اساس اساسنامه را می‌دهد.
8 ـ در رابطه با درخواست شما درباره‌ی «مطالعات ادعایی و ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌یی ایران» یادداشت‌های ایران در گزارشات فصلی شما به شورای حكام تحت سند INFCIRC و هم‌چنین اسناد INFCIRC/805 و INFCRC/810 و INFCIRC/817 بار دیگر مورد اشاره قرار گرفته است. برای اطلاع بیشتر شما باید عنوان شود كه:
1/8 . ایران طبق موافقت با مدالیته، برای حل مسائل باقی‌مانده یعنی برنامه كار گام بزرگی به سمت جلو برداشت. برنامه كار پس از مذاكرات بسیار مفصل و سنجیده در تاریخ 27 اوت 2007 با آژانس منعقد شد.
2/8 . طبق بخش III برنامه كار و تحت عنوان «مطالعات ادعایی»: «ایران بار دیگر تاكید كرد كه این مطالعات ادعایی را اتهاماتی بی‌اساس و دارای انگیزه سیاسی در نظر می‌گیرد. آژانس در هر حال دسترسی به اسنادی كه در رابطه با پروژه نمك سبز آزمایش انفجاری با قدرت بالا و وسیله ورود مجدد موشك به جو در اختیار دارد را برای ایران فراهم كرد».
هم‌چنین عنوان می‌كند:
«ایران به عنوان نشانی از حسن نیت و همكاری با آژانس، به محض دریافت همه‌ی اسناد مرتبط، به بررسی خواهد پرداخت و ارزیابی‌اش را به اطلاع آژانس خواهد رساند.»
طبق این بخش از برنامه كار، آژانس ملزم است تمامی اسناد را در اختیار ایران قرار دهد و انتظار می‌رود سپس ارزیابی‌اش را به اطلاع آژانس برساند». لازم به ذكر است كه هیچ بازرسی، ملاقات، مصاحبه‌ای با افراد یا هیچ‌گونه نمونه‌برداری پیش‌بینی نشده است.
4/8 . در این راستا، چاره‌ای نیست جز این‌كه یادآوری كنم كه:
الف) آژانس، در پی اتهامات و موانع اعمال شده از سوی آمریكا، در اجرای كامل تعهداتش طبق برنامه كار برای ارایه اسناد مرتبط با جمهوری اسلامی ایران ناتوان بوده است.
ب) ایران به تمامی تعهداتش طبق برنامه كار عمل كرده است و با پایبندی كامل به صورت شفاهی ارزیابی‌هایش را به بازرسان آژانس ارایه كرده است (در بیش از 100 ساعت نشست) و هم‌چنین پاسخی مستند و 117 صفحه‌ای را به آژانس ارایه كرده است كه در آن تاكید و اثبات می‌كند كه همه اتهامات ساختگی و جعلی است. پاسخ ایران هم محتوایی و هم شكلی بوده است.
9 ـ طبق بخش IV برنامه كار، تحت عنوان «برداشت كلی»: «این مدالیته‌ها مسائل باقی‌مانده را پوشش می‌دهد و آژانس تایید كرد كه هیچ مساله باقی‌مانده و ابهام دیگری در رابطه با برنامه و فعالیت‌های هسته‌یی گذشته ایران وجود ندارد».
هم‌چنین عنوان می‌كند:
«آژانس طبق برنامه كار توافق كرد كه همه‌ی پرسش‌های باقی‌مانده را در اختیار ایران قرار دهد. این یعنی پس از دریافت پرسش‌ها، هیچ پرسش دیگر باقی نمی‌ماند. ایران توضیحات و اطلاعات مورد نیاز را به آژانس ارایه خواهد داد».
بنابراین هیچ توجیهی برای آن‌كه آژانس هرگونه مساله‌ی دیگری را پس از توافق نهایی مشترك، برنامه كار، میان ایران و آژانس كه مورد حمایت شورای حكام واقع شد و پس از آن‌كه توسط ایران به اجرا درآمد، مطرح كند، وجود ندارد.
10 ـ هم‌چنین باید یادآوری شود كه برنامه كار این‌گونه تجویز می‌كند:
«هیات آژانس بر این نظر است كه توافق درباره مسائل فوق‌الذكر به ارتقای بیشتر كارآیی اجرای پادمان‌ها در ایران و توانایی آن برای رسیدن به نتیجه درباره‌ی ماهیت منحصرا صلح‌آمیز فعالیت‌های هسته‌یی ایران می‌انجامد».
هم‌چنین بیان می‌كند كه:
«آژانس قادر بوده است منع انحراف مواد هسته‌یی اعلام شده در تاسیسات غنی‌سازی در ایران را راستی‌آزمایی كند و بنابراین به این نتیجه برسد كه هم‌چنان دارای كاربرد صلح‌آمیز است».
11- متعاقبا و طبق بخش V برنامه كار:
«آژانس و ایران توافق كردند كه پس از اجرای برنامه كار فوق‌الذكر و مدالیته‌های مورد توافق برای حل مسائل باقی‌مانده، اجرای پادمان‌ها در ایران به شكلی معمول انجام خواهد گرفت».
نتیجه:
در راستای واقعیات و آنالیز بی‌طرفانه برنامه كار معتبر و در حال اجرا میان جمهوری اسلامی ایران و آژانس كه در بالا اشاره شد، آژانس ملزم است رسما اعلام كند كه برنامه كار به طور كامل اجرا شده است و بنابراین اجرای پادمان‌ها در ایران باید به شكلی معمول انجام گیرد. پس از اعلام این موضوع از سوی آژانس، جمهوری اسلامی ایران آماده خواهد بود مانند هر دولت عضو دیگری پرسش‌های مربوط به فعالیت‌های هسته‌یی‌اش را دریافت كند و اگر ابهامی باشد درصدد رفع آن برآید.»
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
