ماجرای کم پولی آیت الله العظمی بروجردی و پول‌های فرستاده شده از کویت

به گزارش سرویس قاب نقره برنا، از عالی‏ترین مسائلی كه از زمان حضرت آدم(ع) تا رسول بزرگوار اسلام(ص) در زبان وحی به عنوان امر، سفارش، موعظه و پند مطرح بوده است، مسأله با عظمت صبر است كه در همه موارد، حافظ و نگهدار انسان از افتادن در خطر است.

امیرالمؤمنین (ع) نگاه بسیار مهمی از نظر معنا به صبر دارند، تا مردم دچار اشتباه نشوند، چون اسلام نمی‌‏گوید: سر خود را پایین بیانداز و هر كه بر سر تو زد، كاری به كار او نداشته باش. هر ظلمی كه به تو شد، به خدا واگذار كن و جواب او را نده.

یقینا این معنای انحرافی و غلطی نسبت به صبر است، چون سكوت در مقابل ستم و خود را در معرض ذلّت قرار دادن، حرام است. عزّت مؤمن، بعد از عزّت پیغمبر(ص) و خدا است، چنان كه در قرآن مطرح است:«لِلَّهِ الْعِزَّهُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ‏».

در این رابطه حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان ماجرایی درباره مرحوم آیت الله العظمی بروجردی نقل می‌کنند که نشان از صبر و تلاش ایشان در مقابله با مشکلات است.

مرحوم آیت الله العظمی بروجردی به مشكل كم پولی دچار شده بودند و برای حقوق حوزه علمیه به ایشان پیشنهاد شد تا از چند تاجر معروف تهران مبلغی قرض نمایند. ایشان جواب دادند: كارگردان من پروردگار است و من به وجود مبارك او حسن ظنّ دارم و تسلیم خواسته او هستم.

از همین طریقی كه خدا در قرآن به مردم تكلیف كرده است، ایشان تشخیص دادند كه به وسیله سهم امام(ع) مشكل حقوق حوزه علمیه حل شود و حاضر نشدند عظمت مرجعیت و عزّت مؤمن را مورد هجوم قرار بدهند، حتی اگر قرض الحسنه باشد.

عقیده ایشان این بود كه اگر مردم از همدیگر قرض نمایند، مشكلی ندارد، اما من كه در مقام مرجعیت و رهبری جهان شیعه هستم، اگر بخواهم قرض بگیرم و بگویند: مرجع تقلید از مردم برای حقوق حوزه، پول قرض می‏‌كند، این ضربه به اسلام، عزّت مرجعیت و حوزه علمیه و مؤمنین است و حتی ممنوع كردند كه این كمبود مالی را به گوش آن چند تاجر برسانند.

روز بعد از آن قضیه فرمودند: همان گونه كه به پروردگار حسن ظن داشتم، از كویت پولی را- طبق خمس و همان آیه قرآن- برای من آورده‌‏اند كه تا سه ماه حقوق حوزه را تأمین می‏‌كند و یقین دارم كه خداوند تا آخر عمر نیز به خوبی كار ما را اداره خواهد كرد.

صبر به معنای تن دادن به ذلّت و چیزی نگفتن نیست. ما روایت فوق العاده پرقیمتی در ابواب مالی فقه داریم كه این روایت را كتاب با عظمت «وسائل الشیعه» كه زیر نظر آیت الله العظمی بروجردی در آن زمان به سبك پسندیده‏‌ای در بیست جلد چاپ شد و این كار از حسنات باقیات و صالحات مرحوم آیت الله العظمی بروجردی می‏‌باشد، چون این كتاب خیلی قدیمی بود، چاپ سنگی بود و خط خوبی نداشت، اما چهارصد سال بود كه ابزار آراء و فتوای مراجع تقلید شیعه بود.

این كتاب، این روایت را از امام صادق(ع) نقل می‌‏كند كه: اگر مال كسی را ببرند و او در صدد برگرداندن مال خود بربیاید، اگر بدهكار با طلبكار درگیر شود و طلبكار به دست بدهكار كشته شود، «مات شهیداً»؛ زیرا برای احقاق حق مالی خود بوده است و رزمنده‌‏ای كه برای احقاق حق مالی، حق اسلام، حفظ مرزها و جغرافیای كشور جهاد كند، اگر كشته شود، شهید بودن او حتمی است.

تا این روایت را ندیده باشیم، نمی‏‌شود باور كرد كه اگر در نزاع بین طلبكار و بدهكار، طلبكار كشته شود، «مات شهیداً».

صبر به معنای قبول ظلم، آزار، جنایت جنایتكاران و سكوت كردن و واگذار كردن كار به خدا نیست. صبر یعنی كوشیدن، برای این كه دین و دنیای انسان از دستش نرود و خطری متوجه انسان نشود. این صبر است.