جامعه ایرانی زندگی سالم را در لاغری می بیند / بیشترین دور ریز غذا ایرانیان هستند

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا؛ اگر نگاهی به پربازدیدهای صفحات اجتماعی اخبار داشته باشید، متوجه خواهید شد که اکثریت مردم  پیگیر دو مطلب هستند. اولین پیگیری افراد  جامعه ایرانی ؛بابت نگرانی از کمبود اقلام و مواد خوراکی است و دومین پیگیری به چربی سوزی و لاغری برمی‌گردد!

نکته جالب این است که اکثریت ایرانی‌ها به دنبال این هستند که چه بخورند و سپس آن را چگونه بسوزانند!

به همین منظور برای برسی جامعه شناسانه این موضوع با یک جامعه شناس  به گفت‌وگو پرداختیم که برای تحلیل این دو نکته آن‌ها را از هم تفکیک کرد.

کامل دلپسند –  جامعه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، با تفکیک دو بخش تقاضا برای مواد غذایی و چربی سوزی، گفت: «با توجه به وضعیت حساس کنونی اقتصادی ایران، بسیاری از افراد نسبت به آینده و  فراوانی اقلام مورد نیاز احساس نگرانی دارند.»

وی در ادامه افزود: «علت نگرانی نسبت به آینده و پس‌انداز و جمع‌آوری بیش از میزان مصرفی کالاهای اساسی این است که کلیات نظام موفق به اجرای اقدام اطمینان بخش نشده است. بخشی از نگرانی مردم برای بن کالا، مواد غذایی و ... به بی اعتمادی آن‌ها نسبت به مجریان قانون و تصمیم گیرندگان اساسی است.  نمی‌توان مردم را از خرید منع کرد؛ مردم بر اساس سابقه ذهنی  و تصوری که از وضعیت  موجود دارند نگران هستند، بنابراین به خریدکردن روی می‌آورند.»

دلپسند با بیان اینکه مردم با مدیریت بحران آشنا نیستند، گفت: «در جامعه ایرانی زمانی که بحران اجتماعی همه گیر می‌شود کسی نمی‌داند اقدام درست چیست؛ برای مثال در زمان وقوع حادثه (زلزله، سیل و ...) افراد تنها به جمع‎آوری کالاهای مورد نیاز خود نمی‌پردازند و خواستار هرچیزی که درجامعه توزیع می‌شود، هستند. این معضل به لحاظ رفتاری درمیان ایرانیان وجود دارد.  متأسفانه کلیات نظام نتوانسته این اعتماد را به مردم بدهد که اگر امروز بر اساس نیاز خرید کنند فردا هم به میزان کافی کالا وجود خواهد داشت اما چنین اتفاقی رخ نداده و همین امر موجب تزریق ناامیدی به جامعه می‌شود.»

این جامعه شناس با بیان اینکه دغدغه کاهش وزن کم  یا لاغری احساسی همه گیر نیست و قشر خاصی را در  بر می‌گیرد و همچنین افراد در سن خاصی به آن توجه می‌کنند، خاطرنشان کرد: «در نظام سرمایه داری محرک‌هایی برای مصرف بیشتر افراد وجود دارد؛ برای مثال در طول روز رسانه‌ها انواع مواد غذایی را تبلیغ می‌کنند و از طرفی دیگر در همان رسانه به شیوه‌ای متفاوت‌تر، نوع دیگری از تبلیغات مبتنی بر اهمیت سلامتی وجود دارد و به افراد می‌گوید که باید به فکر سلامتی خود باشید و تبلیغ لاغری را نوعی از اهمیت سلامتی توصیف می‌کند. در جوامع مختلف باید شیوه‌ مصرف‌گرایی را آموزش دهند یعنی به میزانی که در طول روز بدن نیاز دارد، مصرف داشته باشیم. در جامعه ایرانی بیشترین میزان دور ریز غذا و پرخوری وجود دارد و فرهنگ مصرف غذایی اسراف گرانه است. زمانی که  فرهنگ مصرف‌گرایی درستی وجود نداشته باشد افراد به زندگی سالم مبتنی بر اندام مناسب رو می‌آورند و سلامتی را تنها در لاغری می‌بینند.»