کودکان هرندی، دروازه غار و شوش توان خرید لوازم التحریر را ندارند/ دخالت بهزیستی تفاوتی در کمک به کودکان نیازمند ندارد/ پس از تحریم ها کمک ها کم شد اما تعداد افراد خیر افزایش یافت

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا؛ این روز ها حال و هوای شهر بوی مدرسه و لوازم التحریر نو گرفته است، لوازم التحریر پشت ویترین مغازه ها خودنمایی می کنند و مملو از پدر ومادرانی است که به همراه فرزندانشان مشغول خرید انواع لوازم التحریر هستند اما در این میان کودکانی هم هستند که حسرت یک دفتر نو،مداد و پاک کن را شب ها به رویا می برند.

البته تورم و گرانی هم که دیگر سر به فلک کشیده به شکلی که هر کالایی که بخواهیم بخریم نسبت به سال گذشته بیش از دو برابر افزایش قیمت داشته است اما در هر صورت نمی توان از بچه ها غافل شد و شرایط تحصیل آنها را فراهم نکرد؛ حال چه فرزند خودمان باشد چه کودکی محروم در نقطه ای دور افتاده.  

 این مقدمه ها را گفتیم که بگوییم در این این روزها کودکان فقیر را دریابیم. در این روزها که شرایط زندگی کمی سخت شده است به فکر کودکانی باشیم که پدر ندارند کودکانی که به داشتن یک کیف کفش و یا لباس کهنه نیز راضی هستند و در کنار  خرید برای بچه های خودمان با اندکی صرفه جویی مبلغی را نیز برای این بچه ها کنار بگذاریم.

برای کمک کردن نیازی نیست که حتما پولدار باشیم گاهی با خرید یک کیف پنجاه هزار تومانی می توان لبخند را بر لب یک کودک نشاند گاهی با خرید یک کفش سی هزار تومانی می توان دل کودکی را شاد کرد. در واقع بخشش پیر و جوان نمی شناسد فقط باید دل این کار را داشته باشیم.

درست است که شرایط اقتصادی خیلی ها خراب است، خیلی ها به قول خودمان با سیلی صورتمان را سرخ نگه داشته ایم اما در این شرایط بهتر است به رویای کودکان کم سن و سالی که به مداد و دفتر هم کلاسی خود نگاه می کنند و حسرت می خورند باشیم، مثلا اگر می خواهیم دو مداد تراش بگیریم، تعداد را به سه برسانیم و یکی را به بچه همسایه هدیه دهیم.

البته خوشبختانه انجمن ها و نهاد های مردمی بسیاری در سطح شهر هستند که ثبت شده یا نشده به شکل خودجوش برای کمک به این کودکان اقدام می کنند. اما همانطور که گفتیم گرانی و فقر آنقدر گسترده شده که نیازمند کمک تمام مردم برای حل مشکلات این قشر از جامعه هستیم.

در این راستا با منا عصمتی رئیس یکی از انجمن های خیریه کودکان به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید:

کودکان منطقه 12 تهران بودجه خرید لوازم التحریر را ندارند

عصمتی با بیان اینکه مشکل کودکان نیازمند به لوازم التحریر نه تنها در مناطق حاشیه ای و محروم شهرها و روستاها بلکه در دل پایتخت هم دیده می شود گفت: به عنوان مثال منطقه 12 جز مناطقی است که کودکان محروم و آسیب دیده بسیاری دارد. در مناطقی مانند دروازه غار، هرندی، شوش و غیره شرایط و اوضاع بسیار ناراحت کننده است چراکه عموما خانواده معتاد بوده و ترجیح می دهند پول موجود را خرج مخدر کند تا اینکه لوازم التحریر کودکانشان را بپردازند.

بهزیستی دخالت بکند یا نکند تاثیری ندارد

 وی ادامه داد: در این رابطه عملکرد بهزیستی بسیار ضعیف است به نحوی که به نظر می رسد اگر بهزیستی دخالتی در زمینه کمک به کودکان نیازمند نداشته باشد تاثیر چندانی با حضورش نخواهد داشت.

خانواده های معتاد ترجیح می دهند کودکانشان کار کنند

وی افزود: سعی می کنیم تا با کمک خیرین هزینه تحصیل، خوراک، روپوش مدرسه و وسایل تحصیل این کودکان را فراهم کنیم. از طرفی با خانواده های کودکان کار بر سر چهارراه ها رایزنی هایی انجام شد تا اجازه دهند که کودکانشان به مدرسه بروند و از تحصیل بازنمانند، در این میان تعداد انگشت شماری قبول کردند و سایرین  ترجیح دادند که کودکشان کار کند و پول درآورد.

این خیر عنوان کرد: کمک های خیران به این کودکان از 5 هزار تومان شروع می شود و تا مبالغ میلیونی ادامه پیدا می کند. در واقع هرکسی بسته بودجه خود کمک می کند و اجباری بر اهدای مبالغ زیاد نیست.

تحریم ها جیب خیران را کوچک کرده است

وی وجود تحریم ها را یکی از عوامل مهم کاهش کمک ها دانست و ادامه داد: بسیاری از خیران با افزایش گرانی دیگر توان کمک مانند سابق را ندارند اما از طرفی با افزایش تعداد خیران مبالغ بیشتری به انجمن کمک می شود که نبود عده ای از خیران را جبران می کند.

وی گفت: یکی از مسائلی که در راستای فرهنگ سازی جامعه برای کمک به قشر ضعیف می تواند انجام گیرد، آموزش درست فداکاری و بخشنده گی از سنین خردسالی به کودکانمان است، چراکه اگر از سنین پایین این آموزش ها داده شود دیگر در سال های آینده اثری از حسرت در نگاه کودکان نیازمند نخواهیم دید.

عصمتی توضیح داد: در حال حاضر پررنگ ترین  کمک ها از جانب خیرین خارج از کشور است چرا که ارزش پولی که آن ها برای ما می فرستند در اینجا بیشتر بوده در حالی که شاید برای آن ها هزینه کمرشکنی نباشد. به این ترتیب خلا های بسیاری را می توان با مبالغ بیشتر از میان برد.

موسسات خیریه از کمک های دولت دل زده اند

وی با بیان اینکه ناگفته نماند که بسیاری از خیران را افراد جوان و حتی دانشجویان کشور تشکیل می دهند افزود: شکل عضویتشان با انجمن به این شکل بود که از دیدن شرایط نامناسب این خانواده های نیازمند ترغیب به کمک شدند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: یکی از معضلات فعلی کمک به این کودکان دلزدگی موسسات خیریه از دولت و سازمان ها ذی ربط است، چرا که اگر بخواهیم منتظر آنان باشیم تا مدت ها از کمک ها خبری نیست و مانند هرفرآیند زمان بر دیگری با وعده وعید ها مواجه می شویم.