رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی، یک شوخی بی‌مزه!

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی در این برهه کاری اشتباه و کارشناسی نشده بود که تبعات آن ادامه دارد. آخرین آن ابطال این طرح از سوی دیوان عدالت اداری بود.

این‌گونه رده‌بندی‌ها به کار کشورهای صاحب سینما می‌آید که همواره یک بسته رنگین شامل فیلم‌های مختلف را تولید و اکران می‌کنند. بحث رده‌بندی سنی فیلم‌ها از گذشته‌های دور در هالیوود و اکثر کشورهای اروپایی وجود داشته که اکنون نیز رعایت می‌شود. نکته مهم، نهادینه شدن فرهنگ فیلم دیدن در این ممالک است.

در کشور ایران فرهنگی به نام سینما رفتن وجود ندارد، اکثر مردم برای گذران وقت به سینما می‌روند. وقتی چنین دیدگاهی بر سینمای ایران حاکم است و فرهنگی وجود ندارد، چگونه می‌شود رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی را طرح‌ریزی و اعمال کرد؟! طرح‌ریزی و اجرای این طرح در ایران بیشتر به یک شوخی بی‌مزه می‌ماند!

سوالی که بارها تکرار شده و می‌شود و مسئولان سینمایی به آن پاسخی نداده و نمی‌دهند، این است که مگر در سینمای جمهوری اسلامی ایران اجازه تولید به فیلم‌های غیراخلاقی، پورنو و بسیار خشن می‌دهند؟! اجرای طرح رده‌بندی سنی در ایران به این معنی است که اینجا هم فیلم‌های غیراخلاقی تولید می‌شود!

مگر مسئولان سینمای ایران و دیگر دست اندرکاران سینما مدام فریاد نمی‌کشند که سینمای ایران شریف‌ترین و پاکیزه‌ترین سینمای دنیاست! اگر این سینما به ادعای خودتان پاکیزه و شریف است، چه نیازی به رده‌بندی سنی دارد؟! مردم باید کدام حرف و ادعای شما را باور کنند؟

اگر اصرار دارید که رده‌بندی سنی فیلم‌ها همچنان برقرار باشد، باید به فیلم‌هایی که با بهانه‌های واهی و غیر واهی رنگ اکران ندیده‌اند را نیز در این رده‌بندی قرار داده و روی پرده ببرید. تعداد زیادی فیلم به دلیل داشتن خشونت، ترویج فحشا، دیالوگ‌های غیراخلاقی و غیره توسط معاونت ارزشیابی سازمان سینمایی و شورای نمایش از اکران محروم شده‌اند. با وجود طرح رده‌بندی سنی فیلم‌ها، سازمان سینمایی باید اجازه اکران به این‌گونه فیلم ها را نیز بدهد، اگر این کار را انجام ندهد، اعتراف به اشتباه چندباره خود کرده است!