ساختارهای غیرمحیط زیستی بر عملکرد محیط زیستی تأثیر می گذارند

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ محمدعلی حسین پور در حاشیه نشست امروز بررسی و ارزیابی اثرات محیط زیستی طرح ها و پروژه های زیست محیطی استان تهران اظهار داشت:ساختارهای غیرمحیط زیستی مانند ساختار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد محیط زیستی تأثیر می گذارند و عملکرد محیط زیستی نتیجه پیچیده و گسترده ای از شکل های محیط زیست با دیگر نهادهای غیرمحیط زیستی است.

او درادامه افزود: به عنوان مثال چون نتوانسته ایم از صنعت درست استفاده کنیم، برای جبران این ضعف به منابع طبیعی و محیط زیست فشار آورده ایم یعنی از منابع آبی، خاک، معدن، جنگل و ... به شکل نادرست و بیش از حد استفاده کرده ایم و به عبارت دیگر، متاسفانه به جای نگاه سازوکاری، نگاه ساخت و سازی داشته ایم و صرفاً به رشد و پیشرفت توجه کرده ایم نه به توسعه پایدار. 

معاون فنی محیط زیست استان تهران با بیان اینکه فرهنگی که در یک معنای فراگیر شامل ارزش های اجتماعی، الگوهای رفتاری، و اندیشه نیز شود، قویاً بر اقتصاد و در امتداد آن بر محیط زیست تأثیر می گذارد، تصریح کرد: باید تأکید کرد که صیانت از محیط زیست، به عنوان پیش نیاز یک جامعه سالم است و باید از ظرفیت اجتماعی و نهادی یک جامعه برای مقابله با خطرات محیط زیستی استفاده کرد. 

حسین پور گفت: به طور حتم بدون شناخت جامعی از تاریخ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... و حتی عدم شناخت فرایند تحول و تاریخ محیط زیست و طبیعت این سرزمین و تدقیق در مسیر طی شده در تمامی ابعاد، نمی توانیم شرایط مطلوبی ایجاد کنیم و تصمیمات درست بگیریم و به طور حتم نتیجه آن چیزی جز اکوساید نخواهد بود.

او با اشاره به اینکه در استان تهران، بطور مثال سرانه پسماند شهری 750 تا 800 گرم به ازای هر نفر در استان است، پسماند خطرناک 400 تن در روز و میزان تولید پسماند صنعتی 2800 تن در روز است، افزود: این در حالیست که درصد بازیافت پسماندهای عادی در حدود 500 تن در روز بوده که این میزان به نسبت تولید پسماندهای عادی شهر تهران که حدود 7500 تن است، بسیار ناچیز و اندک است. 

معاون فنی محیط زیست استان تهران در ادامه خاطرنشان کرد: برای رسیدن به رتبه مناسب در شاخص های محیط زیستی باید میزان انواع پسماندها را کاهش دهیم و برای دستیابی به این مهم باید در قوانین، مقررات و ضوابط محیط زیست به هر سه نوع راهکارهای آموزشی و ترویجی، راهکارهای اقتصادی و اجتماعی و همچنین راهکارهای انضباطی و تنبیهی توجه کنیم. 

او در پایان همچنین به مطالعات و آمار جهانی درخصوص تغییرات اقلیمی اشاره کرد و گفت: مطالعات نشان می دهد که هر درجه افزایش حرارت کره زمین، اقتصاد بیش از سه چهارم کشورهای جهان را تحت تأثیر خود قرار می دهد و فاصله میان کشورهای غنی و فقیر را افزایش می دهد.  در گزارش مجله نیچر (Nature) آمده است که در صورت ادامه پیدا کردن افزایش دمای کره زمین به علت انتشار بیش از حد گاز CO2 و اثرات گلخانه ای، درآمد متوسط جهانی با کاهش 23% روبه رو خواهد شد و درنتیجه کاری که تغییرات آب و هوایی با زمین ها و املاک و مستغلات می کند بی ارزش ساختن و کاهش حاصلخیزی است و تغییرات آب و هوایی باعث جابجایی عظیم سرمایه و ارزش، از نقاط گرم به نواحی سردتر و خنک تر  می شود و لازم است اقتصاد، جامعه و طبیعت با یکدیگر فهمیده شوند، نه جداگانه و مستقل.