سیلی نقد ماسک و حلوای نسیه واکسن

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ یکی از اعضای ستاد ملی کرونا اخیرا گفته به خبرهایی که از تولید واکسن کرونا حکایت می‌کنند نمی‌توان اعتنا کرد و تلویحا آب پاکی را روی دست کسانی ریخته است که منتظر نشسته‌اند تا پزشکان و متخصصان یک واکسن معجزه‌آسا درست کنند و در رگ بیماران و غیر بیماران تزریق کنند و هیولای کرونا را به زانو دربیاورند و کلک این ویروس کذا و کذا را بکنند.

او گفته است این بیماری هنوز ناشناخته است و اضافه کرده حتی اگر واکسنی به بازار بیاید بعید است زودتر از اوایل سال میلادی پیش رو باشد.

گیریم همه اخبار درست باشند و بیش از صد کشور جهان دست به ساخت واکسن کرونا برده باشند، گیریم این واکسن‌ها جواب بدهند و از هفت، هشت ماه بعد بدن انسان‌ها را مقابل بیماری ایمن کنند، گیریم واکسن آنقدر در بازار موجود باشد که همه بی‌ نگرانی خود را به آن بسپرند، گیریم علم پزشکی دست آخر بتواند راهی پیدا کند و جهان را از چنگ این دیو بی شاخ و دم نجات بدهد؛ این چند ماه بی‌واکسن را باید چطور سپری کنیم؟ آیا بنشینیم و صبر پیش گیریم و دنباله کار خویش گیریم و چشم به راه بدوزیم ببینیم کی از توی لوله‌های آزمایشگاهی محلول معجزه‌بخش تداوم حیاتِ بشریت سر و کله‌اش پیدا می‌شود؟ اگر به آمار مرگ و میر ناشی از کرونا نگاه کنیم می‌بینیم اعداد و ارقام آنقدر هراس‌آورند که عجالتا نمی‌شود به این خوش‌بینی بی‌جا دل بست؛ معلوم نیست تا آن زمان چند نفر دیگر از دوستان و آشنایان و همسایگان‌مان مبتلا می‌شوند و از جمع مبتلایان چند نفر راهی قبرستان می‌شوند.

وقتی کرونا پا به ایران گذاشت، خبر ابتلا و مرگ و میر را بیشتر توی اخبار می‌دیدیم. آن زمان کمتر پیش می‌آمد که از دور و اطراف خودمان کسی شکار این صیاد نامرئی شده باشد ولی امروز اغلب آدم‌ها در نزدیکی خود کسانی را دارند که مبتلا شده‌اند و مع‌الاسف بعضی از آن‌ها جان باخته‌اند. پس باید چه کار کنیم؟

عقل حکم می‌کند سیلی نقد ماسک و پیشگیری را بچسبیم و فعلا چشم به حلوای نسیه واکسن نداشته باشیم. دست دست کردن و به احتمالات دل بستن، آن هم درست در زمانی که وسط مهلکه ایستاده‌ایم و خیلی از شهرهای کشور در وضعیت قرمز قرار دارند، عاقلانه نیست.

شاید باید راه‌های بهتری برای تشویق مردم به استفاده از ماسک امتحان می‌کردیم، هنوز هم دیر نشده، ولی عجالتا تاکید بر اینکه کم‌هزین‌ترین راه را باید انتخاب کرد، تدبیری است که نمی‌توان به آن بی‌اعتنا بود. راه‌های کم‌هزینه‌ای مثل استفاده از ماسک.