نوسازی راه درستی برای کاهش آسیب‌‌های اجتماعی است

به گزارش گروه روی خط رسانه‌های برنا؛ حسین باهر با بیان این مطلب ادامه داد: بافت‌‌های فرسوده دو ویژگی دارند که اثرات اجتماعی دارد، اول اینکه در این بافت‌‌ها همیشه این دل نگرانی تداعی می‌شود که اگر زلزله بیاید نخستین محل‌‌هایی که تخریب می‌شود همین بافت‌‌ها خواهد بود و این نگرانی به جایی است چراکه هر چه خانه محکم‌تر باشد اطمینان خاطر ساکنان آن هم بیشتر خواهد بود.

وی اضافه کرد: دومین مساله‌ای که در بافت‌‌های فرسوده بر روحیه مردم ساکن آن اثرگذار محسوب می‌شود، خرابی‌‌ها و فرسودگی‌ای است که درون مردم اثر می‌گذارد و آنها را دچار افسرگی می‌کند، آن اثری که پوشیدن لباس کهنه بر افراد دارد بافت فرسوده بر افراد و نشاط اجتماعی خواهد داشت.

باهر تصریح کرد: مردمانی که در محلات دارای بافت فرسوده زندگی می‌کنند معمولا روحیات کم نشاطی دارند، بنابراین می‌توان گفت درست شدن ظاهر شهرها و خارج کردن آنها از حالت فرسوده می‌تواند در روحیه افراد ساکن این مناطق نیز موثر باشد و این‌‌ها رابطه متقابلی با هم دارند.

این جامعه شناس با بیان اینکه هم دولت و هم مردم باید باهم وارد موضوع شوند و با اشاره به برنامه ملی بازآفرینی بافت شهری ادامه داد: دولت باید متولی تامین مالی به هر شکلی که امکان دارد، باشد و مردم و مالکان ساختمان‌‌های فرسوده نیز باید به دولت کمک کنند تا این بافت‌‌ها احیا شوند، مردم نباید منتظر این باشند که دولت برای آنها خانه بسازد.

وی به خیرین مدرسه و مسجد ساز توصیه کرد: افراد خیری که دنبال ساخت مسجد و مدرسه هستند می‌توانند در جاهایی که نیاز به مدرسه سازی و مسجد سازی نیست به افرادی که توانایی نوسازی یا مقاوم سازی خانه‌‌هایشان را ندارند و در معرض خطرات احتمالی حوادثی نظیر زلزله و آتش سوزی هستند، کمک کنند. به اعتقاد من این کار کمتر از مدرسه سازی و مسجد سازی نیست.