فاطمه، کوثر پیامبر رحمت

مریم از یک نسبت عیسی عزیز​​​ / از سه نسبت حضرت زهرا عزیز

 نور چشم رحمةً للعالمین​​​​ / آن امام اولین و آخرین

آن که جان در پیکر گیتی دمید​​​​ / روزگار تازه آیین آفرید

بانوی آن تاجدار(هل آتی) / ​​​​مرتضی شیر خدا مشکل گشا

  مادر آن مرکز پرگار عاشق / ​​​​مادر آن کاروانسالار عشق

نهضت بزرگ پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(ص) که در محیط بدوی و خشن عربستان شکل گرفت ، پر از شگفتی است. رسول مکرم اسلام معجزه خویش را در جامعه ، که تمامی تفاخر آن در بیابان تازی و جنگ خلاصه می شد ، کتاب قرار داد در محیطی که خبر پای نهادن نوزاد دختر به این جهان ، تن بر پدر می لرزاند و او را زنده زنده در بستر سیاه خاک جای می داد و مرد بدون فرزند پسر همچون گوری بی سنگ می بود. که گذشت روزگاران آن را به دست نسیان می سپرد ، پیامبر ، در مقابل دشمنان جاهل خویش که او را ابتر می خواندند ، به صدای بلند ندا در داد که : همانا شما ابترید ؛ زیرا دست تقدیر حضرت حق کوثر صفا و عفت و پارسایی (فاطمه) را به وی عطا کرده است. شیوه تربیتی پیامبر ، به عنوان پدری که رسالتمدار وحی است ، از صدیقه کبری فاطمه زهرا (س) ، انسانی پرورد که شاخصه بزرگواری و عظیمت است و سرمشق و معلم انسان به طور عام و زنان به گونه ای خاص . پیامدار وحی ، با توجه خویش به حضرت فاطمه (س) درس بزرگی به همه امت اسلام املا فرمود و آن این است که : عظمتهای روحی و شکفتگی فضایل انسانی و دوستداری حق و حقیقت در انحصار جنسیت خاصی نیست ، و به همان میزان که مردان در این وادی امکان رشد فضایل انسانی دارند ، زنان نیز از این سرشت خداوندی برخوردارند. زن ، تا قبل از رسالت رحمت للمومنین ، موجود نفرین شده ای بود که اسباب کامرانی مردان بود و بوستان فضیلتش ، در عرصه تاخت و تاز عصبیتهای جاهلی امکان رشد و تعالی نمی یافت. او طفیلی خلقت بود. اما رسول اکرم (ص) با تربیت فاطمه (س) ، به انسان که الگوی راستین زن مسلمانان باشد ، به همه امت خویش آموخت که مجد و عظمت و بزرگواری روحی و معنوی را چگونه می توان باور کرد. زهرای مرضیه (س) نیز با ذکاوت خدادای خویش ، سر اینهمه توجه و اهتمام رسول را دریافت. وی از مکتب پیام آور وحی آموخت که باید اسوه و نمونه کاملی باشد تا پس از وی زن مومن ، هرگاه که در هنگامه تحولات و تبدیلات گرفتار آید ، بتوانند به وی تاسی کند . از همین رو ، همه فضایلی که ممکن است زن مومن در عالیترین شکل آن کسب کند ، در وجود مقدس او به بار نشست . از این روست که زن مسلمان امروز در تندباد حوادث ، همواره الگویی نمونه و برجسته پیش چشم خویش دارد. دوستداری خاتم الانبیای محمد مصطفی (ص) ، فاطمه (س) را ، تنها دوستداری پدری نسبت به فرزند محبوب خویش نیست ، بلکه نگاهی بزرگوارانه است به شخصیت نیمی از پیکر اجتماع و هویت مستقل بخشیدن بدان. در این نگاه ، زن ، دارایی مرد محسوب نمی شود بلکه نیمه ای از پیکر جامعه است که از حقوق اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی خاص خویش برخوردار است و هیچ ستمگر جابری حق تجاوز به حقوق انسانی وی را ندارد. زیرا کتب تعالی بخش اسلام برخورداری از این حقوق را برای وی تضمین کرده است. کنیز بزک شده ، که در جهان امروز ، زر خرید جهان مصرف و سرمایه داری است و فضیلتهای انسانی وی در هجوم بی رحم عریانی و ثروت به نابودی کشیده می شود ، پیش از همه روزگاران ، به شناخت ابعاد وجودی خویش محتاج است تا همچون بازیچه ملعبه دست گردانندگان بازی های مبتذل و بی روح فرهنگ امروز - که بیشتر دلالان قدرتند – نگردند. فاطمه زهرا (س) کوکب درخشانی است که وجود مقدسش روشنی بخش شب حیات زن امروز است ، آنکه مجاهدت و پارسایی ، مسئولیت اجتماعی ، وظایف مادرانه و ... همه را یکجا در وجود خویش جمع کرده است و برای کسی که در جستجوی انسان کامل در سراسر تاریخ انسانی باشد ، نمونه و اسوه است . از همین روست که خاتم نبوت و بزرگ پرچمدار آزادی انسان ، رضایت خویش را به رضایت زهرای اطهر (س) و غضب خویش را به غضب او پیوند زده است. پیام مومنین به رسالت او ، سخن شیوای معماری تمدن اسلامی اقبال لاهوری است که خطاب به مقدرات اسلام می فرماید :

آب بند نخل جمعیت تویی​​​

حافظ سرمایه ملت تویی

از سر سود و زیان سودا مزن​​​

گام جز بر جاده آبا مزن

هوشیار از دستبرد روزگار​​​

گیر فرزندان خود را در کنار

این چمن زادان که پر نگشاده اند​​زآشیان خویش دور افتاده اند

فطرت تو جذبه ها دارد بلند​​​چشم هوش از اسوه زهرا مبند

تا حسین شاخ تو بار آورد​​​

موسم پیشین به گلزار آورد