به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ از هر هشت نفر یک نفر در پایتخت در دسته کودک و نوجوان قرار دارند اما این شهر نه برای کودکان طراحی شده و نه اهمیتی به این دسته افراد در تهران داده میشود. درست است که سال 1388 مصوبه شهر دوستدار کودک در شورای شهر تهران به تصویب میرسد اما هر مدیریت شهری از این برند به عنوان شعار سود جسته است و همچنان خبری از شهری که کودکان را دوست داشته باشد، نیست. شهر خودرو محور جایی برای کودکان ندارد و حتی با گذراندن مصوبه شورای شهر نمیتوان تهران را به «شهر دوستدار کودک» تبدیل کرد چراکه متولیان امر تنها به ساخت پارک برای زیست کودکان اکتفا کردهاند. در این راستا خبرنگار برنا به سراغ الهام فخاری، عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی، رفت تا از دلایل عدم اقبال مدیریت شهری برای رسیدن به این مصوبه جویا شود.
مسئول کمیته پیگیری و نظارت مصوبه شهر دوستدار کودک به برنا گفت: متاسفانه هیچ نشانه و گزارشی از میزان پیشرفت و وضعیت الگوی شهر دوستدار کودک از منظر شهرسازی وجود ندارد در صورتی که یکی از محورها و بخش زیادی از کارهایی که در شهر دوستدار کودک باید انجام شود به معاونت شهرسازی مربوط است.
وی در خصوص فعالیتهایی که معاونت شهرسازی در حوزه شهر دوستدار کودک لازم است انجام بدهد افزود: مناسب سازی، دسترس پذیری، تنظیم شرایط شهری، حتی تدارک خدمات شهری که بتواند حضور یک شهروند کودک و نوجوان را در شهر ایمن و به سامان کند، از جمله وظایف معاونت شهرسازی شهرداری تهران است که مطلقا در گزارش معاونت شهرسازی به این موارد اشاره نشده است.
فخاری در خصوص بودجهای که هر ساله برای این مهم در نظر گرفته میشود، اظهار کرد: این بودجه کم است و تحقق آن هم در گزارشها باید پیگیری شود که البته فعالیتی برای آن انجام نشده است. شهرسازی به این امر توجه نداشت اما لازم است تا اقداماتی در راستای برطرف کردن فضاهای نا امن شهری انجام شود.
عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران تصریح کرد: شهری که برای کودک و نوجوان مناسب باشد برای بقیه ردههای سنی و سایر گروهها هم شهر مناسبی است. کمیته نظارت شهر دوستدار کودک که دبیرش هستم ماهی یکبار جلسه برگزار می کند و پیگیریهایی در این رابطه صورت میپذیرد.
مسئول کمیته پیگیری و نظارت مصوبه شهر دوستدار کودک تاکید کرد: آئیننامه شهر دوستدار کودک اشکال دارد و کمیته اجرایی را به گزارش شش ماه موظف کردیم. اما فراموش نکنیم دوره شورای شهر کلا 4 سال است و تنها این کمیته هر 6 ماه یکبار گزارش میدهد و ما هم نقد میکنیم و اقدامات به 6 ماه آینده موکول میشود؛ در آن مدت چندین مدیر عوض میشود و نمیدانیم که با کدام مدیر باید موضوع را دنبال کرد.
وی با اشاره به اینکه در عمل اقدام مشخصی گزارش نمیشود، گفت: یکسری کاغذ پرینت شده به عنوان گزارش ارائه میشود درصورتی که ما خواستیم برنامه عملیاتی و برنامه اقدام جدول زمانی را بیاورند و یا اینکه شهرداری صادقانه و مشخص تعیین وضعیت کند و بگوید نمیتواند یا نمیخواهد شهر دوستدار کودک را اجرا کند.
فخاری ضمن انتقاد از عدم توجه به شهر دوستدار کودک عنوان کرد: ما دائم روی این برند مانور میدهیم و صحبت میکنیم. به هر حال قول و قراری 12 سال پیش به مردم داده شده است و هر دوره شورا به نوعی معطل و پیگیر این قضیه بوده و سومین دورهای است که باید الگوی شهر دوستدار کودک را مشخص کنیم.
عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران تصریح کرد: چند شهربازی و اتاق مادر و کودک در این خصوص دنبال شده و اتفاق خاص دیگری نیفتاده است. در صورتی که شهر دوستدار کودک به مراتب بیش از این هاست و اتفاقا می تواند به بهبود وضعیت شهری کمک کند.
فخاری اضافه کرد: شهر دوستدار کودک میتواند سبب کاهش بخشی از فشار ترافیکی شود که در این صورت شهروند کودک و نوجوانی، توانمند تر در محیط سالم و ایمنی خواهیم داشت تا لزوما با سرویس مدرسه و خودرو پدر و مادر رفت و آمد نکنند که این سادهترین موضوع است.
عضو شورای شهر تهران در پایان تاکید کرد: به علاوه خیلی از دستاوردهای دیگر وجود دارد. ایدههای یک شهروند کودک و نوجوان میتواند به بهتر شدن وضعیت شهر کمک کند. برنامه مشخص و چیزی فراتر از برنامههای بروکراتیک باید وجود داشته باشد که در عملکرد شهرداری این نکته وجود ندارد.