نبود ایمنی کار دلیل عمده جانباختن کارگران/ آموزشی در راستای ایمنی کار وجود ندارد/ وزارت کار نقش خود را به شکل صحیح در رابطه با ایمنی کار ایفا نمی‌کند

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مسئله امنیت کار در فضاهای تولیدی، صنعتی و کارخانجات از مورد مناقشه‌ترین موضوعاتی است که بحث‌های فراوانی در خصوص آن وجود دارد و همواره مورد اعتراض جامعه کارگری قرار دارد.

براساس آمارهایی که در رابطه با جانباختگان کار در بهار 1398منتشر شده، بیشترین موارد فوت کارگران در استان‌های تهران، مازندران و خراسان رضوی بوده و استان‌های ایلام، چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد نیز کمترین موارد فوت کارگران را دارا بوده‌اند.

بر اساس این آمار 421 کارگر در سه ماهه اول سال جاری جان خود را از دست داده‌اند. سقوط از بلندی، برخورد جسم سخت، برق گرفتگی، سوختگی، کمبود اکسیژن و دلایلی دیگر که باعث از جمله دلایلی بوده که باعث جان باختن کارگران شده است.

علی خدایی، فعال کارگری و عضو کارگری شورای عالی کار، در رابطه با علل موجود در این خصوص و بررسی هرچه بیشتر این دلایل به خبرنگار برنا گفت: قسمت عمده جان باختن کارگران طی بازه‌های مختلف زمانی که مشغول به فعالیت در واحدهای تولیدی و یا صنعتی نظیر کارخانجات و کارگاه‌های کوچک هستند مبحث ایمنی کار و در اختیار قرار ندادن ابزارهای ایمنی به کارگران از سوی کارفرمایان است که توجهی به آن صورت نمی‌گیرد و نظارتی صحیحی نیز در این رابطه وجود ندارد.

خدایی ادامه داد: مبحث دیگر عدم آموزش صحیح ایمنی کار به کارگران است که به هیچ شکلی به آن پرداخته نمی‌شود و تلاش و کوششی در راستای فراگیری صحیح این آموزش‌ها صورت نمی‌پذیرد، در کارگاه‌ها و کارخانجاتی که آموزش ایمنی کار را در برنامه‌های خود گنجانده‌اند نیز تمامی مسائل به صورت دقیق و صحیح آموزش داده نمی‌شود و به سطحی‌ترین شیوه آموزش‌ها انجام می‌گیرد.

این فعال کارگری در خصوص ایفای نقش وزارت کار و نظارتی در این رابطه، خاطرنشان کرد: شاهد هستیم در بازه‌های زمانی مختلف گزارش‌های تحلیلی در این رابطه از سوی سازمان بازرسی وزارت کار منتشر می‌شود و آمار و ارقامی نیز در این گزارش‌ها جا خوش کرده اما نکته‌ای که همواره مغفول مانده، عدم نظارت صحیح روی ایمنی کار کارگران و آموزش‌هایی است که باید از سوی کارفرما برای آنان در نظر گرفته شود. تا زمانی که وزارتخانه‌ای مانند وزارت کار به عنوان متولی اصلی این امر نقش خود را به شکل صحیح ایفا نکند و نظارتی دقیق روی واحدهایی که کارگران در آن جا مشغول به فعالیت هستند، نداشته باشد باید انتظار داشت سالانه آمار جانباختگان ناشی از به وقوع پیوستن حوادث در محل کار افزایش یابد.

عضو کارگری شورای عالی کار در ادامه با اشاره به رعایت ایمنی کار در کشور و میزان اهمیتی که به آن داده می‌شود تصریح کرد: این موضوع در صنایع مختلف و رشته‌های گوناگون کاری متفاوت است، کارگاه‌های شناسنامه داری که 50 الی 500 کارگر در آن جا مشغول به فعالیت هستند و یا کارخانجاتی که بیش از این تعداد نیرو دارند گاها برخی از آموزش‌های مرتبط با ایمنی کار را در قالب کلاس‌های آموزشی برای کارگران برگزار می‌کنند و تا حدودی برای آن ارزش و اهمیت قائل می شوند اما در رابطه با کارگران ساختمانی، کارگران حوزه معادن و کارگران صنایع دیگر برنامه ای برای آموزش و آشناییت کارگران با ایمنی کار در نظر گرفته نشده و هیچ ارزشی برای آن قائل نمی شوند.

او ادامه داد: اگر بخواهیم میانگین کلی از مبحث ایمنی کار و میزان اهمیتی که به آن داده می شود را داشته باشیم به این نتیجه خواهیم رسید توجهی از سوی کارفرمایان به این موضوع نمی شود.

این فعال کارگری در پایان با اشاره به وظایف کارفرمایان در قبال کارگران حادثه دیده عنوان کرد: با توجه به میزان درصد آسیب دیدگی کارگر که از سوی کارشناسان وزارت کار تعیین می‌شود، تمامی طرفین مختلف اعم از کارفرما و بیمه موظفند خسارت‌های وارد شده (مانند خسارات جانی و جسمی) را جبران کنند. خوشبختانه در این مورد پیگیری‌های لازم همواره صورت گرفته است و خلاء قانونی در این رابطه وجود ندارد، کمتر افرادی بوده‌اند که از حمایت‌های قانونی بی‌بهره و به حق و حقوق خود نرسیده باشند، حتی در خصوص کارگرانی که فاقد بیمه هستند نیز کارفرما مسئول است و باید به صورت قانونی تمامی مطالبات کارگر پرداخت شود.