یک روانشناس کودک:

اختلال «سکوت انتخابی» ۳ تا ۶ سالگی/ اضطراب جدایی مهمترین علت ابتلا کودکان به افسردگی

۱۳۹۸/۱۱/۲۱ - ۱۰:۵۲:۱۴
کد خبر: ۹۶۱۷۱۹
اختلال «سکوت انتخابی» ۳ تا ۶ سالگی/ اضطراب جدایی مهمترین علت ابتلا کودکان به افسردگی
بیات گفت: آغاز اختلال سکوت انتخابی معمولا بین ۳ تا ۶ سالگی است. اکثر کودکانی که دارای اختلال سکوت انتخابی هستند از اضطراب اجتماعی و یا ترس از اجتماعی رنج می‌برند.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ رویا بیات، مشاوره خانواده و کودک، در خصوص اختلال سکوت در کودکان و علت این موضوع به برنا گفت: آغاز اختلال سکوت انتخابی معمولا بین ۳ تا ۶ سالگی است. اکثر کودکانی که دارای اختلال سکوت انتخابی هستند از اضطراب اجتماعی و یا ترس از اجتماعی رنج می‌برند.

او ادامه داد: آن‌ها ممکن است اضطراب جدایی را تجربه کنند. این قبیل کودکان ممکن است در بعضی موقعیت‌های انتخابی صحبت کنند، اما در موقعیت‌های خاص دیگر سکوت را برگزینند. به عنوان مثال، کودک می‌تواند به طور عادی در خانه یا با دوستان نزدیک صحبت کند، اما در مدرسه و دیگر محیط‌های اجتماعی، جایی که انتظار یا فشار برای برقراری ارتباط وجود دارد این کار را انجام ندهد.

بیات با تاکید بر اینکه این علائم باید حداقل یک ماه ادامه داشته باشد تا بگوییم کودک دچار اختلل سکوت شده است، عنوان کرد: البته این نکته برای کودکانی که به تازگی وارد محیط مدرسه شده اند صادق نیست، چون کودک محیط جدیدی را تجربه می‌کند.

این روانشناس کودک با بیان اینکه در واقع اضطراب کودک در یک محیط خاص به ناتوانی کودک برای صحبت کردن در او می انجامد، اضافه کرد: این محیط می‌تواند مدرسه یا مهمانی‌های خانوادگی باشد، چنین کودکانی معمولا در محیط دیگری که راحت هستند به سادگی صحبت و مانند یک کودک عادی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. باید توجه داشت اغلب بچه‌هایی که به چنین اختلالی مبتلا هستند، در واقع نوعی اضطراب اجتماعی دارند.

او با اشاره به اینکه این کودکان از صحبت کردن در جمع هراس دارند بیان کرد: کودکانی که به سختی صحبت می‌کنند، ناچار هستند از ارتباطات غیر کلامی استفاده کنند و این امر منجر به کاهش ارتباطات اجتماعی کودک با همسالانش نیز می‌شود، البته ممکن است با شنیدن کلمه «انتخابی» تصور اطرافیان این باشد که کودک در ایجاد علائم خود نقش دارد، اما این تصور کاملا غلط است.

این مشاور خانواده با تاکید بر اینکه بهتر است که به دنبال درمان رفتاری کودکتان در همان ابتدای ابتلا به این اختلال باشید، گفت: زیرا ممکن است این وضعیت به خودی خود بهبود پیدا نکند. درمان معمولا شامل کمک به ارتقای مهارت‌های کودک برای کنترل اضطراب خود و کاهش وابستگی او به سکوت در شرایط خاص است.

نظر شما