از ولاهوویچ تا مسی و رونالدو

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ در سالی که همه در انتظار پایان یافتن کرونا، بازگشت تماشاگران به ورزشگاه و به طور کلی برگشت به دوران فوتبال عادی و دوست‌ داشتنی بودند، فوق‌ ستاره‌ها تیم های خود را تغییر دادند، برخی چهره و برخی هم همچنان درخشان ظاهر شدند.

مدرسه پیرمردها

کریستیانو رونالدو

سوپراستار پرتغالی دنیای فوتبال هرچقدر در یووه گل زد، هرچقدر به آن‌ها کمک کرد تا به جام برسند و هرچقدر تلاش کرد همچنان در سطح اول فوتبال به عنوان برترین بازیکن شناخته شود اما می‌توان گفت دوران حضور در یووه چندان با موفقیت نگذشت زیرا کسب جام برای او یک موفقیت نیست، در اوج ماندن و بالاتر از درخشیدن موفقیت است. چیزی که به آن نرسید. در نهایت هم حرف تمام کسانی که می‌گفتند او در سری آ موفقیت رئال را تکرار نخواهد کرد تا حدودی به واقعیت تبدیل شد و رونالدو پس از عدم قهرمانی یووه بار سفر بست و به خانه‌اش در یونایتد برگشت آن هم در حالی که در یک قدمی سیتی قرار داشت اما فرگوسن نگذاشت یکی از بهترین شاگردهایش رقیب پر سر و صدا را خوشبخت‌تر کند.

در میان استقبال شدید هواداران یونایتد از رونالدو اما کسانی بودند که می‌گفتند دنیای سوپراستاری در فوتبال به پایان رسیده و در این بازی جمعی دیگر به صورت انفرادی نمی‌توان موفق بود، مسئله‌ای که به مرور اثبات شد. رونالدو زیر نظر سولسشر آغاز خوبی داشت اما حکایت منچستر پر از فراز و نشیب بود و دوران سولسشری جهنمی تمام شد. با شکست‌های پرگل و تضعیف روحیه همه بازیکنان به نحوی که رانگنیک هم مشکلاتی دوچندان برای بازگرداندن رونالدو به اوج داشت. کریس به مرور بهتر شد و بخاطر انگیزه‌های شخصی‌اش هم که شده دوباره به همان ستاره مدنظر تبدیل شد. سال شمسی گذشته برای او خوب آغاز نشد اما پایانش برای هوادارن پر و پا قرص او چندان بد نبود

لیونل مسی

ماجرای مسی هم تفاوت چندانی با رونالدو نداشت. او در دوران حضور کومان افتی شدید داشت و در نهایت به دلیل بحران‌های مالی و مدیریت کاملا ناصحیح در حالی که چهر‌ه اش کاملا ناراضی به نظر می‌رسید، تنها باشگاه دوران حرفه‌ای را ترک کرد تا اسیر زرق و برق پاریسی‌ها شود. در باشگاهی که همه چیز داشت. هم‌تیمی، دستمزد کافی و شهری که او را می‌پرستیدند اما به نظر می‌رسید روحش را در بارسلونا جا گذاشته است. مسی البته در میانه سال 1400 شاهد یک اتفاق بزرگ بود و برای هفتمین بار توپ طلای فرانس فوتبال را برد. جایزه‌ای که البته بسیاری به آن اعتراض داشند و آن را حق لواندوفسکی می‌دانستند. لئو البته دستش از جایزه  The best کوتاه ماند.

سوپراستار آژانتینی دنیای فوتبال شروع خوبی در پاریس نداشت اما به مرور خود را ترکیب جا انداخت. مسی دیگر آن گلزن قهار نبود اما با پاس‌های موثر خود هم‌تیمی ها را در موقعیت گل قرار می‌داد و حداقل در این زمینه روزهای خوبی پشت سر گذاشت. پایان کار اما برای لئو اصلا درخشان نبود. پاریسی که در دور رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان رئال را مقهور خود کرده بود در دور برگشت یک روز بسیار بد داشت و حذف شد. شکستی که باعث شد هواداران پاریس او را به شدت هو کنند تا با توجه به حضور ژاوی در بارسلونا دوباره شاعات اوج بگیرد: آیا لئو به وطن خودش، کاتالونیا بر می‌گردد؟

زلاتان ابراهیموویچ

لقب بنجامین باتن کاملا برای او ساخته شده. هرچه سنش بالاتر می‌رود انگیزه‌اش بیشتر می‌شود و حالا دقیقا همان رهبری شده میلان به او نیاز دارد. زلاتان از ابتدای دوران بازی‌اش هم چندان سرعتی و تیز نبود و حالا افتی در آن زمینه نداشته اما تنها نقطه ضعف او همان سن بالایی است که باعث شده سلول‌های بدنش تاب مقاومت مقابل مصدومیت‌های گسترده را نداشته باشند.

زلاتان سال گذشته فصلی عالی با میلان داشت که البته با عاقبتش کسب جام نبود اما آن قدر اعتماد همه به میلان جلب شد که امسال میلانی‌ها یکی از گزینه‌های اصلی فتح جام هستند. زلاتان امسال به نسبت سال گذشته فروغ همیشگی را نداشت اما اگر جام بگیرد می‌تواند در اوج، خداحافظی ماندگاری داشته باشد. هرچند که احتمالا شما هم موافقید اگر مصدومیت‌ها امان می‌داد، زلاتان می‌توانست تا یکی دو فصل دیگر بازی کند اما حالا مدیران مجبورند با او سال به سال تمدید کنند.

جوان‌ها و جویای نام‌ها

امباپه

او را باید جذاب‌ترین ستاره در فصل نقل و انتقالات رو به رو دانست. با 23 سال سن هم قهرمان جام جهانی شده  هم در فینال لیگ قهرمانان در آستانه فتح جام بوده. حالا هم تمام تیم‌های اروپا خواهان او هستند. کسی که با 222 میلیون از موناکو خریداری شد اما حالا حاضر به تمدید قرارداد با پاریس نیست و به احتمال زیاد به صورت رایگان از این تیم جدا می‌شود. مقصد؟ از روز روشن‌تر است که او به تیم‌های درجه یک می‌رود و رئال گزینه اصلی او است.

امباپه سال گذشته سال چندان خوبی نداشت. در لیگ قهرمانان به تنهایی ستاره پاریسی‌ها بود و امسال هم با وجود حضور مسی و نیمار، به تنهایی بار عظیمی را از دوش پوچتینو برداشت. در تیم ملی فرانسه عملکرد بدی داشت و حتی به نوعی مقصر حذف خروس‌ها بود. پایان سال امباپه هم مانند مسی در زمینه فوتبال باشگاهی خوب نبود زیرا پاریس از لیگ قهرمانان کنار رفت. سال پیش رو اما برای او بسیار مهم است. سالی که هم تیم آینده‌ را انتخاب می‌کند و هم به همراه تیم ملی کشورش قصد دفاع از عنوان قهرمانی را دارد.

ارلینگ هالند

اگر امباپه نبود، او را باید گزینه اصلی و جذاب در فصل نقل و انتقالات می‌دانستیم. هالند توانایی‌های بی نظیری دارد و آن طور که از شواهد پیداست، دوئل اصلی 5 سال آینده بین او و امباپه خواهد بود. مسئله آن جایی جذاب می‌شود که بدانیم احتمالا امباپه به رئال مادرید می‌رود و هالند به بارسلونا.

هالند متولد سال 2000 است که احتمالا مهم‌ترین فوتبالیست متولد شده در هزاره جدید، در چند فصل اخیر و آینده. در تمام رده‌های ملی بازی کرده اما بر کسی پوشیده نیست که احتمالا او با نروژ هیچ موفقیت ملی نخواهد داشت و در جام جهانی هم سال آینده در خانه استراحت خواهد کرد. جایگاه او در دورتموند دست نیافتنی است اما احتمالا خود او هم متوجه شده با دورتموند نمی‌تواند جام‌های متعددی درو کند. از طرف دیگر لاپورتا برای افزایش محبوبیت خود بین هواداران بارسا هر کاری می‌کند تا او را جذب کند. سال آینده سال مهمی برای اوست. درست مثل امباپه.

دوشان ولاهوویچ

او را باید پدیده سال دانست. عملکرد او در فیورنتینا مدت‌ها است که چشم‌ها را به خود خیره کرده اما چیزی که ولاهوویچ را به سر تیتر خبرها تبدیل کرد،‌ بازار نقل و انتقالات زمستانی بود. ولاهوویچ هم مثل باجو، کیه‌زا و برناردسکی محصول آکادمی فیورنتینا بود که به دنبال افتخارات بیشتر رفت و فلورانس را ترک کرد. ترک فیورنتینا مساوی بود با نفرت در شهری که به او همه چیز داده بود اما توام بود با آینده‌ای روشن‌تر. شاید اگر شما هم جای او بودید حدتان را بیشتر از فیورنتینایی می‌دانستید که  تازه امسال در نزدکی سهمیه لیگ اروپا قرار دارد اما آیا حاضر بودید به پیشنهاد یووه نه بگویید؟

هرچقدر دو گزینه دیگر درگیر نقل و انتقالات هستند اما ولا بحث فنی دارد و انگیزه‌ اصلی‌اش درخشش در زمین چمن است. او احتمالا محور اصلی یووه در فصل آینده خواهد بود و در جام جهانی هم انگیزه‌های فراوان خواهد داشت. انگیزه‌هایی که مشخص می‌کند یووه بابت جذب او اشتباه کرده و ولاهوویچ مانند کیه‌زا می‌شود یا تاب حضور در فشار تورین را ندارد و مسیرش با برناردسکی فرقی نخواهد داشت.

انتهای پیام//