عادت مزد بگیر بودن را کنار گذاشتم

"بهرام حسنی" برگزیده جشنواره ملی جوان ایرانی در دو شاخه کشاورزی و روستایی و کارآفرینی، متولد 1360 است و مدیریت کارخانه محصولات غذایی در یکی از مناطق محروم خراسان جنوبی، شهرستان فردوس بر عهده دارد.

حسنی در زیر شاخه صنایع تبدیلی و تکمیلی (در شاخه کشاورزی و روستایی) رتبه اول و در زیرشاخه کشاورزی، دامپروری و شیلات (در شاخه کارآفرینی) رتبه دوم را به دست آورده است.

او کارخانه محصولات غذایی را در سال 86 به ثبت رسانده که در این کارخانه بسته‌بندی محصولات غذایی و عمدتا محصولات خام کشاورزی که در خراسان جنوبی اعم از خشکبار، زعفران، حبوبات، چای، قند و ... به عمل می‌آید، صورت می‌گیرد.

در مورد سرمایه گذاری که در این مجموعه واقع شده، می گوید: سرمایه‌گذاری که در این کارخانه صورت دادیم حدود 30 میلیارد ریال بوده که سبب اشتغال زایی 43 نفر در زمینه‌‌ های مختلف شده است.

حسنی در مقطع کارشناسی ارشد صنایع غذایی تحصیل و لوح تقدیر جشنواره ملی جوان ایرانی، را از دستان رییس جمهور دریافت کرده است، اما به گفته او، علیرغم برگزیده شدن در دو شاخه جشنواره ملی جوان ایرانی، هنوز لوح و جوایز مربوط به این جشنواره را دریافت نکرده است.

چه اتفاقی افتاد که به صنایع غذایی و کشاورزی علاقه‌مند شدی؟
با توجه به زمینه کاری‌ام در بحث صنایع تبدیلی و سابقه کاری‌ که به عنوان مشاور در صنایع غذایی تبدیلی در مکان‌های مختلف حضور داشتم و علاقه شخصی‌ به کشاورزی به دلیل این‌که در صنایع تبدیلی مشکلات عدیده‌ای داشتیم، سبب شد وارد این حوزه کاری شدم. همچنین دوست داشتم که با توجه به نیاز بازار به بحث سلامت محصولات غذایی، در این زمینه کاری انجام دهم.

قبل از ورود به دانشگاه آشنایی با رشته تحصیلی‌ات داشتی؟
چون اصالتا در خانواده‌ای بزرگ شده‌ام که در همین رشته تحصیل و کار کرده‌اند، علاقه‌ای نسبت به کشاورزی در من به وجود آمد که با توجه به علاقه‌مندی در این زمینه، کم کم به این بحث برای تحصیل گرایش پیدا کردم تا تحصیلات آکادمیک داشته باشم. همچنین با توجه به محرومیت در برخی مناطق خراسان جنوبی و وجود مواد اولیه و خام کشاورزی در این منطقه، انگیزه‌ای در من به وجود آمد تا در این رشته فعالیت کنم.


در مدت فعالیت در شهرستان فردوس، بازخورد مثبتی بین اهالی و صاحبان کار به وجود آمده؟
خوشبختانه در سطحی که در آن کار می‌کنیم، با توجه به محبت دوستان و نظرسنجی که صورت گرفته، در سطح منطقه موثر واقع شده‌ایم.

دلایل موفقیت‌ات در جشنواره ملی جوان ایرانی را چه می‌دانی؟
در ابتدا لطف خدا بود؛ به عنوان مجری، سعی کردم مکلف به وظیفه باشم. فکر می‌کنم که این توکل به لطف خدا، اعتقاد به کار به ویژه فعالیت در بخش تخصصی و زحمات دولتمردان کشور در بخش کشاورزی و تغییر نگرش‌های ایجاد شده در این خصوص، دست به دست هم داد تا با سعی و تلاش توانستم کاری متمایز در بین مناطق به انجام برسانم.

در مورد سختی‌های کارتان بگویید؟
در عرصه تولید و تبدیل عمدتا سختی‌های زیادی وجود دارد؛بخش‌های کاری داریم که شاید برای تحصیل درآمد و وسعت کار، آسان‌تر است اما تحصیل درآمد در این بخش همراه با سختی‌هایش، جذابیت و لذت خاصی نسبت به سایر بخش‌های خدماتی مشابه دارد.

در بدو ورود به دانشگاه فکر می‌کردید که کارتان به این وسعت برسد؟
چون سطح دیدگاه‌ها قبل و بعد از ورود به دانشگاه متفاوت است، به همین دلیل زمان تحصیل در دانشگاه سعی کردم فارغ از مسایل دانشگاه، کار کنم ؛چرا که ارتباط واقعی بین صنعت و دانشگاه مغفول مانده و چون سطح علمی کتاب‌ها در دانشگاه با آن‌چه که صنعت می‌خواهد، یکسان نیست، سعی کردم خودم را هم به تحصیل و هم به دانش بازاری مجهز کنم. این وسیع تر شدن سطح دیدگان سبب می‌شود تا با افزایش اندوخته‌ ها، سریع‌تر و راحت‌تر تصمیم‌گیری‌ها صورت بگیرد.

چرا در دو بخش جشنواره ملی جوان ایرانی شرکت کردید؟
چون در بحث صنایع کشاورزی، فعالیت‌هایی متفاوتی وجود دارد و به قولی مکمل هم هستند و هم افزایی دارند، در دو بخش شرکت کردم و با بررسی‌های صورت گرفته در این دو بخش، فعالیت‌های تاثیرگذاری شناسایی شدند. از طرفی دیگر چون روح خدا در انسان دمیده شده و توان بسیاری که در همه انسان‌ها مستتر است، سبب شد تا با اتکا به خدا و توانایی‌های شخصی، عادت مزد بگیر بودن را کنار گذاشته و روحیه خلاقیت را در خودم پرورش دادم تا به این جا رسیدم.


حرف آخر:
جوانان باید با تلاش و کوشش، مجهز به تجربه و دانش کنند و تنها به درس‌های آکادمیک تکیه نکنند. دولت بر روی بخش کارآفرینی و اشتغال تاکید دارد، ولی جایگاه تولیدکننده در بسیاری مواقع مغفول مانده؛احساس می‌کنم با وضع قوانین بهتر، حذف نهادهای اضافی و کوتاه کردن بوروکراسی‌های اداری، پنجره‌ای به بخش تولید باز خواهد شد.همچنین در این بخش گاهی اوقات موازی کاری‌هایی داریم که کار در این زمینه به مشکل بر می‌خورد.

بهتر است حمایت‌ها نسبت به افرادی که در زمینه‌های تولیدی فعال اند، بیشتر باشد تا سرمایه‌های پنهانی که در بازارهای کاذب و دلالان وجود دارد، هدایت شود؛ این مساله به نفع صنعت کشور خواهد بود.
 



***