گبه؛ هنری برای کار جوانان عشایر لر و قشقایی

باشگاه جوانی برنا/ شاخص‌ترین محصول صنایع دستی استان بوشهر نوعی فرش بنام گبه است. گـَبه یا قالیچه خِرسک فرشی از جنس قالی است که معمولا در اندازه کوچک توسط عشایر لر و قشقایی بافته می‌شود.
 
گبه پرزهای بلند دارد و در بافت آن شمار پود بیشتری به کار می‎رود که تاثیر چشمگیری بر نرمی گبه می‎گذارد. تعداد پود برخی از گبه‌ها گاهی از سه تا هشت پود در هر رج و بلندی پرزها گاهی تا یک سانتی متر هم می‌رسد.
 
در هر جاکه دام وجود داشته است، انسان به کاربرد پشم گوسفند پی برده و بعدها بافت گبه و گلیم درهمان مناطق معمول شده است. روستای شول، قدمت دیرینه در گبه بافی دارد و بعد از آن سرمک، رود فاریاب، ده کهنه در بافت گبه مشهورند.
 
مشخصات یک گبه مرغوب به این قرار است: دار محکم باشد. چله کشی به خوبی انجام شده باشد. گره باید محکم زده شود. شانه به خوبی زده شود.
 
در این منطقه طرح‌ها بیشتر الهام گرفته از طبیعت است که در محل زندگی آنان وجود دارد. مانند نقش بز ، پرنده و درخت که در قالی و گبه‌ها دیده می‌شود. ممکن است به صورت طرح‌بندی باشد، یعنی یک قطعه از طرح در سرتاسر فرش چه در طول چه در عرض تکرار شده باشد. طرح هندسی هم در بافته‌ها یشان دیده می‌شود.
 
گبه‌های این مناطق صادراتی هستند و برای کشورهای اروپایی سفارش می‌گیرند. گبــه‌های امروزی با استفاده از طـرح‌ها و نقش‌هایی که به بافندگان داده می شود، آماده می‌شود و طرح‌ها اصالت دیرین را ندارند. در گذشته همه گبه‌ها به رنگ خود پشم بافته می‌شد و رنگ دیگری نداشت. گرگوربافى، حصیربافى، سفال و سرامیك از دیگر صنایع دستى استان بوشهر هستند.