جنایتی که هنوز هم گریبان رژیم صهیونیستی را رها نکرده است بازخوانی جنگ غزه
بحران غزه در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸، به مجموعه حوادث و رویدادهایی اطلاق می‌شود که با محاصرهٔ کامل نوار غزه توسط ارتش رژیم صهیونیستی، و با ادعای این رژیم مبنی بر تشدید حملات موشکی حماس از داخل خاک غزه آغاز شد و به دلیل ناتوانی مردم غزه در تأمین سوخت و غذا، و
دوشنبه ۶ دی ۱۳۸۹ ساعت ۰۷:۲۲
| |
این در حالی بود که با وجود ادعای نظامیان صهیونیستی مبنی بر شلیک بیش از ۱۵۰ موشک طی ۴ روز (۱۶ تا ۱۹ ژانویه) از غزه، این رژیم هیچ تلفات انسانی را در نتیجه این حملات گزارش نکرد. در روز ۱۸ ژانویه، رژیم صهیونیستی عرضه برق، آب و سوخت را به غزه قطع کرد.
قطع برق در غزه
در پی محاصره نوار غزه توسط رژیم صهیونیستی، تأمین برق نوار غزه با مشکلات جدی روبرو شد. به دلیل محاصرهٔ کامل و عدم سوخت‌رسانی به این نیروگاه، برق بسیاری از نقاط باریکهٔ غزه از ۲۳ ژانویه به طور کلی قطع شد و باعث شد که بیمارستان‌های این منطقه از ذخایر سوختی خود استفاده کنند. سازمان ملل نیز محموله‌های اضطراری سوختی را از دپوی این سازمان در داخل نوار غزه به بیمارستان‌ها فرستاد.
واشنگتن پست نیز در آن زمان نوشت که مقامات و منابع اروپایی نبود سوخت و تعطیلی اجباری تنها نیروگاه برق غزه را تایید کرده بودند. این تحریم پس از آن آغاز شد که دادگاه عالی رژیم صهیونیستی اعتراض ۱۰ گروه مدافع حقوق بشر به کاهش ذخایر سوخت و جریان برق غزه را رد کرد.
اقدامات سازمان ملل
شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز طی قطعنامه‌ای، حملات نظامی رژیم صهیونیستی به غزه و شهر نابلس در کرانه باختری را «نقض جدی حقوق» غیرنظامیان فلسطینی خواند. همچنین کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز «کاربرد نامتناسب زور و کشتارهای هدفمند» رژیم صهیونیستی را محکوم کرد.
شورای امنیت سازمان ملل
با وخیم شدن اوضاع انسانی در نوار غزه، شورای امنیت سازمان ملل نشست اضطراری برگزار کرد. شورای امنیت پس از سه دور مذاکره فشرده، به دلیل حمایت‌های آمریکا از رژیم صهیونیستی نتوانست درخصوص یک بیانیه ریاست شورا در محکومیت اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه به توافق برسد. علی‌رغم موافقت ۱۴ عضو این شورا برای صدور بیانیه‌ای اصلاح‌شده، مخالفت آمریکا مانع از تصویب قطعنامه شد.
انتقادات در رژیم صهیونیستی
گروه‌های مختلف حقوق بشر در رژیم صهیونیستی نیز این اقدام دولت اولمرت را محکوم کردند و خواستار رفع محاصرهٔ غزه شدند. همچنین خانواده‌های گروهی از سربازان رژیم صهیونیستیی در خصوص حملهٔ گستردهٔ نظامی به غزه، به اولمرت هشدار دادند.
به دنبال بحران غزه، سران کشورهای عضو اتحادیهٔ عرب، نشست اضطراری در کشور مصر تشکیل دادند که به صدور قطعنامه‌ای در محکومیت اقدامات رژیم صهیونیستی منجر شد. وزرای خارجه عرب در پایان نشست خود در پایتخت مصر، در بیانیه‌ای اعلام کردند: «رژیم صهیونیستی به عنوان یک رژیم اشغالگر، به‌طور کامل مسؤول وخامت اوضاع در اراضی فلسطین است و باید هرچه سریع‌تر همهٔ تهاجمات مستمر به افراد غیرنظامی را متوقف کند و به سیاست محاصره و مجازات جمعی پایان دهد». این وزرا همچنین از شورای امنیت سازمان ملل خواستند تا به مسؤولیت‌اش در زمینهٔ توقف تهاجم رژیم صهیونیستی، لغو محاصرهٔ غزه، حفظ جان مردم و حقوق‌شان در چارچوب حقوق بین‌المللی عمل کند.
اتحادیهٔ اروپا نیز در نشست ۲۸ ژانویهٔ خود در بروکسل، از وخامت اوضاع انسانی در نوارغزه ابراز نگرانی کرد و خواستار توقف فعالیت‌های شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی شد. در بیانهٔ این اتحادیه آمده‌است: «اتحادیه اروپا معتقد است که شهرک‌سازی در هر جایی از سرزمین‌های اشغالی براساس قوانین و موازین بین‌المللی غیر قانونی است و این مسئله شامل شهرک‌ها در قدس و کرانهٔ باختری هم می‌شود». در این بیانیه اضافه شده‌است: «شهرک‌سازی مانعی در مسیر صلح است و اتحادیه اروپا از فعالیت‌های اخیر شهرک‌سازی بویژه تصمیم ساخت واحدهای مسکونی در منطقه هارهوما (جبل ابوغنیم) در جنوب شرقی قدس بسیار نگران است.
گزارش مشهور
ماهها پس از جنگ غزه، قاضی ریچارد گلدستون در گزارشی ۵۴۷ صفحه‌ای که از ۲۰٬۰۰۰ صفحه، سند و عکس مختلف تشکیل شده رژیم صهیونیستی را متهم به ارتکاب جرایم جنگی کرد و با اشاره به ادامه تحریم نوار غزه و بسته بودن گذرگاه‌ها، رژیم صهیونیستی را به علت استفاده از فسفر سفید برای حمله به ساختمان‌های آژانس امدادرسانی به آوارگان (آنروا)، هدف قرار دادن بیمارستان القدس و حمله به بیمارستان الوفا، ناقض قوانین بین المللی، مرتکب جنایات جنگی و ضدبشری دانست.
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
