آمریکا و پروسه جنگ نرم علیه ایران

مقوله جنگ نرم اگر چه کمتر از دو دهه است که وارد ادبیات سیاسی جهان شده اما از یک پیشینه تاریخی 70 ساله بر خوردار است. نخستین بار "گوبلز" وزیر تبلیغات هیتلر رهبر آلمان در دوران جنگ دوم جهانی، از واژه جنگ تبلیغاتی برای پیشبرد اهداف سیاسی آلمان بهره گرفت. گوبلز معتقد بود که تبلیغات باید صدها کیلومتر جلو تر از جنگ افزارهای خودی حرکت کنند تا زمینه های لازم را برای تصرف اهداف از پیش تعیین شده فراهم کنند.

این مقوله یعنی جنگ نرم با پیدایش اینترنت و فضای مجازی در خدمت اهداف استعمارگران قرار گرفت. شکل گیری شرکت های بزرگ به ظاهر خدماتی آمریکامانند "گوگل" و "یاهو" در سال 1996 و "فیس بوک" در سال 2004 میلادی با اهداف خاصی صورت گرفته است. این شرکت ها در چارچوب سیاست سازمان های جاسوسی آمریکا برای سازماندهی پروسه های جنگ نرم علیه کشورهای مستقل جهان تشکیل شده اند. اگرچه آمریکا پس از جنگ دوم جهانی از رهگذر عملیات جاسوسی و جریان سازی های خبری علیه بلوک شرق و کشورهای غیر همسو به اهداف خود رسید اما در طول 15 سال گذشته فضای مجازی را جایگزین عملیات جاسوسی کرد.

یکی از کشورهایی که در طول سال های اخیر همواره مورد تهاجم فضای مجازی قرار می گیرد جمهوری اسلامی ایران است. موفقیت های چشمگیری جمهوری اسلامی در عرصه های فناوری هسته ای و توفیق ملت ایران در مقابله با تحریم های اقتصادی و خنثی ساختن توطئه های خارجی آمریکا را به اتخاذ سازوکارهای جدیدی علیه ایران وادار کرد.

جوزف نای یکی از نظریه پردازان مشهور جنگ نرم آمریکا در یک سخنرانی در شورای فرهنگی انگلیس جنگ نرم را آخرین راه برای مقابله با نفوذ ایران عنوان کرد. جوزف نای می گوید: قدرت سخت آمریکا علیه ایران جوانان این کشور را به آغوش نظام باز می گرداند و آمریکا و غرب باید با قدرت نرم منافع خود را در ایران دنبال کنند. به همین دلیل کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا در لایحه بودجه سال 2010 آمریکا بالاترین رقم بودجه خود را به جنگ نرم علیه ایران اختصاص داد.

تخصیص یک بودجه 43 میلیارد دلاری از سوی آمریکا برای انجام پروسه جنگ
نرم و عملیات جاسوسی علیه جمهوری اسلامی و برخی کشورهای اسلامی منطقه در این چارچوب قابل ارزیابی است. از سوی دیگر وجود بیش از 5 هزار رسانه دیداری وشنیداری که از سوی لابی صهیونیستی در آمریکا اداره می شوند بخشی از پروسه جنگ نرم علیه ایران به شمار می رود.

این شبکه ها که از یک اتاق مشترک آمریکایی – صهیونیستی اداره می شوند با هدف جریان سازی خبری علیه ایران ، سوریه و حزب الله شکل گرفته اند. عمده خط تبلیغاتی این رسانه ها در چارچوب خطر هسته ای ایران، توان دفاعی ایران، خطر گسترش جریان تشیع در جهان اسلام و موضوع حقوق بشر قرار دارد. از سال 2008 میلادی تاکنون همواره شبکه های خبری آمریکا و غرب با همکاری برخی رسانه های عرب منطقه و نیز شبکه های مجازی "فیس بوک" و "تویتر" تهاجم گسترده ای را علیه ایران سازماندهی کرده اند.

عمده تلاش این رسانه های مجازی بر ایجاد گسست میان مردم و حاکمیت، ایجاد گسست میان قومیت ها با نظام، تاثیرگذاری فرهنگی بر افکار جوانان، ایجاد یاس در روحیه مردم متمرکز است. در جریان انتخابات تابستان سال 1388 ، جهان شاهد اوج جنگ نرم آمریکا و غرب علیه ملت ایران بود. در این راستا بیش از یکهزار شبکه ماهواره ای جهانی و منطقه ای با هدف شبهه انگیزی در انتخابات به جریان سازی خبری علیه ایران پرداختند.

همزمان با تهاجم تبلیغاتی رسانه های آمریکا و غرب علیه ایران، برخی کشورهای عرب منطقه از جمله عربستان سعودی که به نیابت از سوی آمریکا و اسرائیل نقش تخریبی علیه ایران ایفا می کند بخشی از هزینه های این جنگ را پرداخت کرده است. اما هدایت ها و توجیهات هوشمندانه رهبر معظم انقلاب اسلامی و هوشیاری جوانان و ملت ایران ، پروسه جنگ نرم آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی را با شکست مواجه ساخت.

اکنون که جمهوری اسلامی در آستانه بر گزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار دارد، آمریکا و غرب از هم اکنون اتاق جنگ خود را برای تهاجم رسانه ای علیه ایران، باز سازی کرده اند. با توجه به تجربه شکست جنگ نرم آمریکا علیه ایران در طول دو سال گذشته، پیش بینی می شود که در آینده نزدیک آمریکا و غرب پروسه تبلیغاتی جدیدی را کلید بزنند.
 
تهاجم شدید آمریکا و غرب علیه سوریه برای تضعیف و یا سرنگونی دولت ضداسرائیلی سوریه و قطع محور تهران- دمشق - بیروت بخشی از پیش نیاز این پروسه تلقی می شود. لذا برای مقابله با جنگ نرم آینده، که قطعا پیچیده تر از گذشته خواهد بود از هم اکنون باید ساز وکارهای پدافندی جدیدی متناسب با آفندهای تبلیغاتی آمریکا تعریف کرد.

تجربه ایران در مقابله با جنگ نرم و آگاهی و هوشمندی جوانان غیور ایرانی از ترفندهای جنگ نرم آمریکا و رژیم صهیونیستی می تواند در شکست پروسه های جنگ نرم آمریکا موثر باشد.

*کارشناس مسائل سیاسی و بین المللی