امیر غفور در گفت‌وگو با برنا:

می‌خواهم بهترین بازیکن جهان شوم!/ جایی برای حسرت باقی نگذاشتیم

۱۳۹۲/۰۵/۰۴ - ۰۵:۴۸:۱۷
کد خبر: ۱۳۲۱۵۴
می‌خواهم بهترین بازیکن جهان شوم!/ جایی برای حسرت باقی نگذاشتیم
بازیکن تیم ملی والیبال گفت: ما با بردهایمان معادلات لیگ جهانی را به‌هم ریختیم و بدون تردید پدیده این دوره از مسابقات بودیم.

یکی از ستاره های بی چون و چرای ایران در لیگ جهانی او بود. ستاره ای كه نقش پررنگی در موفقیت های درخشان تیم ملی ایران در لیگ جهانی داشت و در بازی با صربستان، ایتالیا و کوبا حتی امتیازآورترین ایرانی میدان بود. امیر غفور مثل همه هم تیم های شایسته اش اعتقاد دارد والیبال ایران در اولین حضورش در لیگ جهانی نتایجی به غایت درخشان گرفت و اگر برخی از مشكلات پیش بینی نشده مثل سفرهای طول و دراز و كم تجربگی نبود، بی تردید این نتایج درخشان تر هم می شود. غفور در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری برنا از این درخشش نوبرانه و نتایج باورنكردنی تیم ملی می گوید.

*اولین تصویری كه از حضور ایران در لیگ جهانی وجود داشت، حضوری برای كسب تجربه بود. پیش بینی همه انجام بازی های خوب و پایاپای و شكست های آبرومندانه بود اما شما همه را غافلگیر كردید؟
صادقانه بگویم قبل از حضور در لیگ جهانی چنین پیش بینی و تصوری از شرایط داشتیم، اما هر چه جلوتر رفتیم، بیشتر ترسمان ریخت، بیشتر با فضای مسابقات آشنا شدیم و حس اعتماد بنفس و خودباوری در میان بچه ها تقویت شد و به جایی رسید كه مقابل غول های والیبال دنیا برای برد به میدان می رفتیم. این اعتماد بنفس و این خودباوری و البته این درجه از كیفیت را مدیون خولیو ولاسكو هستیم كه با توصیه ها و رهنمودهایش نقش بسزایی در آن داشت.

*بازی با روسیه به عنوان نخستین بازی ما در لیگ جهانی در همین فضای از قبل پیش بینی شده برگزار شد. در حالیكه بعد از پایان رقابتها همه اعتقاد داشتند خیلی راحت ممی توانستیم روسیه را شكست بدهیم. فكر نمی كنید كه برابر روسیه خیلی راحت و آسان باختیم؟
به اعتقاد من برای قرار گرفتن در فضای لیگ جهانی نیاز به یك بازی داشتیم تا ترسمان بریزد و آن حس خودباوری و اعتماد بنفسمان بیدار شود و باور كنیم كه می توانیم رقبا را شكست بدهیم. تیم ما تجربه لیگ جهانی نداشت و اغلب بچه ها جوان و كم تجربه بودند و بی تردید چنین شرایطی حتما تاثیر خود را در بازی های ابتدایی و بطور مشخص روسیه نشان می داد. شاید این شانس خوب روسیه بود كه در همان ابتدای راه به ما برخورد كرد.

*افسوس نمی خورید كه اگر بازی با روسیه را هم برده بودید، الان شاید صعود می كردید؟
ما در بازی با روسیه به هیچ عنوان كم كاری نكردیم و هر چه كه داشتیم را رو كردیم ولی همانطور كه گفتم تجربه الان را نداشتیم شاید اگر تیم آخر بود روسیه را هم شكست می دادیم اما با همه این ها افسوس نمی خوریم چون كه ولاسکو همیشه می‌گوید باید به دنبال یادگیری باشیم. هدف ما این است که از تجربه بزرگ لیگ جهانی درس بگیریم. خدا را شکر كه ما هم درس خوبی گرفتیم.

*موتور ایران به نوعی از بازی با صربستان در تهران روشن شد...
بله بازی با صربستان آغاز درخشش والیبال ایران در لیگ جهانی بود. اما معتقدم كه در این بازی شرایط احساسی و نوعی شتابزدگی و دستپاچگی هنوز در كار تیم مشهود بود و گرنه خیلی راحت می توانستیم هر دو بازی را از صربستان ببریم.

*پیروزی مقابل ایتالیا چطور بود؟
نمی توانم توصیف كنم كه این پیروزی چقدر برای ما شیرین بود. قبل از بازی آرامشی در تیم حكفرما بود كه تاكنون آن را ندیده بودم. بچه ها برای مقابله با ایتالیا هیچ استرسی نداشتند و خیلی راحت و با اعتماد بنفس برابر این تیم ظاهر شدند. از طرفی بعد از انجام 4 بازی كاملا در اتمسفر لیگ جهانی قرزار گرفته بودیم و البته توصیه های فنی و ورانی ولاسكو نیز كاملا ما را برای این بازی تجهیز كرد. بنابراین برد برابر ایتالیا از جهاتی منطقی بود. ما خیلی خوب شروع كردیم و همین شورع عالی به ما كمك كرد و خودباوری و اعتمادبنفس بچه ها را حسابی بالا برد. شاید باورتان نشود اما همه بچه ها پس از برد ایتالیا تا 4-5 صبح نمی توانستند از خوشحالی بخوابند و همه بیدار بودیم.

*در بازی با ایتالیایی ها بازار كری خوانی شما با ستاره های پرمدعای حریف داغ بود...
شما نمی دانید قبل از شروع بازی این ایتالیایی ها با چه غروری از جلوی ما رد می شدند انگار چه خبر است و فكر می كردند كه ما را خیلی راحت شكست می دهند ما هم همان جا گفتیم كه باید یكی از بهترین بازی های مان را انجام دهیم و حالشان را حسابی بگیریم!

*خب بعد در بازی دوم چه جوری جلوی تان راه می رفتند؟
مثل موش آب كشیده! ولی جدی در بازی دوم خیلی بهتر شده بودند و ترس را می شد در چشم های شان دید مخصوصا سرمربی شان كه خیلی استرس داشت.

*بازی دوم را خیلی میلی متری باختید؟
بله، برخلاف بازی اول ایتالیایی ها حسابی بازی را جدی گرفته بودند و خیلی محكم آن را آغاز كردند. بازی كاملا پایاپای بود و تا ست آخر كاملا نزدیك و میلی متری پیش رفت اما جلو افتادن ما در امتیازات اخر ست پنجم و احساسی بازی كردن ما در كنار اشتباهات عجیب و غریب داور مانع از ثبت پیروزی دوم ما شد. ضمن اینكه نباید از تجربه ایتالیایی ها گذشت. تجربه در چنین شرایط حساس و نفسگیری خود را نشان می دهد و ایتالیا از آن به خوبی استفاده كرد.

*رقابت با كوبا چطور بود؟ برای اولین بار در لیگ جهانی دو بازی پشت سرهم بردید؟
آن بازی هم خیلی خوب بود. كوبا تیم آخر گروه بود و می خواست با شكست ما آخر نشود و از نام كوبا دفاع كند كه ما به آنها این اجازه را ندادیم و در خاك خودشان زمین گیرشان كردیم. كمتر كسی فكر می كرد ما دو بازی پشت سرهم را از كوبا ببریم. در بازی نخست هنوز به شرایط کوبا عادت نداشتیم و نتوانستیم از ابتدا توپ و میدان را برای خود کنیم. دیدید که در ادامه بهتر و بهتر شدیم. اما در بازی دوم شرایط آرام بود. دیگر ملی‌پوشان بعد از یک پیروزی شیرین انگیزه داشتند و با تمام قدرت وارد میدان شدند. کارمان آسان نبود اما منطقی‌تر و حرفه‌ای‌تر بازی کردیم. به نظرم در بازی دوم نقش آنالیز خیلی مهم بود. با شناخت به مصاف کوبا رفتیم و ساده‌تر برنده شدیم. کوبا نمی‌دانست در میدان چه کار کند چون همه راه‌ها بسته بود. چند بار تغییر در سیستم و بازیکن داشت اما نتیجه نمی‌گرفت. دفاع ایران همانند سد شده بود. از طرف دیگر سرویس‌های ما آزارشان داد و در نهایت شکست خوردند.

*برای بازگشت راهی طولانی را طی كردید؟
بله، تقریبا 24 ساعت روی هوا بودیم! اگر بگویم خسته نشدم دروغ گفته ام، خسته شدیم آنهم خیلی زیاد اما با نتایجی كه گرفتیم همه خستگی از تن مان در رفت و وقتی خوشحالی مردم را دیدیم فراموش كردیم كه چه راه طولانی را پیمودیم. به ویژه اینكه وقتی پایمان به تهران رسیدو استقبال مردم را در فرودگاه دیدیم، تمام خستگی از تنمان رفت. همین استقبال نشان می‌دهد مردم از عملکرد والیبال خوشحال هستند.

*خودتان قبل از سفر طول و دراز فكر می كردید با 9 امتیاز برگردید؟
صادقانه بگویم واقعیتش انتظار نداشتیم كه تا این اندازه امتیاز جمع كنیم اما از همان اول هم می دانستیم كه تمام تلاش مان را خواهیم كرد تا بهترین نتیجه را بگیریم كه خوشبختانه به آنهم رسیدیم.

*و بازی با آلمان در تهران. خیلی خوب شروع كردید و خیلی بد تمام كردید. چرا بعد از بازی بی‌نقص اول با آلمان، در بازی دوم تیم کم ‌آورد؟
نها عامل آن خستگی بچه‌ها بود. اختلاف 9 ساعته کوبا با ایران، برنامه خواب ما را به‌هم ریخته بود. از وقتی برگشتیم 4 صبح می‌خوابیم و 7 صبح بیداریم. از ظهر به بعد هم 6، 7 ساعت می‌خوابیم، البته این مسئله طبیعی است. من برای جوانان جهان هم که به برزیل رفته بودم همین‌طورشده بودم. 10 روز طول کشید تا بدنم برگشت.

*خیلی‌ها فکر می‌کردند شما بازی اول را می‌بازید و بازی دوم را می‌برید. اما در عمل برعكس شد؟
دوست داشتیم دو بازی را ببریم. وقتی وارد سالن شدیم، جو سالن و تماشاگران را که دیدیم، هرچه در توان داشتیم، گذاشتیم. خیلی خوب کار کردیم و اجازه بازی را به آلمان ندادیم. در بازی دوم آنها خیلی خوب کار کردند. ما توقع بیشتری از خودمان داشتیم اما شرایط اجازه نداد. اگر مثل بازی اول بودیم، به طور حتم بازی نزدیکی می‌شد و آنها ما را راحت شکست نمی‌دادند و ما برنده می‌شدیم اما زورمان نرسید.

*یعنی از این باخت افسوس نخوردید؟
بعداز بازی حسرت اینکه می‌توانستیم کاری بکنیم ولی نکردیم را نمی‌خوریم. ما همه داشته‌هایمان را رو کردیم اما دیگر بدنمان جواب نمی‌داد. از کار خودمان راضی هستیم. زمانی حسرت می‌خوریم که می‌توانستیم اما همه توانمندی‌هایمان را به‌کار نبردیم، در حالی‌که ما در بازی دوم همه تلاشمان را کردیم. به‌هر‌حال در شرایط سخت آهن هم باشد فرسوده می‌شود، چه برسد به بدن‌های ما.

*كاپیتان تیم آلمان گفته بود كه از بازی در آزادی وحشت داشتند؟
حق هم داشتند بخاطر اینكه ما به همه این كشورهایی كه سفر كردیم، اصلا تماشاچی مثل ایران ندیدیم و مثل ایرانی ها اصلا تشویق نمی كنند. بعضی اوقات جو سالن حتی برای خود ما هم سنگین می شد و بازی كردن برایمان جلوی آن همه هوادار سخت بود.

*نقش ولاسكو در موفقیت های تیم ملی چه اندازه بود؟
خیلی زیاد. باید درصد بیشتری از این موفقیت ها را به نام او نوشت. با حضور ولاسكو بود كه والیبال ایران برای نخستین بار به لیگ جهانی راه یافت و در لیگ جهانی نیز توصیه ها و تفكرات او به شدت كلیدی و كارساز بود. تجربه فراوان ولاسكو یك قوت قلب برای همه ما بود و همه می دانستیم كه یكی هست كه تجربه این شرایط را به وفور دارد و اشتباه نمی كند.

*ولاسكو چه نقشی در زندگی والیبالی تو داشت؟
ولاسکو خیلی نقش مهمی در زندگی من داشت. قبل از اینکه با تیم ملی جوانان برای مسابقات برویم، من را دید و گفت: «بازی های تو را در لیگ می بینم. تو می توانی برای تیم ملی بازی کنی، من به تو اعتقاد دارم. بعد از بازی های جوانان باید بدون استراحت برای بزرگسالان بازی کنی. تو می توانی فیکس تیم ملی باشی.». خب من هم با خوشحالی زیاد رفتم. در بازی های دوستانه هم نمایشی که ولاسکو می خواست داشتم و این طور بازیکن فیکس تیم ملی در مسابقات جام ملت های آسیا شدم و بعد هم كه لیگ جهانی.

*ولاسکو چطور آدمی است؟ خیلی ها می گویند او بداخلاق است؟
نه اینگونه نیست. ولاسكو خیلی جدی است و به نظم و انضباط اهمیت می دهد. اما این به معنای بداخلاقی او نیست و او فقط اصول حرفه ای را رعایت می كند. مهمترین ویژگی او نداشتن غرور و افتادگی و تواضع فوق العاده اش است. با این همه مقام المپیک و جهانی باورت نمی شود این قدر بدون تکبر باشد.

*از عملکرد خودت در لیگ جهانی راضی هستی؟
من نباید در این‌باره نظر بدهم، بلکه کارشناسان باید به کار من نمره بدهند اما حسن لیگ جهانی به تجربه‌هایی است که کسب کردم، به طور حتم به من کمک زیادی می‌کند.

*در كل لیگ جهانی چطور بود؟
خیلی خوب بود. هیچکس فکر نمی‌کرد که ایران تازه‌وارد، نتایجی به این خوبی بگیرد. ما از 10 بازی، 5 برد گرفتیم که خیلی خوب بود. با تمرینات خوب، نتایج عالی گرفتیم؛ نتایجی که کسی فکرش را هم نمی‌کرد. ما با بردهایمان معادلات را به‌هم ریختیم. ایران بدون تردید پدیده این دوره از مسابقات بود.

*به اعتقاد تو دلیل موفقیت های والیبال در چیست؟
الان گروهی كه در والیبال دور هم جمع شده اند همه كارشان را به درستی انجام می دهند از مسئولان فدراسیون گرفته تا كادر فنی و بازیكنان همه یكدل هستند و همه هم برای موفقیت هر كاری كه از دست شان بر بیاید انجام می دهند.

*رقابت های قهرمانی آسیا را چطور می بینی؟
امیدوارم كه توقعات از ما خیلی بالا نرود. ما شرایط را کاملاً می‌دانیم. توقع داریم مردم درباره این مسائل فکر نکنند. ولاسکو هم به ما گفت دلیل نمی‌شود که به خاطر نتایج خوب در لیگ جهانی مقابل آسیایی‌ها هم همه بازی‌ها را 3 - یک برنده باشیم. ما برای بازی با ایتالیا، صربستان، کوبا و آلمان انگیزه داشتیم. مطمئن باشید بقیه آسیایی‌ها هم می‌آیند جلوی ما نتیجه بگیرند، بنابراین ما باید بهتر از قبل کار کنیم تا کم نیاوریم. البته همه بازیکنان آماده‌اند، می‌رویم تا در جام ملت‌ها با همه توان بازی کنیم. از مردم می‌خواهم تا به تیم فشار نیاورند که همه تیم‌ها را 3-صفر ببریم و قهرمان شویم. ما یک‌بار قهرمان جام ملت‌ها شده‌ایم، تکرار قهرمانی خیلی سخت‌تر است چراکه حالا همه به ایران به چشم قهرمان نگاه می‌کنند.

*و بزرگترین آرزویت چیست؟
دوست دارم روزی بهترین بازیکن دنیا شوم.

نظر شما