شرح حدیثی درباره حفظ دوست و پاداش آن

به گزارش سرویس سیاسی برنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی سیدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی)، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج فقه ِ بیست و هفتم دی‌ماه 89 (دوازدهم صفر 1432) شرح دو حدیث از حضرت امام جعفرصادق علیه‌السلام پرداختند.

روایت اول: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعالی لَیَحْفَظُ مَنْ یَحْفَظُ صَدِیقَه»
روایت دوم: «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَا تُفَتِّشِ النَّاسَ فَتَبْقَى بِلَا صَدِیق»
شافی، صفحه‌ی 652

دو روایت كوتاه:
فى الكافى، عن الصّادق (علیه‌السّلام)، قال: «انّ اللَّه تعالى لیحفظ من یحفظ صدیقه»؛ [حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام فرمودند:] خداى متعال حفظ میكند آن كسى را كه رفیق خود را حفظ كند. [البته] مراد، حفظ جسمانى نیست فقط - حالا آن هم یكى از مصادیقش ممكن است باشد - یعنى آبروى او را حفظ كند، شخصیت او را حفظ كند، جهات او را حفظ كند [و] مراعات كند. خدا یك چنین كسى را حفظ میكند. این پیوندهاى برادرى و رفاقت و انس و اخوت، در اسلام اینقدر اهمیت دارد. شما ملاحظه‌ى رفیقتان را میكنید، او را حفظ میكنید، خداى متعال در پاداش این عمل، شما را حفظ میكند. البته حفظ كردن رفیق معناش این نیست كه انسان از گناه او، از خطاى او دفاع كند؛ كما اینكه در این كارهاى حزبى و جناحى و خطى و این چیزها معمول است كه اگر خطائى هم از كسى سر بزند، چون با آنها هم‌جبهه است، هم‌خط است، هم‌حزب است، هم‌گروه است، باید بایستند پایش دفاع كنند؛ نه، این مراد نیست؛ این حفظ او نیست؛ این در واقع مخذول كردن او، بدبخت كردن اوست و خود؛ بلكه مراد، حفظ آبروى مؤمنى است كه برادرى ایمانى با انسان دارد. جامع، برادرى ایمانى است. این یك روایت.

یك روایت دیگر هم باز از كافى است، از امام صادق (علیه الصّلاة و السّلام)؛ میفرماید كه: «لا تفتّش النّاس فتبقى بلا صدیق»؛ در كارهاى مردم ریز نشو، تفتیش نكن، جزئیات را دنبال نكن. دنبال پیدا كردن عیوب ریز و درشت افراد نباش. اگر اینجور باشد، بدون رفیق خواهى ماند. یعنى هر كسى بالاخره یك عیبى دارد دیگر. اگر بخواهى همین‌طور ریز بشوى، تفتیش كنى، دنبال كنى، كسى برایت باقى نمیماند.