راه برون رفت
علی‌اكبر جوانفكر
بیش از یك‌ماه است كه یك گروه خاص سیاسی، از موضع عدالتخواهی و دفاع از انقلاب و عناصری خاص‌تر از آن در مقام كسانی كه گویا هوش و فراستی بی‌نظیر در كشف انحرافات فكری دارند، تمامی ابزار و یراق سیاسی و تبلیغاتی خود را به كار گرفته‌اند تا علیه یك جریان موهوم و ساخته و پرداخته امیال و اغراض سیاسی دست به افشاگری بزنند و با طرح تهمت‌های بی‌اساس و توهین‌های ناروا به برخی از مقامات و مسئولین، به زعم خویش، دولت خدمتگزار و رئیس‌جمهور مردمی و محبوب را از چشم مردم بیندازند.
آنها برای نیل به اهداف از پیش طراحی شده خود، ابتدا رمالی و سحر و جادو را دستاویز تبلیغات مخرب علیه دولت خدمتگزار و برخی مقامات مسئول قرار دادند اما بعداً متوجه شدند كه این حرف‌های پوچ هیچ خریداری ندارد و فلش تخریب‌ها به سوی خود آنها تغییر جهت داده است لذا برای فرار از تبعات آن، رمالی و سحر و جادو را «طرح فریب» رقیب قلمداد كردند و در ادامه با طرح ادعاهایی مانند سوء‌استفاده و فساد مالی، كوشیدند برای اثبات موجودیت این جریان موهوم و ساختگی، توجیهاتی را دست و پا كنند.
به عناصر اصلی و مؤثر در این رفتار ناهنجار، ضرورت پذیرش اشتباه و خطای استراتژیك مرتكب شده را به عنوان بهترین راه برون رفت از این بی‌تدبیری گوشزد نموده و بدون هرگونه توضیح بیشتری در این زمینه، توجه آنان را به یك بخش مهم از سخنان رهبر بزرگوار انقلاب در بیست و دومین سالگرد ارتحال امام عزیز كه در زیر آمده است، جلب می‌كنم.
«اگر به نام عدالتخواهی و انقلابیگری، به برادران خود، مردم مؤمن و به كسانی كه از لحاظ فكری با ما مخالفند، اما می‌دانیم كه به اصل نظام و اسلام اعتقاد دارند، اهانت كردیم، اخلاق را زیر پا گذاشتیم، آنها را مورد ایذا و آزار قرار دادیم، امنیت را از بخشی از مردم جامعه و كشورمان سلب كردیم، از خط امام منحرف شده‌ایم و ضرر كرده‌ایم. در كشور آرا و عقاید مختلفی وجود دارد. اگر چنانچه عنوان مجرمانه‌ای بر یك حركتی و حرفی منطبق شود، این عنوان مجرمانه البته قابل تعقیب است؛ دستگاه‌های موظف باید تعقیب كنند و می‌كنند؛ اما اگر عنوان مجرمانه‌ای نباشد، كسی است كه نمی‌خواهد براندازی، خیانت یا دستور دشمن را در كشور اجرا كند، اما با سلیقه و مذاق سیاسی ما مخالف است، ما نمی‌توانیم امنیت و عدالت را از او دریغ بداریم. «و لایجرمنّكم شنئان قوم علی الا تعدلوا». قرآن به ما دستور می‌دهد و می‌گوید: مخالفت شما با یك قومی، موجب نشود كه عدالت را فرو بگذارید و آن را فراموش كنید. «اعدلوا»؛ حتی در مورد مخالف هم عدالت به خرج دهید. «هو اقرب للتقوی»؛ این عدالت، نزدیكتر به تقواست. مبادا خیال كنید تقوا این است كه انسان مخالف خودش را زیر پا له كند؛ نه، عدالت ورزیدن با تقوا موافق است. همه هوشیار و بیدار باشیم...»
«... امام به مسئولان توصیه می‌كردند به این كه مغرور نشویم، خودمان را بی‌عیب، بالاتر از مردم و بالاتر از انتقاد ندانیم، همه مسئولین تراز اول كشور این را از امام شنیده بودند كه بایستی آماده باشیم؛ اگر چنانچه از ما عیب گرفتند، نگوییم ما بالاتر از این هستیم كه عیب داشته باشیم یا انتقادی به ما وارد باشد. خود امام هم همین جور بود و هم در نوشته‌های خود - بخصوص در اواخر عمر شریفش - هم در اظهارات خود، بارها گفت من در فلان قضیه اشتباه كردم. اقرار كرد به این كه در فلان قضیه خطا كرده است؛ این خیلی عظمت لازم دارد. روح یك انسانی باید بزرگ باشد كه بتواند یك چنین حركتی را انجام دهد؛ خودش را منسوب كند به اشتباه و خطا. این معنویت امام بود، این اخلاق امام بود؛ این یكی از ابعاد مهم درس امام به ماست...»
اینك با فرمایشات امام گونه رهبر بزرگوار انقلاب تكلیف همه در جبهه انقلاب روشن شده است باید با دوری از گناه تهمت، غیبت، سوءظن، بددلی و غرور به راه امام و رهبری پایبند باشیم.
آنها برای نیل به اهداف از پیش طراحی شده خود، ابتدا رمالی و سحر و جادو را دستاویز تبلیغات مخرب علیه دولت خدمتگزار و برخی مقامات مسئول قرار دادند اما بعداً متوجه شدند كه این حرف‌های پوچ هیچ خریداری ندارد و فلش تخریب‌ها به سوی خود آنها تغییر جهت داده است لذا برای فرار از تبعات آن، رمالی و سحر و جادو را «طرح فریب» رقیب قلمداد كردند و در ادامه با طرح ادعاهایی مانند سوء‌استفاده و فساد مالی، كوشیدند برای اثبات موجودیت این جریان موهوم و ساختگی، توجیهاتی را دست و پا كنند.
به عناصر اصلی و مؤثر در این رفتار ناهنجار، ضرورت پذیرش اشتباه و خطای استراتژیك مرتكب شده را به عنوان بهترین راه برون رفت از این بی‌تدبیری گوشزد نموده و بدون هرگونه توضیح بیشتری در این زمینه، توجه آنان را به یك بخش مهم از سخنان رهبر بزرگوار انقلاب در بیست و دومین سالگرد ارتحال امام عزیز كه در زیر آمده است، جلب می‌كنم.
«اگر به نام عدالتخواهی و انقلابیگری، به برادران خود، مردم مؤمن و به كسانی كه از لحاظ فكری با ما مخالفند، اما می‌دانیم كه به اصل نظام و اسلام اعتقاد دارند، اهانت كردیم، اخلاق را زیر پا گذاشتیم، آنها را مورد ایذا و آزار قرار دادیم، امنیت را از بخشی از مردم جامعه و كشورمان سلب كردیم، از خط امام منحرف شده‌ایم و ضرر كرده‌ایم. در كشور آرا و عقاید مختلفی وجود دارد. اگر چنانچه عنوان مجرمانه‌ای بر یك حركتی و حرفی منطبق شود، این عنوان مجرمانه البته قابل تعقیب است؛ دستگاه‌های موظف باید تعقیب كنند و می‌كنند؛ اما اگر عنوان مجرمانه‌ای نباشد، كسی است كه نمی‌خواهد براندازی، خیانت یا دستور دشمن را در كشور اجرا كند، اما با سلیقه و مذاق سیاسی ما مخالف است، ما نمی‌توانیم امنیت و عدالت را از او دریغ بداریم. «و لایجرمنّكم شنئان قوم علی الا تعدلوا». قرآن به ما دستور می‌دهد و می‌گوید: مخالفت شما با یك قومی، موجب نشود كه عدالت را فرو بگذارید و آن را فراموش كنید. «اعدلوا»؛ حتی در مورد مخالف هم عدالت به خرج دهید. «هو اقرب للتقوی»؛ این عدالت، نزدیكتر به تقواست. مبادا خیال كنید تقوا این است كه انسان مخالف خودش را زیر پا له كند؛ نه، عدالت ورزیدن با تقوا موافق است. همه هوشیار و بیدار باشیم...»
«... امام به مسئولان توصیه می‌كردند به این كه مغرور نشویم، خودمان را بی‌عیب، بالاتر از مردم و بالاتر از انتقاد ندانیم، همه مسئولین تراز اول كشور این را از امام شنیده بودند كه بایستی آماده باشیم؛ اگر چنانچه از ما عیب گرفتند، نگوییم ما بالاتر از این هستیم كه عیب داشته باشیم یا انتقادی به ما وارد باشد. خود امام هم همین جور بود و هم در نوشته‌های خود - بخصوص در اواخر عمر شریفش - هم در اظهارات خود، بارها گفت من در فلان قضیه اشتباه كردم. اقرار كرد به این كه در فلان قضیه خطا كرده است؛ این خیلی عظمت لازم دارد. روح یك انسانی باید بزرگ باشد كه بتواند یك چنین حركتی را انجام دهد؛ خودش را منسوب كند به اشتباه و خطا. این معنویت امام بود، این اخلاق امام بود؛ این یكی از ابعاد مهم درس امام به ماست...»
اینك با فرمایشات امام گونه رهبر بزرگوار انقلاب تكلیف همه در جبهه انقلاب روشن شده است باید با دوری از گناه تهمت، غیبت، سوءظن، بددلی و غرور به راه امام و رهبری پایبند باشیم.
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی